tag:blogger.com,1999:blog-59437724703067464872024-02-19T08:33:28.647-08:00රෑ රූChamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.comBlogger17125tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-13134046128773873472012-12-30T20:45:00.000-08:002012-12-30T20:49:55.686-08:00මේ මගේ සඳයි ගැන නෙවේ හලාල් ගැනයි <br />
මූනු පොතේ දේශපාලන පිටුපුරා හලාල් ගැන ලොකු සංවාද (හලාල් වලි ) වලින් පිරිලා. ඒතන ඒ ගැන අදහසක් දාන්න හිතුවත් දිගටම සංවාද කරගෙන යන්න වෙලාවක් නැති නිසා මටත් හිතුන ඒ ගැන මෙතන පොඩ්ඩක් ලියල දාන්න.<br />
<br />
ඉස්ලාම් කියන්නෙ මං කැමති ආගමක් නෙවෙයි. කුරාණය ලියවුනේ අද තියන සමාජයට සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස්, වැඩවසම්, නොදියුණු සමාජයක. එදා තිබ්බ ප්රශ්න ගැන සලකලා, ඒ කාලේ මිණුම් දඬු වලට අනුව, වඩා උසස්, ශීලාචාර, සමාජයක් හදන්න කරපු උත්සහයක් තමයි ඒක. ඒත් ඊට අවුරුදු 1500කට පස්සෙ ඒ තියන වචන ඒ විදිහටම අනුගමනය කරනව කියන එක සමාජයක් විදිහට ආපස්සට යෑමක්. විද්යා දැනුමෙන්, අලුත් දාර්ශණික මත වලින්, එදා තිබ්බ වගේ දහස්ගුණයකින් ඉස්සරහට ගියපු සමාජයක අප ජීවත් වෙන්නෙ.<br />
<br />
බයිබලය ගැනත් මගේ අදහස ඒකම තමයි. ලොකේ මොනවගේද කියන එකවත් හරියට නොදැනගෙන හිටපු අය(නමුත් ඒ කාලයට සාපේක්ෂ උගතුන් සහ බුද්ධිමතුන්) විසින් ලියපු දේවල් මේවා. ඒත් බයිබලය ඒ විදිහටම පිළිගන්න අය සාපේක්ෂව අඩුයි. බයිබලයේ කියන විදිහටම ජීවත්වෙන්න හදන අය ඉන්නව නන් ඒ ඉතාම ස්වල්පයක්. ක්රිස්තියානි ජීවන විලාසිතාවන් කාලයෙන් කාලයට වෙනස් වීම් වලට ලක් වෙනව.<br />
<br />
නමුත් ඉස්ලාමය කියන්නෙ දැඩි නීති රීති සමාජයක් විදිහට බලය පාවිච්චිකරල ඒ විදිහටම රැකගෙන යන්න හදන ආගමක්. මං ඒකට කැමති නැහැ.<br />
<br />
හැබැයි කවුරුහරි, ඉස්ලාම් ආගම හෝ වෙන ඕනෑම ආගමක්, දෙවියෙක්,යක්ශයෙක් අදහාගෙන හිටියාට මට ප්රශ්නයක් නෑ ඒත් ඒ ආගම වෙනුවෙන් අනිත් අයගේ නිදහසට බාධා වෙන දෙයක් කරනවා නම්, මිනිසකමට නොසරිලන මිලේච්ඡ දේවල් කරනවා නම් ඒකට මං විරුද්ධයි. ඉස්ලාම් සමාජ තුල මෙවැනි දේවල් බහුලයි.(අනිත් ආගම් සුද්ධ කරනව එහෙම නෙවෙයි )<br />
<br />
මං කෑම සඳහා ඇති ඕනෙ මස් වර්ගයක් කනවා. ඒත් ඒ මස් සඳහා සතුන් මරන්නෙ කොහොමද කියන එක ගැනත් පොඩ්ඩක් හිතන්ඩ ඕනෙ කියන එක ගැන හැඟීමක් ආවෙ Food, Inc. කියන චිත්රපටිය බැලුවට පස්සෙ. මෙච්චර දියුණු යුගයක මධ්යකාලින යුගයේ වගේ අමානුෂික විදිහට සතුන් මරනවා කියන්නෙ එච්චර ශිෂ්ට ක්රමයක් නෙවෙයි. (මේක මස් වලට විතරක් නෙවෙයි, අනිත් නිෂ්පාදනවලටත් අදාලයි. යුරෝපයේ චොකලට් බොහොමයක් හැදෙන්නෙ අප්රිකාවෙ වහල්ලු වගේ වැඩගන්න ළමයින්ගෙ ශ්රමයෙන්). ඉතින් හලාල් ගැන අහල තියන සහ දැකල තියන දේ අනුව ඒක කෲර වදයකින් මරණයට ලක් කිරීමක්. ඒක ඒ කාලෙ හැටියට හොඳ ඇති. ඒත් දැන් කාලේ ඊට වඩා හොඳ ක්රම තියනවා. ශිෂ්ටාචාරය කියන්නෙ ඒකනෙ. ඉතින් ඔය හලාල් මස් කියන එක ගැන මට තියෙන්නෙ ඒ තරම් පැහැදීමක් නෙවෙයි.<br />
<br />
ලංකාවෙ කැම්පස් ඉන්න කාලේ අපේ බැච් එකේ අපේ හොඳම ගජයෙක් හිටියා මුස්ලිම්. පොර හිටියෙ මගේ ගම් පලාතෙමයි. සෙනසුරාදා උදේ ලෙක්චර් එක ඉවරවෙලා අපි පිටකොටුවට ගිහින් බස් එකේ ගෙදර ගියේ එකට. බස් එකට නගින්න කලින් එන මාර බඩගින්නට මොනවහරි බඩට දාගන්න වුනේ ලඟපාත කඩේකින්. ඒ වෙලාවට මං කලේ ඔක්කොම පොරට තීරණය කරන්න දීපු එක. වටපිට හොඳට බලල, මුස්ලිම් කඩයක් හොයාගෙන, "අරකෙන් කමුද මචන්" කියල අහද්දි මං කිසිම පැකිලීමක් නැතුව පොරත් එක්ක ඒකට යනවා;කනවා. මොකද මට තහනමක් නෑ, ඒත් හලාල් නැත්තන් ඌට හිතට හරි නෑ. ඒ 2002 විතර.<br />
<br />
ජපානෙ කැම්පස් එකේ මගේ හොඳම ගජයා අක්රම්. ටියුනීසියානුවෙක්. දවසකට කීපවාරයක් යාඤා කරන ඉස්ලාම් බැතිමතෙක්. අපි නිතරම එකට කන්න යනවා. අක්රම් සාමාන්යයෙන් මස් කන්නෙ නෑ. ජපානෙ මාලු කෑම ඕනෙ තරම් තියන නිසා ප්රශ්නයක් නෑ. ඒත් අක්රම් එක්ක කෑම කන්න යද්දි අපි(මා සහ අනිත් ජපන් අය ) හැමවෙලාවෙම හොයල බලනව පොරට කන්න පුලුවන් දේවල් තියන කඩයක්ද කියල(ජපානෙ හලාල් සහතික තියනව කිව්වට අපි ඉන්න පලාතෙ හලාල් කියන්නෙ මොකද්ද කියලවත් කතාවක් නෑ. ඌරුමස් නැත්තෙ ඉස්ලාම් කෙනෙක් කරන ඉන්දියානු කඩේ විතරයි. හරක්මස් නැත්තෙ තවත් ඉන්දියානු ආපන ශාලාවක විතරයි ). පොර කවදාවත් අපිට බල කරන්නෙ නෑ ඌරුමස් නැති කඩයකට යමන් කියල. මට එහාපැත්තෙ ඉඳගෙන අක්රම් ඉස්සො දාපු කෑමක් කද්දි මං ඌරුමස් පෙති දාපු 'චාසුමෙන්' කනවා. සමහර දවස් වලට වැරදිලා පොරගෙ බත් එකේ ඌරුමස් කෑලි තිබුනොත් හෙමීට ඒවා හැන්දෙන් මගේ පිගානට දාලා කෑම එක කනවා. මෙහෙ හලාල් කඩයක් තිබ්බනන් අක්රම් එක්ක කන්ඩ යද්දි අපි ඒකට යන්ඩ ඉඩ තිබ්බ.<br />
<br />
යාලුවො වෙනුවෙන් හලාල් කන්ඩ සිද්දවෙන එක මට එච්චර ප්රශ්නයක් නෙවෙයි. අපි වෙනුවෙන් ඌරුමස් මිශ්රවෙච්ච බත් කන එක අක්රම්ටත් ප්රශ්නයක් නෙවෙයි. මං කැමති අන්න එහෙම තැනකට.<br />
<br />
හැබැයි පොර කවදහරි කිව්වොත් "මං ඌරුමස් කන්නෙ නෑ, ඒ හින්ද උඹලත් කන්ඩ එපා" කියල අන්න එදාට අපි ඒ ගැන කතාකරනවා.<br />
<br />
අද ලංකාවෙ ඒක වෙමින් පවතිනව. පාර්ලිමේන්තුවේ උනේ ඒක. සබරගමුව කැම්පස් එකේ එක පීඨයක මුස්ලිම් කථිකාචාර්ය වරු දෙන්නෙක් ඉන්නව කියල ඒ කැන්ටිමේ ඌරුමස් දෙන එක නතරකරලා(ඒ දෙන්න විසින් කරපු ඉල්ලීමකට අනුව ). බේකන් වගේ දේවල් ගොඩක් තැන්වල විකුනන එක නතර කරල. ඔන්න ඔය වැඩේ වෙනවනන් ඒකට මං විරුද්ධයි. කඩ පිටින් හලාල් කරන්න කියල මුස්ලීම් සමාජයෙන් ඉල්ලීමක් තියනවනන් ඒකටත් මං විරුද්ධයි.<br />
<br />
හැබැයි මං ඒකට ගේම ඉල්ලන්න ඕනේ මගේ පිඟානට ඌරුමස් කෑලි ටික දාලා තමන්ගෙ පාඩුවෙ බත් එක කන අක්රම්ගෙන් නෙවෙයි. කඩේ මුදලාලිගෙන්. මුදලාලිට කවුරුහරි තර්ජනය කරනවනන් අන්න උන්ගෙන්.<br />
<br />
<br />
<br />
ප.ලි.<br />
මේක හලාල් ගැන ලිව්ව නිසා සඳහන් නොකලට පෝය දවසට බාර් වැසීම, මස් කඩ වැසීමටත් මං ඒ වගේම විරුද්ධයි.<br />
<br />
අනික 2050 වෙද්දි ලංකාව මුස්ලීම් රටක් වෙලා තියෙයි, මගෙ ළමයි මුස්ලිම් වෙලා ඉඳී කියල බයක් එහෙම මට නෑ.<br />
<br />
<br />
<div>
<br /></div>
Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-62752896594045866712011-12-26T02:57:00.000-08:002011-12-26T03:24:36.212-08:00මේ මගේ සඳයි - ප්රවේශය<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoc4DXNLr5RYgQuL_p2RRfK3DeqS9zxxlkIFKV6pBqxZZ2hS8uFsOkNBpO3J_a7JgWqHFkhxFmwYq-An3sjfLT72sxygSaHdqpmcExKzkz0Yb1axsu-4JWp6S-wsgdcuNjdILIOUPYQy6o/s1600/dilhaniy.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoc4DXNLr5RYgQuL_p2RRfK3DeqS9zxxlkIFKV6pBqxZZ2hS8uFsOkNBpO3J_a7JgWqHFkhxFmwYq-An3sjfLT72sxygSaHdqpmcExKzkz0Yb1axsu-4JWp6S-wsgdcuNjdILIOUPYQy6o/s320/dilhaniy.gif" width="320" /></a><i><span style="color: #ff5050; font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 13pt;"><span style="font-size: x-large;"> <b style="color: #783f04;">හ</b></span><b style="color: #783f04;">මුදාවෙන් පැනල එන
සොල්දාදුවෙක් පිටුපසින් සිංහල ගමකට ඉතිහාසයක් නැති තරුණියක් එනවා. </b></span></i><br />
<div style="color: #783f04;">
<b><br /></b></div>
<div style="color: #783f04;">
<b><i><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 13pt;">යුද්ධය තදින්
ඇවිලීගිය පරිසරයක පිහිටි හමුදා බංකරයකට ජීවිතාරක්ෂාව පතා පැන්නක වීමත්, නළලේ
පොට්ටුවක් තිබීමත් නිසා සැකයක් නැතිවම ඈ දෙමල. </span></i></b></div>
<div style="color: #783f04;">
<b><br /></b></div>
<div style="color: #783f04;">
<b><i><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 13pt;"><span style="font-size: large;">ඉතිහාසයක් නැති දෙමලියක්.....! </span></span></i></b></div>
<div style="color: #783f04;">
<b><br /></b></div>
<div style="color: #783f04;">
<b><i><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 13pt;">ඇගේ නම
මොකද්ද? ඇය එල්ටීටීඊ සෙබලියක්ද? ඇගේ දෙමාපියන් ඉන්නවද? යුද පුහුණූව ලැබූවෙක්ද?
පෙම්වතෙක් ඉන්නවද? රාජ්ය භාෂා පණත මගින් ඇයට අසාධාරණයක් වෙලා තියෙනවද? දෙමල වීම
නිසාම ඇතිවූ විශේෂ ප්රශ්න තියෙනවද? 13 වෙනි ව්යවස්ථෘ සංශෝධනය......???</span></i></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="color: #ff5050; font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 13pt;">______________________________________________</span></i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl5YvTdXMbeajF0oLjASB32AFtHYYJTZHrzi4iO1sq7NOnJp6RC-kwhwpmo0OoMpWq8O3qwZz5LG1g6_PVponkWcuCW5KCTyFKSAggpBbY_UhzrxlsOxB0jNJyBajUFyLjycDa67jpgwMv/s1600/mmsl-300x260.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl5YvTdXMbeajF0oLjASB32AFtHYYJTZHrzi4iO1sq7NOnJp6RC-kwhwpmo0OoMpWq8O3qwZz5LG1g6_PVponkWcuCW5KCTyFKSAggpBbY_UhzrxlsOxB0jNJyBajUFyLjycDa67jpgwMv/s1600/mmsl-300x260.gif" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">පෞද්ගලිකව නම් මම කැමතිම සිංහල චිත්රපට
මොනවද කියල කවුරුහරි ඇහුවොත් එච්චර ලොකු ලැයිස්තුවක් නම් නැහැ. එකට තියෙන්නෙ 'හංස
විලක්'. ඊළඟට 'මේ මගේ සඳයි'. තව කිහිපයක් තියෙනවා. </span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">'මේ මගේ සඳයි' චිත්රපටය ප්රදර්ශනය
වුනේ සම්මත සිනමා ප්රදර්ශන රටාව අනුව නෙමේ. ජාතික චිත්රපට සංස්ථාවේ චිත්රපට ප්රදර්ශනය
කරන වැඩපිළිවෙලට විරෝධය දැක්වීමක් වශයෙන් හඳගම මෙම සිනමා පටය චිත්රපට ප්රදර්ශන
මණ්ඩලයකට භාරදීම ප්රතික්ෂේප කලා. ඔහුගේ චෝදනාව වුනේ උසස් සිනමා කෘති ප්රදර්ශනය
ආරම්භ කිරීමෙන් අනතුරුව ප්රමාණවත් ප්රේක්ෂක ආකර්ශනයක් තිබියදීම උනත්, බොහෝ
සිනමාහල් හිමියන් ප්රේක්ෂකයන් නොඑන බව පවසා දින කිහිපයක් ඇතුලත ඒවා ගලවා දමන බව.
මෙයට හේතුව ලෙස ඔහු දැක්වූයේ එම වකවානුව (2000) වන විට ප්රේක්ෂකයන් පිරී ඉතිරී
යමින් තිබූ අවර ගණයේ බටහිර වැඩිහිටි චිත්රපට ප්රදර්ශනය කොට වැඩි ලාභයක් ලැබීමට
සිනමාශාලා හිමිකරුවන් පෙළඹීම සහ චිත්රපට සංස්ථාව ඒ වෙනුවෙන් කිසිදු මැදිහත්වීමක්
නොකිරීම.</span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> කොහොම උනත් හඳගමගේ කැරැල්ල කවදත් වගේ
හුදකලා කැරැල්ලක් බවටම පත්වුනා කියලයි මට හිතෙන්නෙ. චිත්රපටය ප්රදර්ශනය වුනේ
හඳගමගේ හිතවතුන්, රසිකයන් සහ උසස් සිනමාවට ලැදි පිරිස් විසින් දිවයිනේ තැන් තැන්වල
දර්ශන සංවිධානය කිරීම මගින්. මෙමගින් වුනේ බහුතර ප්රේක්ෂක පිරිසකට මේ චිත්රපටය
නරඹන්නට නොහැකිවීම.</span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ඒ වගේම පැවති යුද-දේශපාලනික වාතාවරණය
තුල මේ චිත්රපටයට එල්ලවූ විරෝධයත් සුළුපටු නැහැ. නමුත් ඒවගේම ජාත්යන්තරව මෙම
චිත්රපටය ප්රදර්ශනය වූ අවස්ථාවලදී දෙමල ජාතිවාදීන් මෙය ඔවුනගේ අදහස් තහවුරු
කිරීමට යොදාගැනීමට උත්සාහ කිරීමකුත් දක්නට ලැබුනා. එය ඉතා කණගාටුදායක තත්වයක්.</span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මෙම චිත්රපටයේ විශේෂතා කිහිපයකුත්
තිබෙනවා. එකක් තමයි මෙය ඩිරෙක්ට් සවුන්ඩ්
ක්රමයට නිෂ්පාදනය වීම. එනම් නැවත ශබ්දාගාරයකදී හඬ කැවීමකින් තොරව රූගත කරන
අවස්ථාවේදීම හඬ පටිගත කිරීම. ඒ වගේම මෙහි තිබෙන්නේ මුළුමනින්ම නිශ්චල රූප රාමු.
කැමරාව චලනය කිරීම හෝ දර්ශනය සූම් කිරීම් වගේ තාක්ෂණික හරඹ ඇත්තෙම නැහැ. මේ ගැන
හඳගම කිව්වෙ අපූරු කතාවක්. ඔහු කිව්වෙ මේ චිත්රපටයට භාවිත කලේ විහාර බිතු සිතුවම්
සම්ප්රදාය බව. විහාර සිතුවම් වල බෞද්ධ සාහිත්යයේ යම් කතාවක් පිළීවෙලින් එක් එක්
රාමු තුල ඇඳ ඇති ආකාරයටම, මෙම චිත්රපටයේද නිශ්චල රාමු තුල විවිධ සිදුවීම්
පෙලගස්වා තිබෙනවා. මෙය මටනම් ඉතා සුන්දර
අත්දැකීමක්. </span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij7Td1DZ-JsLIb1KjQpjjV23p4cUwXoz3zzSEaG2uUg44mO-lyTOZNBUSUOBPqnqgkryYoagyu2yH8SW2zrQhMWvN9t08s362e5T5YnoebDVJa_Br64XkRgb04PyzrR47ofybX1T-qe752/s1600/AVSEQ01.DAT_snapshot_04.25_%255B2011.12.21_21.27.45%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij7Td1DZ-JsLIb1KjQpjjV23p4cUwXoz3zzSEaG2uUg44mO-lyTOZNBUSUOBPqnqgkryYoagyu2yH8SW2zrQhMWvN9t08s362e5T5YnoebDVJa_Br64XkRgb04PyzrR47ofybX1T-qe752/s1600/AVSEQ01.DAT_snapshot_04.25_%255B2011.12.21_21.27.45%255D.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> අනික මේ චිත්රපටයේ අවකාශය මිසක කාලය
තැකීමක් කරන්නෙත් නැහැ. විහාර බිතුසිතුවමක එක් රූප රාමුවක් තියෙන්නෙ ජූජක බමුණා
දරුවන් ඉල්ලීම. ඊළඟ රූප රාමුව වද දෙමින් දරුවන් රැගෙන යාම. මේ චිත්රපටයේ රූප
රාමුත් මේ වගේමයි. එකක කියනවා 'ගිහින් බයිසිකලේට නැගපං' කියලා. ඒ ක්ෂණයකින් ඊළඟ
රූපරාමුව බයිසිකලයට නැගල ඉන්න එකක්. ටිකක් කල්පනාවෙන් බලං ඉද්දි මේක හරි අපූරු
වැඩක් වගේ දැනෙනවා :). අනික ෆිල්ම් එකේ දර්ශන කිහිපයක් ඇරෙන්න ඉතිරි සියල්ලම රූගත
කරල තියෙන්නෙ </span><span style="font-size: 12.5pt;">Daylite</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.
</span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මේක ලෝ බජට් කරපු ෆිල්ම් එකක්. ඒ
කාරණෙත් එක්ක බලද්දි නම් මේ වෑයම විශිෂ්ටයි. අර කියපු විශේෂතා වලටත් ඒක හේතුවක්
වුනා කියලයි හඳගම කිව්වෙ. මේ ඔහුගේ වචන</span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: .5in;">
<b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">"</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> නමුත්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">අද</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සිනමාව</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">කරන්න</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">වෙලා</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">තියෙන්නේ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සම්බාධක</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ඇතුළේ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">එහෙම</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සිනමාව</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">කරනකොට</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">අපිව</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">රකින්න</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ප්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">රාග්ධනයක්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">නැහැ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.
</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">එ</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ප්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">රාග්ධනය</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">හැම</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">වෙලේම</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ලාභය</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ඉල්ලා</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සිටිනවා</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.
</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ලාභය</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ඉල්ලා</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">නොසිටින</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ප්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">රාග්ධනයන්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">නැහැ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.
</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">එතකොට</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">අපට</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සිද්ධ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">වෙනවා</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">එ</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සීමාකාරී</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">තත්ත්වයන්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">යටතේ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සිනමාව</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">කරන්න</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.
</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">උදාහරණයක්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">විදිහට</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මගේ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">"</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මේ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මගේ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සඳයි</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">"
</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">කරනකොට</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මට</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">තිබුණු</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සීමාවන්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">තමයි</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සල්ලි</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ට්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">රැක්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ඩොලි</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;">, </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ලොකු</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ලයිට්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">අරන්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">යන්න</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සල්ලි</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මට</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">තිබුණේ</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">නැහැ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.
</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">එ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">නිසා</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මම</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">පිටපත</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ලියන්නෙම</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;">Daylite </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">එකට</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.
</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">එතකොට</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">එකෙ</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> track movement </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මොකක්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">වත්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">නැහැ</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.
</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> ඒ</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මොකක්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">වත්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">නැති</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සරල</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">රපට</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ආඛ්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">යානයක්</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මම</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">හොයා</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ගන්නවා</span></b><b><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">."</span></b><b><span style="font-size: 12.5pt;"></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">කොහොම වුනත් මීට අවුරුදු 11 කට කලින් මේ
චිත්රපටය බලපු තැන නෙමෙයි මම අද ඉන්නෙ. විවිධ තාක්ෂණික අඩුපාඩු වගේම දෘෂ්ටිමය
නොඑකඟතා ගොඩක් තියෙනවා. කොහොම උනත් මම මේ චිත්රපටයට එදාතරම්ම ආදරෙයි. ඒකට හේතුව
විශේෂයි. ඒ වකවානුවේ මා වටේ පුපුරා හැලෙන ජීවිත/දේපල මෙන්ම ආන්ඩුවේ සහ පත්තර
මුදලාලිලාගේ බොරු වලින් පමණක් යුද්ධය තේරුම් ගනිමින් සිටි මට, පළමුවරට දුරස්ථ
රූපයක සිට යුද්ධය කියන විකාරය පෙන්වූයේ මේ චිත්රපටය නිසා. පුපුරා හැලෙන්නේ මා අවට
දේවල් පමණක් නොවන බව ඒත්තු ගැන්වූයේ මේ චිත්රපටය නිසා......</span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTGQ_zny6wYXKBR8o7cqQG-jicwoOLro7yE6DrR3W8cTwKUCnriqcSsQs8n2PZNLCwdrJuyOz7wDPpKYl_rud4_AfY-Z6eP-KiVzoqbvxD4slgWej5xWSDHyzm5VKqz_bR1N6YOI4YVWm0/s1600/AVSEQ01.DAT_snapshot_45.48_%255B2011.12.21_21.16.27%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="177" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTGQ_zny6wYXKBR8o7cqQG-jicwoOLro7yE6DrR3W8cTwKUCnriqcSsQs8n2PZNLCwdrJuyOz7wDPpKYl_rud4_AfY-Z6eP-KiVzoqbvxD4slgWej5xWSDHyzm5VKqz_bR1N6YOI4YVWm0/s320/AVSEQ01.DAT_snapshot_45.48_%255B2011.12.21_21.16.27%255D.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> 'මේ මගේ සඳයි' චිත්රපටය ජාත්යන්තරව
සම්මානයට පාත්ර වූවා. </span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">මෙයින්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">පළමු</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සම්මානය</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">හිමි</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">වූයේ</span><span style="font-size: 12.5pt;"> 2001</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> ඇමෙරිකාවේ</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-size: 12.5pt;">43</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> වැනි</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">හූස්ටන්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">අන්තර්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">ජාතික</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">රපට</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">උළෙලේ</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">බ්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">රොන්ස්රෙමි</span><span style="font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සම්මානයයි. මෙම</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">රපටයට</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">තවත්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සම්මාන</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">තුනක්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">එම</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">වසරේම</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">එකම</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">මාසයකදී</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">(මැයි) හිමිවීම</span><span style="font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">විශේෂත්වයක්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">. </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">ඒ</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">කොරියාවේ</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">දෙවැනි</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">ජොන්ජු</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">අන්තර්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">ජාතික</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">රපට</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">උළෙලේ</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">හොඳම</span><span style="font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">ආසියානු</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">ස්වාධීන</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">රපටය</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සඳහා</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">වන</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සම්මානය</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">හා</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-size: 12.5pt;">14</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">වැනි</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සිංගප්පූරු</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">අන්තර්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">ජාතික</span><span style="font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">රපට</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">උළෙලේ</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">හොඳම</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">රපටය</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සඳහා</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">පිරිනැමෙන</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">තරුණ</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සිනමා</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සම්මානය</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">හා</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">නෙට්පැක්</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">හා</span><span style="font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">ෆිප්රෙස්කි</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">යන</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සංවිධාන</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">දෙක</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">ඒකාබද්ධව</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">පිරිනමන</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">විශේෂ</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">සඳහනයි</span><span style="font-family: "Arial Unicode MS"; font-size: 12.5pt;">.</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">එසේම</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">මෙම</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">රපටය</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-size: 12.5pt;">2001</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ඉන්දියාවේ</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">පැවති</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">දිල්ලි</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ජාත්</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">යන්තර</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">රපට</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">උළෙලේ</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">දී</span><span style="font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සිනේෆෑන්</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සම්මානයද</span><span style="font-size: 12.5pt;">, 4</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">
</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">වැනි</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">බැංකොක්</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">අන්තර්</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ජාතික</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">චිත්</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"></span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">රපට</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">උළෙලේ</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">විශේෂ</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ජූරි</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">සම්මානය</span><span style="font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ද</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">දිනා</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> </span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">ගත්තා</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">.
එමෙන්ම 2001 ටෝකියෝ අන්තර්ජාතික සිනමා උළෙලේදීත් </span><span style="font-size: 12.5pt;">Asian Film Award - Special Mention</span><span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;"> සම්මානයටද
පාත්රවූවා.</span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.5pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 12.5pt;">චිත්රපටය ගැන මට හිතෙන දේවල් කොටස්
කීපයකින් ඉදිරියට ලියන්න හිතං ඉන්නවා. තව චමිල සහ මාලනුත් ලියනව කිව්වා. අවුටාටත්
ලියන ලෙස දන්වා මරණ තර්ජන මේ වනවිටත් යවා ඇති බව සැළයි. මෙය කියවන සහෝදර ඔබටත් ආරාධනය කරනවා මේ සංවාද
අවකාශයට එකතුවන්නට. දහසක් මත ගැටී දහසක් මල් පිපීම උදෙසා........... </span><span style="font-size: 12.5pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="color: blue;">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: large;">'මේ මගේ සඳයි' බලන්න........</span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: blue;">
</div>
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/VWd68EfGBJg" width="420"></iframe> ___________________________________________________<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Iskoola Pota"; font-size: 13pt;">ප/ලි - </span><span style="font-size: 13pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "Iskoola Pota";">1. මේ චිත්රපටයේ නාමාවලිය ආරම්භයේදීම
අපේ විමල් වීරවංශ මහත්තයටත් හඳයා තැන්කූ පාරක් දීලා. ඒ අහවල් කාරියක් හින්දද කියල
අහගන්ඩ හඳයව කන්ටැක්ට් කරගන්න ට්රයි එකක් දුන්නත් බැරිවුනා. අනිවා පස්සෙ අහල
දාන්නං. </span></span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "Iskoola Pota";">2. මේ ගොඩක් දේවල් ලිව්වෙ මතක විදිහට.
මේ තොරතුරුවල යම් වරදක් තියෙනවනම්
කරුණාකරල නිවැරදි කරන්න</span></span></div>
<span style="font-size: small;">
</span><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "Iskoola Pota";">3. මේවා ලියන මම/මාලන්/චමිල/අවුටා ඇතුළු
අහිංසක මනුශ්ය ප්රාණින් පිරිස සිනමාව ගැන ක්රමවත් හැදෑරීමක් කල හෝ සිනමා
විචාරකයින් හෝ නොවන සාමාන්ය සිනමා රසිකයන් පමණක් බවද ප්රකාශයට පත්කොට සිටිමු.</span></span>charmihttp://www.blogger.com/profile/15808027372507777416noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-3401298690310246332011-12-13T07:17:00.000-08:002011-12-13T07:26:41.436-08:00නන්දිකඩාල් කලපු දියේ සඳ දිය වෙනවා බලන්න...<br />
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">නන්දිකඩාල් කලපුව කියන්නෙ අපේ මිනිස්සුන්ගෙ
ජයග්රාහී භූමියක්. ඒක මොන වගේ තැනක්ද කොහේ තියෙනවද කියල නොදන්න අයත් ඒක ගැන නිතරම
කියවනව ඈත ගම්දනව් වල පවා. </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">පහුගිය කාලෙ ලංකාවෙ ජනප්රියම ස්ථානය
වුණේ නන්දිකඩාල් කලපුවයි. </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ඒක හරි,</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">එතනින් එක යුගයක් අවසන් වුණා. අලුත්
යුගයක් පටන් ගත්ත.</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ඒත් ඒ අලුතින් පටන් ගත්ත යුගය, අතර
මැද පටන් අරන් අවසන් වුණු යුගයට පෙර පැවැති යුගය බවට පත්විය යුතු බව යහපත්
මිනිස්සුන්ගේ ප්රාර්ථනයයි. </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ඒ ප්රාර්ථනය සිහිනයක් නොවී සැබෑවක්
වෙනු දකින්න හැකිනම් මේ රටේ මිනිස්සු වාසනාවන්තයි. </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ඒ සංක්රාන්ති සමයෙන් ඔබ්බට අපිට දැන්
අලුත් සිහිනයක් තිබිය යුතුයි. ඒ සිහිනය සුනිල් එදිරිසිංහයන්ගේ මුවින් ගැයෙන්නේ
මෙලෙසිනි. මේ ගීතය ඇසුණත් මෙහි පදවැලේ තියෙන ඒ ප්රාර්ථනයේ සුන්දරත්වය නැවත වරක්
විමසා බලනු වටියි.</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">නන්දිකඩාල් කලපු දියේ සඳ දියවෙනවා
බලන්න</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">චුන්ඩිකුලම් තුරු මඩලින් ඉර පායනවා
බලන්න</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">සයිවර් කඩයක ඉඳගෙන දෙමළ සිංදුවක්
අහන්න</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">අපි ආශයි ඔබත් එක්ක ජීවිතයම බෙදා
ගන්න...</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ඉරණමඩුවෙ වැව වාගේ සෙනෙහස උතුරලා යන්න</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">අරියාලේ තුඩුව ළඟින් පරණ පාර අලුත්
වෙන්න</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">සංගිලියෙත් නාඩගමෙත් මෘදංග ගී නද
අහන්න</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">අයියකච්චියේ ළිංවල පිරිසිදු පැන්
පොඳක් බොන්න...</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ගිනිගත් තල් කරටි වලට වැහිදිය අහුරක්
හෙලන්න</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">නව දඵලන මනුස්සකම අතු ඉතිලා පැතිර
යන්න</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">නල්ලූර් කෝවිලේ ශුද්ධ මුරුගන් දෙවියනි
අහන්න</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">එක්ව නගන සීනු හඩින් කරුණා ගගූලක්
ගල්න... </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ගී පද - ගයා රම්ය ද අල්විස්</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ස්වර රටා - අසේල බණ්ඩාර</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ඒ ප්රාර්ථනයට <a href="http://www.mediafire.com/?dyhsjf607en5a6y">මෙතනින්</a> සවන් දෙන්න.</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">කලාකරුවන්ගේ සමාජ වගකීම මනුෂ්යත්වයට
ඇමතීම මිස පටු පක්ෂපාතීත්වය වෙනුවෙන් සමස්ත මනුෂ්යත්වය බෙදීමට හවුල් වීම නොවේ.
එහෙත් අද ලංකාවෙනම් බහුතර කලාකරුවන් අතින් එය සිදු වන්නේද යන්න ප්රශ්ණගත කරුණක්
තමයි. </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: DinaminaUniWeb;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: DinaminaUniWeb;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkPIRmCfvKBQDBBXUccOmY59QtLmOymosW9eyDOG5ZiP7CS3BBR451jZN2Zx5LnHaCBVfgSUvJXcVJC5v4S1pmGAyfTxyjtqRHXPA5apDa05dc4zoBlCDG-cyuDA_NOCiueoLWXGKEJG0/s1600/nim3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkPIRmCfvKBQDBBXUccOmY59QtLmOymosW9eyDOG5ZiP7CS3BBR451jZN2Zx5LnHaCBVfgSUvJXcVJC5v4S1pmGAyfTxyjtqRHXPA5apDa05dc4zoBlCDG-cyuDA_NOCiueoLWXGKEJG0/s1600/nim3.jpg" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: DinaminaUniWeb;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: DinaminaUniWeb;">ප.ලි. සුනිල් එදිරිසිංහයන්ගේ අවසානයට
නිකුත් වූ ගී සරණිය වන </span>“<span style="font-family: DinaminaUniWeb;">මල් වැහි පොඳ</span>”<span style="font-family: DinaminaUniWeb;"> හිරිකිතයක් නැතුව අහන්න පුඵවන් ගී සරණියක් බව කිව
යුතුයි. එහෙත් මාධ්ය වල තවම ප්රචාරය
වෙන්නේ එහි ඇති එකක් දෙකක් ගීත විතරද කියලත් හිතෙනව. එක අතකින් කළාකරුවෙක්ගේ වෙහෙස
මහන්සියට සීඩී තැටියක් විකුණ ගන්න එසේ ප්රචාරය නොවීමත් හොඳක් වෙයි. ඒ වගේම මෙම
ගීත උසස් මට්ටමින් ශ්රවණය කරන්න </span>“<span style="font-family: DinaminaUniWeb;">මල් වැහි පොඳ</span>”</span><span style="font-family: DinaminaUniWeb;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> සීඩී තැටියක්ම මිළදී ගත යුතු බවද කිව යුතුය.</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: DinaminaUniWeb;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: DinaminaUniWeb;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>``` Outsider```http://www.blogger.com/profile/18039371062178670869noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-10839516203200375462011-12-06T02:01:00.001-08:002011-12-24T02:52:19.823-08:00මුදුනට නැගීමේ ආහ්ලාදය....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijk0eQsuxsYyAjrvcH8csRoI39V9GP182GejF1yQ295tH30giu4psCop2yiJM6aPOjTYUrgL9JCt63YBLefs-Fu7V6-BcQsAngSj_R0kkFwCBGKmZT2KcCaIvah0qUukNK2RE_UhiIBUFD/s1600/10.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="155" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijk0eQsuxsYyAjrvcH8csRoI39V9GP182GejF1yQ295tH30giu4psCop2yiJM6aPOjTYUrgL9JCt63YBLefs-Fu7V6-BcQsAngSj_R0kkFwCBGKmZT2KcCaIvah0qUukNK2RE_UhiIBUFD/s400/10.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="color: purple;">
<span style="font-size: x-small;">(එච්.ඒ. කරුණාරත්න කලාකරුවා සමඟ කේ.ඩබ්. ජනරංජන කල කතාබහක්)</span></div>
<br />
<div style="color: red;">
<i>ලංකාවේ චිත්ර කලාවට වියුක්ත ප්රකාශන ආර හෙවත් ඇබ්ස්ට්රෑක්ට් ආර්ට් ප්රවණතාවක් ලෙස හඳන්වා දුන් පුරෝගාමියා ලෙස සැලකෙන්නේ ඔබ. ආපස්සට හැරී බලන විට ඒ ගැන මොකක්ද හිතන්නේ?</i></div>
<br />
ඇබ්ස්ට්රෑක්ට් ආර්ට් කියන්නේ ඇත්තක් ප්රකාශ කරන්න හදන අවස්ථාවක්. ඇත්ත ප්රකාශ කරන්න බැහැ දවසකින් දෙකකින්. මුළු ජීවිත කාලයේම පළපුරුද්දක් තියෙන්න ඕනෑ ඇත්ත හොයාගෙන යන්න. ඒ වගේම ඇබ්ස්ට්රෑක්ට් ආර්ට් කියන්නේ කෙනෙකුට ඇහෙන් බලලා රසවිඳින්න පුළුවන් දෙයක් නෙමෙයි. ඇහැ හරහා මනසට යන්න ඕනෑ. මනසින් රස විඳින්න ඕනෑ. ඇහින් දකිනවා කියන එකයි, මනසින් දකිනවා කියන එකයි පරස්පර විරෝධියි. ඇහින් විතරක් දකින, එතැනින් නතරවෙන පුද්ගලයාට ප්රශ්න තියෙනවා. මේ මොකක්ද, මොකක්ද මේකෙ තේරුම, කතාව මොකක්ද යනාදී ප්රශ්න ඔහුට තියෙනවා. කලාව කියන්නේ ප්රශ්න අහන එකක් නෙමෙයි. වින්දනයක් ලබන දෙයක්. වින්දනයක් ලබන්න නම් ඇහැ පරයා මනසට යන්න ඕනෑ. ඇහෙන් දකින ප්රද්ගලයාට සාමාන්ය ද්රව්යමය දෙයක වර්ණයක් පෙනෙන්නේ නැහැ. මේ ළඟ තියෙන පුටුව ගැන බලන්නකෝ. ඇහෙන් දකින පුද්ගලයාට මේකෙ වර්ණයක් නැහැ. එයාට ඕනෑ නම් ලැකර් ටින් එකක් අරන් ඇවිත් මේකෙ නිල්පාට, රතුපාට, කොලපාට ගෑ හැකියි. ඒකට හේතුව එයා ඇහැ පමණක් පාවිච්චි කරන නිසා. නමුත් මනස පාවිච්චි කරන පුද්ගලයාට මේකම තමයි රස.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqFYuiWZknknpY6Cta1dS1Slsx0FwJRxOYwMMzqT-lFYhCRu7gaurZOzy0SqnfXcd1sDAj6o62aSTURimkEAC8qGtAg2fyFSnrAAIJooDo3Ee0u5DLIVkC0p0hKOevHDXb0PDdg9dsB1BL/s1600/216818_1029513695564_1157008146_30087461_5226_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="136" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqFYuiWZknknpY6Cta1dS1Slsx0FwJRxOYwMMzqT-lFYhCRu7gaurZOzy0SqnfXcd1sDAj6o62aSTURimkEAC8qGtAg2fyFSnrAAIJooDo3Ee0u5DLIVkC0p0hKOevHDXb0PDdg9dsB1BL/s200/216818_1029513695564_1157008146_30087461_5226_n.jpg" width="200" /></a>ගඟක් අද්දරට ගියොත් අපට පෙනෙනවා, රැලි නැගෙනවා, කුඩා ගල් කැබලි වතුර පාරට පෙරලි පෙරලි යනවා. සාමාන්ය පුද්ගලයෙක් ගිහින් මේ ගල් කැබැල්ලක් ගන්නවා ඇහෙන් දැකලා. තවත් පුද්ගලයෙකු ඒ ගලම ගන්නවා. එයා ඒකත් එක්ක සංවාදයක යෙදෙනවා. කතාවක් නැතිවම පැත්ත හරව හරවා බලමින් වින්දනයක් ලබනවා. එයාගෙන් ඇහුවොත් මොකද්ද ඔය කරන්නේ කියලා, දෙන්න උත්තරයකුත් නැහැ. විස්තර කරන්නත් බැහැ. තම තම නැණ පමණින් තමයි දැනගන්න ඕනෑ. ඒ තමයි අර වින්දනය. රසය විඳිනවා කියන්නේ ඒකයි.<br />
<br />
<div style="color: red;">
<i>ඔබ කියන ආකාරයේ රසවත්වීමක් සඳහා රසිකයාත් දියුණු කරන ලද මනසක් සහිත විය යුතුයි....?</i></div>
<br />
ඒක ඇත්ත වශයෙන්ම ලබාගත යුතු දෙයක්.නිර්මාණ කාරයන්ට දෙන්න පුළුවන් දෙයක් නොවෙයි. එයා ලබපු අත්දැකීම් අනුව, එයා ඉන්න ස්ථානය අනුව තමයි එයාගෙ රසවින්දන මට්ටම තීරණය වෙන්නෙ.<br />
<br />
<div style="color: red;">
<i>නිර්මාණකාරයෙකු තම නිර්මාණය රසවත් කිරීමට ගන්නා උත්සාහය ඔබට පෙනෙන්නේ කොහොමද?</i></div>
<br />
මේක මහ කන්දක් නගිනවා වගේ වැඩක්. කන්ද නගිනකොට අතරමැදදී තියෙන ගහකොලං, සත්තු, දියපහරවල් වගේ ඔක්කොම ජාති ළඟින් පෙනෙනවා. ඒත් ක්රම ක්රමයෙන් උඩට නගිනකොට ඒවා වෙන් වෙන් වශයෙන් පෙනෙන්නේ නැතිව යනවා. අපෙන් ඈත් වෙනවා. එතැන් සිට සමස්තයයි පෙනෙන්නට පටන්ගන්නේ. මුළු විශ්වයම එකක් හැටියටයි පෙනෙන්න පටන් ගන්නේ. ඒක තමයි සරළවීම කියන්නේ. සරළ වීම ශ්රේෂ්ඨයි. නමුත් ශ්රේෂ්ඨත්වය සරළ දෙයක් නෙවෙයි. වර්ඩ්ස්වර්ත් කියා තිබෙනවා, ස්වභාව ධර්මය ඔබේ ගුරුවරයාය කියලා. අපි එය අමතක නොකල යුතුයි.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZNj45IBP0HtHkiHsk1MikQu1LVCTx1EGsydai0u14tuAOZS7lOjUS3H5d4GOwQCPWFvSWT0yUI4hpURqcnQsz8oM9X3o1Dz19RYkYbVUpBL5eiNu30V-S8g1KC_pYQayirjGpeG9p7THS/s1600/218098_1029514295579_1157008146_30087463_7420_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="149" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZNj45IBP0HtHkiHsk1MikQu1LVCTx1EGsydai0u14tuAOZS7lOjUS3H5d4GOwQCPWFvSWT0yUI4hpURqcnQsz8oM9X3o1Dz19RYkYbVUpBL5eiNu30V-S8g1KC_pYQayirjGpeG9p7THS/s200/218098_1029514295579_1157008146_30087463_7420_n.jpg" width="200" /></a>සාමාන්යයෙන් පින්තූරයක් දිහා බලලා කෙනෙක් මොකක්ද කියලා අහනවා. ඒත් අපි මලක් දිහා බලලා අහනවද මේකෙ තේරුම මොකක්ද, මේකෙ පාට ඇයිද කියලා. අපි කරන්නේ වින්දනයක් ලබන එක. ගඟක පෙණ නැගෙනකොට, තිත්ත පැටව් නටනකොට අපි අහන්නෙ නැහැ තේරුම මොකක්ද කියලා. වින්දනයක් පමණයි ලබන්නේ. වින්දනය එක එක්කෙනා විවිධ මට්ටමින් කරන්නේ. හොඳ වින්දනයක් සඳහා දීර්ඝ ගමණක් ඇවිත් තියෙන්න ඔනෑ. රසවින්දනය ලබන පුද්ගලයාටත් අපි වගේම දීර්ඝ ගමණක් යන්න තියෙනවා. ගලක් උඩ එකපාරක් දෙපාරක් ඇවිද්දාම පාරක් හිටින්නේ නැහැ. ඒත් සෑහෙන පාරක් ආවා ගියාම පාරක් සටහන් වෙනවා. ඉතින් ඒක උත්සාහය පිළිබඳ කාරණයක්. <br />
<br />
<div style="color: red;">
<i>ලෝකයේ නිර්මාණකරුවන් බොහෝ දෙනෙක් නිර්මාණ කරනවා විතරක් නෙවෙයි.තමන්ගේ නිර්මාණ වෙනුවෙන් වාචිකවත් පෙනී සිටිමින් ඒ ගැන කියනවා. ලියනවා. මෙතැනදී ඔබ අදහස් කරන්නේ එවැනි පෙනීසිටීමක් අවශ්ය නැහැ කියලද? </i></div>
<br />
මම නම් ඇත්ත වශයෙන්ම කියන්නේ නිර්මාණයකට නමක් දාන්න ඕනෑත් නැහැ. මොකද අපි නිදහසේ අඳිනවානම් රසවිඳින පුද්ගලයාටත් නිදහසේ රසවිඳිය හැකි විය යුතුයි. සීගිරි ගලේ නිර්මාණ කල පුද්ගලයාට, සමාධි පිළිමය කල පුද්ගලයාට ඕන නම් ලියන්න තිබුණා මේ අහවල් නිර්මාණයයි, මගේ නම මේකයි කියලා. ඒත් එහෙම දෙයක් කරලා නැති නිසා, අපි කොච්චර ඒ නිර්මාණවල රසය විඳිනවද? නිර්මාණකරු සොයායාමත් කලාවේ එක්තරා රසයක්. ඒක හරි අමාරු ක්රියාවක්. <br />
<br />
අපි චිත්ර අඳින්නේ කාටවත් පෙන්නන්න නෙවෙයි. මම අදින්නේ මටම රසවින්දනයක් ලබා ගන්නයි. මම හොඳට කෑමක් හැදුවොත් අනික් අයත් රසයි කියාවි. හදන වෙලාවෙ ඒක තිත්ත වෙන්න පුළුවන්. ඒත් ටිකක් කනකොට ඒ තිත්ත රසය පහවෙලා යන්නට පුළුවන්. කලාකාරයෙක් පින්සල්, පැන්සල් අරන් කරන්නේ මැජික් පෙන්වීමක් නෙවෙයි. කිසියම් වින්දනයක් ලබා දීමයි කරන්නේ. තමන්ටම තමයි එහි ප්රතිඵලය අත්වන්නේ.<br />
<br />
<div style="color: red;">
<i>ඔබ කැන්වසය ඉස්සරහට යන්නේ නිර්මාණය ගැන දළ අදහසක් ඇතිවද? නැතිනම් කැන්වසය මත වැඩකිරීම හරහාද මුළුමණින්ම නිර්මාණය ආරම්භ වී ගොඩනැගෙන්නේ?</i></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpWfrh2Axt_EizcwbkgDJpaZomIW_cUsY0BIniY3Y6et49rbG-oQQzbJ5BrH8CcLKHg7vlwd9CFqMW02e4-SRYgliGqNb_Q2-PCzKuCXE4-LN2L44lVWRosL1gvOUNDox7_hwFbN5M-2Kj/s1600/216118_1029513735565_1157008146_30087462_5532_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpWfrh2Axt_EizcwbkgDJpaZomIW_cUsY0BIniY3Y6et49rbG-oQQzbJ5BrH8CcLKHg7vlwd9CFqMW02e4-SRYgliGqNb_Q2-PCzKuCXE4-LN2L44lVWRosL1gvOUNDox7_hwFbN5M-2Kj/s200/216118_1029513735565_1157008146_30087462_5532_n.jpg" width="200" /></a></div>
අදහස කියන එක තමා ලබපු අත්දැකීම් සම්භාරයෙනුයි එන්නේ. ස්කෙච් ගහගෙන, කතාවක් ලියාගෙන ඇවිත් මේක කරන්න බැහැ. නිර්මාණය කියන එක ක්ෂණිකව එන දෙයක්. හදවතිනුයි එය එන්නට ඕනෑ. හරියට විදුලි කොටනවා වගේ. පොඩි ලමයෙක් හිනා වෙනකොට අපි වශී වෙනවනේ. ඒක ක්ෂණිකව හදවතින් එන බව අපි දන්න නිසා. එයා අභ්යාසය ආරම්භ කරන නැවුම් තැනයි ඒ. එතනදි හරිම පිරිසිදුයි. ඇත්තයි ප්රකාශ කරන්නේ.<br />
<br />
චිත්ර ඇතුළු හැම නිර්මාණයක්මත් එහෙමයි. කල්තියා ප්ලෑන් කරලා, අහවල්ලු පිළිගත්තා කියලා, ඒකට වහල්වෙලා නිර්මාණ කරන්න බැහැ. ඒ වගේම ඒකට තමන් ළඟ ශක්ති සමුදායක් තියෙන්නට අවශ්යයි. අපි ලණුවක් ඇදලා, අනිත් අය පනින නිසා මටත් පනින්න පුළුවන් කියලා හිතුවාට පනින්න බැහැනේ. ඒකට පළපුරුදුකම් සම්භාරයක් තිබිය යුතුයි.<br />
<br />
<div style="color: red;">
<i>ඒක ආධ්යාත්මිකව අරගෙන එන දෙයක්ද? පුද්ගලයෙකුට ආභාෂය හරහ වඩාගත හැකි දෙයක්ද?</i></div>
<br />
ඒක ඇතුළතින් ගොඩනැගෙන දෙයක්. දවසකින් දෙකකින් එය ගොඩනැගෙන්නේ නැහැ. මනස හරහා අභ්යාසයෙන් තමයි ඒ පළපුරුද්ද ගොඩනැගෙන්නේ. බුද්ධත්වයට පත්වෙනවා කියන්නේ මනස ඉහලම තැනට ගෙනයෑමයි. මම ළඟදී දඹදිව ගිහින් සියළු වන්දනීය ස්ථාන බැලුවා. ඒවා බැලුවාම අමුතුම හැඟීමක් එන්නේ. <br />
<br />
<div style="color: purple;">
<span style="font-size: x-small;">(2011 නොවැම්බර් 27 දින රාවය පුවත්පතේ පළවූ ලිපියකින් උපුටාගත් කොටසකි)</span></div>
<br />
<br />charmihttp://www.blogger.com/profile/15808027372507777416noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-9389642937594746372011-12-05T00:46:00.000-08:002011-12-05T01:32:57.293-08:00සකුරා මල්, සුලඟේ වෙලී, පාවී විසිරේ...<div><span class="Apple-style-span">සකුරා......මේ මං කැමතිම ජපන් සින්දුව. සකුරා ගස් වල මල් තියා කොලයක්වත් නැති සීතල කාලෙක මේකට මං මෙච්චර කැමතිවුනේ ඇයි කියල හිතාගන්ඩ බෑ. ඒත් ඒ සකුරා මතකය ඒ තරම් ප්රභලයි. </span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">මේ </span>සින්දුව කියන්නෙ ඉකිමොනො ගකරි (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ikimono-gakari">Ikimono Gakari</a>) කියන සංගීත කණ්ඩායම. මේක මෙයාලගෙ මුල්ම සින්දු වලින් එකක්. 2006 විතර. මේ වීඩියෝව මෙයාලගෙ සජීවී ප්රසංගයකදි පටිගතකරපු එකක්. ඒත් මේක තමයි මට ගොඩක්ම දැනුනෙ.</div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">පුලුවන් විදිහට මේ සින්දුවේ අදහස සිංහලට පෙරලුවා. ඒ වෙනුවෙන් උදව් කරපු මිනකො ත්සුකෙන්(Minako Tsuken) මිතුරියට මගේ ස්තූතිය. </span></div><div><br /></div><div><iframe width="480" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/v8lN_AGf_-c?fs=1" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></div><div><br /><div>සකුරා මල්</div><div>සැලෙමින් බිමට වැටේ</div><div>මගේ ආදරයේ</div><div>බිඳුවක් ගානේ</div><div>මුදු පිරිමදිමින්</div><div>සකුරා මල් විසිරේ....</div><div><div>අදත් ඒ සිහිනය,</div><div>ඔබ හා</div><div>වසන්තයේ දුටු සිහිනය,</div><div>දකිමි.</div></div><div><div>සකුරා මල්</div><div>සුලඟේ වෙලී</div><div>පාවී විසිරේ...</div></div><div><br /></div><div>දුම්රියේ සිට බලමි</div><div>අතීත මතක පිය මග</div><div>දෙදෙනා එක්ව ඇවිදගිය</div><div>වසන්තයේ පාලම.</div><div>ශිල්ප නිමකර ඔබ</div><div>ගඟ බඩ මග දිග</div><div>නගරය හැර ගිය</div><div>ඒ දවස සොයන්නෙමි.</div><div><br /></div><div>වසන්තයට අත වනා</div><div>අපි අපේ මාවත් වල</div><div>පියමැන ගියෙමු.</div><div>මල්බර අනාගතයක</div><div>දොරකඩ අබියස </div><div><div>නොඉවසිල්ලෙන් </div><div>හිඳින්නෙමි.....</div></div><div>එනමුත්,</div><div>ඔදක්යූ දුම්රියේ</div><div>වීදුරුව මත</div><div>සකුරා මල් වල</div><div>චායාව දැක</div><div>මගේ හදගැබ තුලින්</div><div>ඔබේ කටහඬ ඇසේ...</div><div><br /></div><div>මගේ හසුනේ</div><div>පළමු වචන පෙල</div><div>"මං හොඳින්"....</div><div>කියන්න,</div><div>ඔබ එයට රැවටුනද?</div><div>අපි යලි යලිත්</div><div>පියමැනූ ඒ මාවත</div><div>මේ අවුරුද්දෙත්</div><div>වසන්තය පිළිගෙන</div><div>සකුරා පුබුදුවා</div><div>ඇති සැටි බලන්න.</div><div><br /></div><div>ඔබ නැතිවත්</div><div>මා දිවි ගෙවාවි</div><div>මා සවිමත්</div><div>ගැහැනියක්ව වැඩේවි</div><div>ඒත් ඒ සියල්ල</div><div>අමතකවෙලා යාවිද?</div><div>"මං ඇත්තටම ආදරය කලා"...</div><div>මම</div><div>සකුරා වලට අත පාමි</div><div>ඔව්,</div><div>දැන් මගේ ඒ ආදරය</div><div>මේ වසත් සුලඟතර</div><div>වෙලී පැටලී ඇත</div><div><br /></div><div>ඔබ කියූ ඒ වදන්</div><div>තවම මා හදතුල</div><div>ගැඹුරේ</div><div>නිදන්වී ඇත.</div><div>ඒ දුර ඈත</div><div>වසන්තයේ මැද</div><div>සිහින මැවූ දවස</div><div>හිස් අහසේ පාවී</div><div>මැකී යයි...</div><div>මා පොරොන්දු වූ</div><div>ඒ සිහිනය</div><div>පපුවට තදින්</div><div>තුරුලු කරගමි.</div><div><br /></div><div>සකුරා මල්</div><div>සුලඟේ වෙලී</div><div>පාවී විසිරේ...</div></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-9582609262591465992011-11-30T00:10:00.000-08:002011-11-30T07:52:26.113-08:00හින්දි සිනමාවට අහිමි වූ කටහඬ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxg1GYTCxDvr_OjRaP9KN9mPhRbT7-0y-cp9mkdcOsIRnW7ihYcFKaGe9Xv_f9m1FNjLesOl3uSoax4t5Fp7rdKHejgTIqsObp1_L3J2GoviwJ0aoNFtD1CAPNVIMUlNccsXE62hqLyNs/s1600/Nazia%252BHassan%252Bnaziahassan.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 228px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxg1GYTCxDvr_OjRaP9KN9mPhRbT7-0y-cp9mkdcOsIRnW7ihYcFKaGe9Xv_f9m1FNjLesOl3uSoax4t5Fp7rdKHejgTIqsObp1_L3J2GoviwJ0aoNFtD1CAPNVIMUlNccsXE62hqLyNs/s320/Nazia%252BHassan%252Bnaziahassan.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5680701879931853714" /></a><br /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><span class="Apple-style-span">මං අසූවෙ මුල පරපුරේ. යුද්ධය, නිදහස් වෙළඳපොල, ටෙස්ට් ක්රිකට්, කැසට්, ටීවී කියන්නෙ අපේ ජීවිතේම කොටස් වගේ. අපි බහ තෝරන කාලේ ලංකාවෙ මිනිස්සුත් ඔය දේවල්වල බහ තෝරමින් හිටියෙ කියල ඒ කාලෙ තේරුනේ නැති උනාට දැන් තේරෙනවා. ඔය මැජික් අස්සෙ තමයි අපි ලොකුවුනේ.</span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">ටයි මාමගෙ හඬ සෙල්ලං වලින්, ජිප්සීස්ලගෙ ලුණු දෙහි වලින්, කුලසේන ෆොන්සේකගෙ වීර කතාවලින් අනූව දශකෙට ආවට පස්සෙ හදිසියෙ දකිනව අමීර් ඛාන් මධුරි ඩික්ෂිත්ගෙ අත අල්ලගෙන යනව. ස්කූල් බස් එකේ යනකොට හැමදාම මගදි දකින අහිංසක හුරුබුහුටි ගෑනු ළමයගෙ අතින් අල්ලගෙන යන්ඩ තිබ්බනන් කියල කොහොමත් හිතිලයි තිබ්බෙ ඒ වෙනකොට. එතනින් පස්සෙ ටීවි එකේ ඉන්නෙ අමීර් නෙවේ, චමිල. දුෂ්ටයෝ (ස්කූල් බස් එකේ අය්යල ) එක්ක සටන් කරල කොහොම හරි මං ඒ ගෑනු ළමයගෙ අත ගන්නවා. බැරි උනොත් දෙන්නම එකට දිවි නසාගන්නවා. </span></div><div><span class="Apple-style-span">ඔන්න ඔය විදිහට තමයි රටේ නව හින්දි රැල්ල මගේ හීනෙට ගොඩවුනේ. </span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">නොබැලුව හින්දි චිත්රපටියක් නැති තරම්. නම නොදන්න නලුවෙක් නිලියෙක් නැති තරම්. සමහරු කාමරේ බිත්තියෙ. එහෙම නැත්තන් පොත් කවරවල, කවකටු පෙට්ටිවල, ඇතුලෙ පිට, හැමතැනම. රේඩියෝ ටීවී වල හින්දි සින්දු යන වෙලාවට බහිරවය අරක්ගත්ත වගේ තමයි. </span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">ඔය කාලේ මට ඇහෙනව එක හඬක්. ඒක අපේ අම්මල කැමති ලතා මංගේෂ්කර්ගෙත් අපි කැමති වෙලා හිටිය අනුරාධා පෞද්වාල්ගෙත් හඬට වඩා වෙනස් . මේ හස්කි හඬ ඊට වඩා වෙනස්ම තැනක තිබ්බෙ. සංගීතයත් නදීම් ශර්වාන්ගෙ තියා ආර්.ඩි බර්මන්ගෙ වගේවත් නෙමෙයි. පිටසක්වලින් ආපූ අපූරු සංගීතයක් වගේ මට ඒක දැනුනෙ. පස්සෙ මියුසික් ටෙලිවිශන් ආවට පස්සෙ මේක නිතරම ඒකේ පෙන්නන්ඩ ගත්තා. ලස්සන ලලනාවන්ගෙ වීඩියෝ එක්ක පෙන්නපු මේව හින්ද ඒ හඬ ටිකෙන් ටික මැකිලා පෙන්නන රූප ලොකු වෙන්ඩ ගත්තා. ඒත් ඒ සුමියුරු හඬට හැමදාම මගේ හිතේ ඉඩක් වෙන්වෙලා තිබ්බ කියල හිතෙනව. හැබැයි එහෙම හිතෙන්නෙ දැන් ආපහු හැරිල බලද්දි.</span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">කොහොමහරි පස්සෙ ඒ හඬ ටීවී එකේ එහෙම ඇහෙන එක අඩුවෙලා යනවා. ඒ වෙනුවට වෙන නොයෙක් හඬවල් මතුවෙනව. සුනිදි චව්හාන්, ශ්රියා ගෝෂාල් වගේ අය.</span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">ඒත් මීට අවුරුදු දෙකකට කලින් ආපහු ඒක මට හම්බවෙන්නෙ යූටියුබ් එකේදි. නමත් එක්ක. ඒකේ තිබ්බෙ නාසියා හසන්(<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Nazia_Hassan">Nazia Hassan</a>) කියල. පස්සෙ මෙයාගෙ විස්තරයි අනෙක් සින්දුයි හොයන්ඩ ගත්තා. එතකොට තමයි තේරුනේ අපි වෙන කට්ටියගෙ කියල හිතාගෙන අහපු ගොඩක් සින්දු නාසියාගෙ කියලා. </span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">නාසියා ඉපදෙන්නෙ 1965 දි පකිස්තානෙ කරච්චිවල ධනවත් ව්යාපාරික පවුලක. පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම සංගීතයට ලැදී. දවසක් එංගලන්තෙ තිබ්බ සාදයකදි මෙයාට හම්බවෙනවා ෆෙරොස් ඛාන් කියන සිනමා අධ්යක්ෂකවරයා. ඔහුගෙ ඊලඟ චිත්රපටියෙ සින්දුවක් කියන්න මේ හිරිමල් නවයොවුන් කෙල්ලට ඔහු ආරාධනා කරනව. නාසියා ඒක පිළිගන්නව. මේ චිත්රපටිය තමයි 1980 හැදුන කුර්බානි(Qurbani). තවත් විශේෂ දෙයක් තමයි මේකෙ සංගීතය අධ්යක්ෂණය කරන්නෙ එංගලන්තෙ ඉඳන් වැඩ කරපු බිද්දු(<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Biddu">Biddu</a>) කියන සංගීතකරුවා. එයා තමයි හින්දි සිනමා සංගීතයට ඩිස්කො අරන් එන්නෙ(හින්දි ඩිස්කො කිව්වහම තවත් අමතක කරන්ඩ බැරි නමක් තමයි බාපි ලහිරි. ඩිස්කො ඩාන්සර් එකේ සංගීතය එයාගෙ. මේ දෙන්නම හින්දි ඩිස්කොවල පුරෝගාමියො ). ඉතින් මේක ඩිස්කො සංගීතය ඇසුරෙන් හැදෙන සින්දුවක්. "ආප් ජෙයිසා කොයි මෙරි" , මං අර කලින් කිව්ව මට මුලින්ම ඇහුන සින්දුවත් මේකම තමයි. පස්සෙ මේක වෙන වෙන රූපවලින් එක එක විදිහට වෙනස්වෙවී ආවට මං තවම කැමති ඔරිජිනල් එකට. </span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span"><iframe width="459" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/5o5C1yUlx6w?fs=1" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">මේක සුපර් ඩුපර් හිට් එකක් වෙනව. ඒ විතරක්ද, 1981 ෆිල්ම් ෆෙයාර් එකේදි නාසියා හසන්ට හම්බවෙනව හොඳම පසුබිම් ගායිකාව සම්මානය. ඒ වෙද්දි එයාට අවුරුදු 16යි.</span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">පස්සෙ 80 දශකයෙ ඉන්දීයාව අවට රටවල් වල නාසියා හසන් පොප් සංගීතයේ ප්රතිරූපය වෙන්නෙ ඒ හඬේ තියන හිත් ඇදගන්නා ගතිය හින්ද වෙන්ඩ ඇති. ඇත්තටම මෙයාගෙ හඬ විතරක් නෙවේ රූපයත් ලස්සනයි. පස්සෙ නාසියා එයාගෙ සහෝදරයත් එක්ක එකතුවෙලා ගායන යුවලක් විදිහට වැඩකරනව . ගොඩක් වෙලාවට මේ දෙන්නගෙ සින්දු පිටිපස්සෙ හිටියෙ බිද්දු. ඔහුගෙ සංගීතයෙනුත්, ඇගේ කටහඬිනුත් ඔප වැටිච්ච ඒ සින්දු ඒ යුගයට වඩා දශකයකින් දෙකකින් ඉස්සරහිනුයි තිබ්බෙ. අවුරුදු ගානකට පස්සෙත් තරුණ පරම්පරාව මේක අලුත් සංගීතයක්, අලුත් හඬක්, කියල වැළදගන්නෙ ඒ හින්ද වෙන්ඩ ඇති. </span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span"><iframe width="459" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/mWzTZE-B1fM?fs=1" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">ඒ කොහොම උනත් නාසියා හසන්ගෙ හඬ හින්දි සිනමාවට අහිමිවෙනව. එහෙම නැත්තන් හින්දි සිනමාව විසින් ඒක බලෙන් අහිමි කරගන්නව. මං එහෙම කියන්ඩ හේතුව ඇයට ඉන්දියාව තුල ලැබුනු අවස්ථා බොහොම අඩුයි. අපි පොඩි කාලෙ ඒ කියන්නෙ 90 පටන්ගනිද්දි නාසියා හින්දි සංගීත ලෝකය දකින්ඩ හිටියෙ නෑ. </span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">මේකට හේතු ගොඩක් තියනව. එකක් ඇය පකිස්ථානු කාන්තාවක්. ඉන්දියාවෙ වර්ගවාදය කියන එක සංගීත ලෝකෙ පවා ඒ විදිහටම තියනව(ලඟදි ජනප්රිය ගායකයෙක් වෙච්ච අබීජීත් හින්දි සිනමාවෙ ඉන්න පකිස්ථානු ගායකයන්ට ලොකු ටෝක් එකක් දීල තිබ්බ ). ඉන්දු-පකිස්ථානු ප්රශ්නෙ නාසියාටත් සෑහෙන්ඩ දැනුනා. ලංකාවෙ සෑහෙන්ඩ ජනප්රිය වෙච්ච "මේඩ් ඉන් ඉන්ඩියා" හදපු බිද්දු ඒක මුලින්ම ගායනා කරන්ඩ ආරාධනා කරල තියෙන්නෙ නාසියාට. ඒත් කොහොමද ඒක කියල ආපහු පකිස්ථානෙට යන්නෙ? ඒ හින්ද ඒක එයා බාරගත්තෙ නෑ. පස්සෙ තමයි ඒක අලීෂා කිව්වෙ.</span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">නාසියා සංගීත ලෝකයෙන් අයින් වෙන්ඩ තවත් හේතුවක් වෙන්ඩ ඇති එයාගෙ රස්සාව හා විවාහය. එයා නීතීඥවරියක්. පස්සෙ ඇමරිකාවට ගිහින් එක්සත් ජාතින්ගෙ සංවිධානය එක්කත් වැඩ කලා. එයාගෙ විවාහයත් එච්චර සාර්ථකවුනේ නෑ කියල තමයි කියන්නෙ. </span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">අනිත් බරපතලම හේතුව තමයි නාසියා හසන්ට 1993 දි විතර හැදෙන පෙනහලු පිළිකාව. ඒක නිසා එයාට ගොඩක් දේවල් අහිමි වෙනව. අන්තිමට අවුරුදු 35දි ඒ කියන්නෙ 2000 වසරෙදි ජීවිතෙන්ම සමුගන්ඩ සිද්ධවෙනවා. අවුරුදු 35ක් කියන්නෙ ගායන ලෝකෙදි නම් භද්ර යෞවනය. </span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">ඒ විදිහටයි නාසියාගේ කටහඬ හින්දි සිනමාවටත්, ඒ ඔස්සේ අපිටත් අහිමිවෙන්නෙ.</span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span">එයා කියපු සින්දුවල වචන මට තේරුනේ නෑ. ඒත් ඒ හඬෙන් මට දැනුනෙ ඒ කාලෙ අපේ වටේ තිබ්බ ලෝකෙට වඩා වෙනස් ලෝකයක් ගැන හීනයක්. පස්සෙ ගොඩක් දෙනෙක් ඒ වගේ හීන දුන්නට ඒක මුලින්ම මට දුන්නෙ නාසියා හසන්. </span></div><div><span class="Apple-style-span">ඒ වෙනුවෙන් එයාට උපහාරයක් විදිහටයි මේ සටහන ලිව්වෙ. මේ තියෙන්නෙ එයා ගයපු මං කැමතිම සින්දුව.</span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span"><iframe width="459" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/PsmV-1w0zo4?fs=1" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></div><div> </div><div><br /></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-49252178345835215622011-11-14T21:50:00.000-08:002011-11-14T22:29:46.995-08:00පොදු අවකාශයක් බවට පත්වූ වගයි...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXwz-e0E41LhRO-SVkjpaAAvpZI2tPdkOtrQsDO-x8rIF-jxj60yrpbYKqfBfhzU0CKPCizXlTe7b3XUwIOLUUXNAUP09uDvlwcpwKgP8PFUo6S1XlFouF2JtgHCWXoqDCGRX-KshLNwM/s1600/ALL+Things+Work+Together+For+Good.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXwz-e0E41LhRO-SVkjpaAAvpZI2tPdkOtrQsDO-x8rIF-jxj60yrpbYKqfBfhzU0CKPCizXlTe7b3XUwIOLUUXNAUP09uDvlwcpwKgP8PFUo6S1XlFouF2JtgHCWXoqDCGRX-KshLNwM/s320/ALL+Things+Work+Together+For+Good.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5675105876976684242" /></a><br /><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><span class="Apple-style-span" ><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div>මෙතෙක් කල් පුද්ගලික අඩවියක් වූ මෙය අද සිට සමූහ අවකාශයක් බවට පත්වෙන බව මෙයින් දන්වා සිටිමු. කළා නිර්මාණ ගැන අපට දැනෙන අවංක සිතුවිලි මෙහි ලියවෙනු ඇත. තව, කවි, කෙටිකතා, නාට්ය ඇතුලු වර්ගීකරණය වන, නොවන, විවිධ නිර්මාණ මෙයට එක් කිරීම අපගේ බලාපොරොත්තුවයි.<br /><br />රෑ රූ වලට හැඩයක් නැත. පරිමාවක්ද නැත... </span><br /><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-26849139841920436892011-11-12T03:48:00.000-08:002011-11-12T17:58:08.989-08:00ජානේ තූ... යා ජානේ නා<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz7ImvsilgSpF_TG1DKIbvkrlGlfF3BCrhdXMQ5l0KZnYIh8oXfFkt9WvXLR0peQBVsXbi8B5uoJJddMR5PmlHL7nCXh5BCjKcsyoPe8CJ0IrPwSLK7d6xuUPc2dXSUqYD-7bXmOHxJ0Y/s1600/jaane-tu-ya-jaane-na2.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz7ImvsilgSpF_TG1DKIbvkrlGlfF3BCrhdXMQ5l0KZnYIh8oXfFkt9WvXLR0peQBVsXbi8B5uoJJddMR5PmlHL7nCXh5BCjKcsyoPe8CJ0IrPwSLK7d6xuUPc2dXSUqYD-7bXmOHxJ0Y/s320/jaane-tu-ya-jaane-na2.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5674076266442610946" /></a><br /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>මේක ගැන කොහොම ලියනවද කියල හිතාගන්ඩ බැරුව සෑහෙන කාලයක් කල්පනා කර කර හිටියා. තවම ඒ හැටි පැහැදිලි විදිහක් කල්පනා වෙන්නෙ නෑ. ඒකට පිළියම මොනවහරි ලියන එක කියල අන්තිමටම හිතල ඔන්න වැඩේට බැස්සා. </div><div>මේ වැඩේ මෙච්චර අමාරු වෙන්නෙ මේ ෆිල්ම් එකෙන් හම්බවෙච්ච රසය වචන වලට පෙරලන්ඩ අමාරු හින්දා වෙන්ඩ ඇති.</div><div><br /></div><div><div><div><a href="http://www.imdb.com/title/tt0473367/">ජානේ තූ යා ජානේ නා</a> කියන්නෙ පාට පාට කැලෑ මල් මාලයක් වගේ. එක එක වර්ගෙ මල්. සමහර ඒවා ලස්සනයි. එච්චර ලස්සන නැති ඒවත් තියනව. වල් පැළ, කොළ එහෙමත් අතරින් පතර සෙට් කරල. ඒත් වැදගත්ම දේ තමයි ඒ හැම දෙයක්ම හරිම සූක්ෂම විදිහට එකට එකක් ගැලපෙන විදිහට අමුනල තියන විදිහ. </div><div>මේකෙ කතාව හරිම සරල, බොහොමයක් හින්දි චිත්රපටිවල තියන වට්ටෝරු කතාවක්. හනිමූන් එකට පිටරට ගියපු කුරුලු ජෝඩුවක් ආපහු එද්දි ඒ දෙන්නව පිළිගන්ඩ යාලුවො සෙට් එක එනව ගුවන් තොටුපොලට. ඒ අය අතරෙ ඉන්නව අලුත් යාලුවෙක් මේ දෙන්න ගැන කිසිම දෙයක් නොදන්න. අහස් යානෙ එනකල් වෙන කරන්ඩ දෙයක් නැති හින්ද ඒ අලුත් යාලුවට අනිත් කට්ටිය අර දෙන්නගෙ ආදර කතාව කියනව. ඕක තමයි ෆිල්ම් එක. සරලයි. 'මහප්රාණ' නෑ... </div><div>වැදගත් දේ තමයි මේ කතාව අහන යාලුව, චිත්රපටිය නරඹන්නො වන අපත් එක්ක එකට පුටුවල වාඩි කරල තමයි වැඩේ පටන් ගන්නෙ. අනික කතාව කියන්ඩ පටන්ගන්න විදිහ. </div><div><br /></div><div>"ඔහොම නෙවෙයි ඔය කතාව කියන්ඩ ඕනෙ, මෙන්න මෙහෙමයි" </div><div><br /></div><div>එතන ඉඳන් කතාවෙ හැම කොටසක්ම ගානට සෙට් වෙනවා. හින්දි ෆිල්ම් එකක දැකපු හොඳම තිරරචනයක් අප ඉස්සරහ දිගහැරෙනව. කලින් කිව්ව වගේ මල් ගොඩක් නියමෙට තිතට ඇමිනෙනවා. </div><div>එක ඉන්ටර්විව් එකකදි මේ ෆිල්ම් එක හදපු අබ්බාස් තයිරවාලා කියනව ඔහුට අවශ්යය වුනේ කතාවක් කියන්ඩ කියල. එයා ඒක නියමෙටම කරනවා.</div></div><div><br /></div><div><div><br /></div><div>ඒ විතරක් නෙවෙයි, එයා තිතට අමුණපු ඒ මල් මාලේ එක මලක්වත් අඩුමගානෙ කොළයක්වත් මැරෙන්ඩ දෙන්නෙ නැතුව නැවුම් විදිහට බලන් ඉන්න අපේ කර වටේට දානවා. </div><div><br /></div><div>හැම සීන් එකක්ම ජීවයෙන් පිරිලා. පලපුරුද්දක් නැති අලුත් නලු නිලි සෙට් එකක් අරගෙන(ප්රවීන අයත් අතරින් පතර ඉන්නව )ඒ අය හුළඟක් වගේ කැමරාව ඉස්සරහ නිදහස් කරනවා. සමහරු වැඩේ අනනවා. සමහරු ගොඩ දාගන්නව. ඒත් ඔක්කොම කඩාගෙන මුලු ෆිල්ම් එකම අපේ ගැටවර හීනයට කතාකරනවා.</div><div><br /></div><div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1Dl9BH9pVlu4Cfq02M09Pcu__Tq9e7V6nGeMhc0Sei8TdqHo5FWiwWDAqPMLifjsL6esMWpTbK58giVkbW_L4UZxg7_vOrkNJJeLY1PpvfFRVSnDUUpCCOwSn7zkialpgDOWlcWa0TXo/s320/Jane+tu.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5674077097662568818" style="color: rgb(0, 0, 238); text-decoration: underline; float: left; margin-top: 0px; margin-right: 10px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; cursor: pointer; width: 290px; height: 320px; " /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>ෆිල්ම් එකට ජීවය පිඹින තවත් මැජික් කරුවෙක් ඉන්නවා පැත්තකින්. ඒ තමයි ඒ. ආර් රහුමාන්. මෙතනදි මං කියන්නෙ සින්දු ගැන නෙවෙයි පසුබිම් සංගීතය ගැන. ෆිල්ම් එක පුරාම අපේ මූඩ් සෙට් කරන්නෙ රහුමාන්. ඒත් ෆිල්ම් ෆෙයාර් සම්මානය හම්බවෙන්නෙ මේකෙ සින්දු මූලික කරගත්ත සංගීත අධ්යක්ෂණයට මිසක් පසුබිම් සංගීතය වෙනුවෙන් නෙවෙයි. මොනව උනත් ලොකු විචාරකයො කියල කියන කට්ටිය බනිද්දිත් මේ වගේ ෆිල්ම් එකක වැඩ කරන්ඩ රහුමාන් බාරගත්ත එක එයා ගත්ත හොඳම තීරණයක් කියන එකනන් නොකිය බැහැ.</div><div><br /><br /><iframe width="480" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/f3hINqW-Z00?fs=1" frameborder="0" allowFullScreen=""></iframe><br /><br /></div><div>ඇත්තටම ජානේ තූ යා ජානේ නා කියන්නෙ හින්දි සිනමාවේ මහ දැවැන්ත නිර්මාණ කියල පිළිගන්න ඒවට සැහෙන්ඩ උඩින් තියන ෆිල්ම් එකක්. ලඟදි බැලුවා හැමෝම හොඳයි කියල පොළොවෙ පස් කන්ඩ හදන <a href="http://www.imdb.com/title/tt1562872/">සින්දගී නා මිලෙගි දොබාරා</a>. අයිසින් නන් ගොඩාක් තිබ්බා. ඒත් චිත්රපටිය අපෙන් ගොඩාක් දුරයි. ජානේ තූ යා ජානේ නා ඉන්න සුන්දර සරල තැනට යන්ඩ බැරුව දුක් විඳින ෆිල්ම් එකක්තමයි අන්තිමටම බලන්ඩ හම්බ වුනේ. කන්සෙප්ට් එක මාරයි. ඒත් ඒක කතාවකට ගොනු වෙලා ස්ක්රිප්ට් එකට එද්දි වටේට ගොඩක් දේවල් සෙට් වෙලා. ඒත් මැද හිස්. ඇල්කොහොල් නැති බියර් වගේ. මේක ගොඩක් හින්දි චිත්රපටි වල මං දැකපු දෙයක්. </div><div><br /></div><div>ඉන්දියාවෙන් පොඩ්ඩක් ලංකාවටත් ආවොත් ඇයි මෙහෙ ඉන්න කට්ටියට ෆිල්ම් එකකින් කතාවක් කියන්ඩ බැරි? ලොකු ලොකු දේවල් කරන්ඩ හදනවට වඩා ජනතාවගේ සිනමාවක් හදන්ඩ ඕනෙ නම් ඒ සරල තැනට යන්ඩ වෙනව. මිනිස්සුන්ට චරිත හුස්ම ගන්නව දැනෙන චිත්රපටි හැදෙනකම් ලංකාවෙ සිනමාවට අනාගතයක් නෑ. සමහරු සල්ලි වැඩි වෙලාද මන්දා මාර සෙට් දාලා, නලු නිලි හැට හුට හමාරක් අරගෙන, මහා දැවැන්ත එව්ව (චිත්රපටි?) කරනවා. බල්ලො බත් කන්නෙ නෑ. ඒත් ජානේ තූ යා ජානේ නා බලද්දි මගේ බෙල්ලෙ එතුනු ඒ මල් වැලේ සුවඳ මට තවම දැනෙනව. </div><div><br /><br /><iframe width="459" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/wB6DhTRxO8Y?fs=1" frameborder="0" allowFullScreen=""></iframe><br /><br /></div><div>මේ කොච්චර කිව්වත් මං මේකට කැමති ඇයි කියල තවම හරියට කියාගන්ඩ බැරි උනා කියලයි හිතෙන්නෙ. ලංකාවෙ මගේ චිත්රපටි සඟයා මේක ගැන කිව්ව කතාව මේ වගේ.</div><div><br /></div><div>"මචං, අපි හැමෝගෙම හීනයක් තියනවනෙ බන්. මේකෙ තියෙන්නෙ ඒ හීනේ"</div><div><br /></div><div>ඇත්ත වෙන්ඩ ඇති. ඒත් මං තවම කල්පනා කරනවා...</div><div><br /></div><div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBgBR-YIEEJ7PZ8_aOcl2aVH31hK80ez94lt2y5Etvyuhc-vXTJWuc9Hie2BwwSugdumSRUK2CKw529rqxMC1DetO-KEkzJaTOVATIe5bgoCME2HP1bSEihen5tvdUN10jca2bGOBLKvk/s320/jaane-tu-03.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5674076613290396098" style="color: rgb(0, 0, 238); text-decoration: underline; float: left; margin-top: 0px; margin-right: 10px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; cursor: pointer; width: 320px; height: 227px; " /></div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div></div></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-45509940662248504352011-09-28T21:43:00.000-07:002011-09-30T02:10:21.769-07:00සර්ෆ් සංගීතයේ නැළවෙන්න...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilnGQ22zK7GVW0yMQ9ASZUeqXGhShoRSB4lRn78jZDR9BxfTBu7IlN7xWlchWVgQlWYXw0Le3celBjCTf1uJWh7W37s3u8z3EqIMBaPvislQD8yPrAqljVACDulXshI-rMoqwxwqRTduc/s1600/surf-louie.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 293px; height: 233px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilnGQ22zK7GVW0yMQ9ASZUeqXGhShoRSB4lRn78jZDR9BxfTBu7IlN7xWlchWVgQlWYXw0Le3celBjCTf1uJWh7W37s3u8z3EqIMBaPvislQD8yPrAqljVACDulXshI-rMoqwxwqRTduc/s320/surf-louie.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5657660201170216066" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />කාලෙකට පස්සේ හම්බවෙච්ච පොඩි නිවාඩුවේ නිදහස විඳිනගමන් වයින් පොඩ්ඩක් බීලා ටිකක් රිලැක්ස් වෙන්න හිතාගෙන ආවා මෙතනට. වයින් පොඩ්ඩ බෝතලයක් බවටම පත්වුනා...<br />වයින් බෝතලේකටම තනියම වග කියලා මේක ලියන නිසා කියවන ඇත්තෝ කමා කරත්වා....<br /><br />වයින් බීලා ඉද්දි අහන්ඩ හොඳම සංගීතය මොකක්ද කියලා කවුරුහරි මගෙන් ඇහුවොත් මම කියන්නෙ "අහපන් ජෑස්" කියලා. මට මතකයි එක වතාවක් මම ප්ලේන් එකේදී වයින් බීලා ජෑස් අහපු හැටි. ජනේලෙන් පෙනෙන වලාකුලු දිහා බලාගෙන , වයින් මතෙත් එක්ක, ජෑස් අහනකොට, කියලා වැඩක් නෑ...<br />ඒත් අද මං වෙනසකටත් එක්ක අහන්නෙ <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Surf_music">සර්ෆ් මියුසික්</a>(Surf Music). පාවෙන ගතිය ඒකෙත් තියනවා.<br />සර්ෆ් කියන්නෙ ලංකාවෙදි නම් වැඩිය ඇහෙන්නෙ නැති සංගීතයක්. 70 දශකයේ සමහර චිත්රපටි වල ඒ වගේ සංගීත කෑලි අහල තියනව වගේ මතකයි. ඒත් ඒ මොන චිත්රපටියෙද කියල කියන්ඩ මේ වෙලාවෙ මතකෙට එන්නෙ නෑ. සර්ෆ් සංගීත රටාවට ළඟින් යන සින්දුවකට මේ වෙලාවෙ මට මතක් වෙන්නේ සනත් නන්දසිරි එක්ක මල්කාන්ති නන්දසිරි කියන "සීත රෑ වසන්තේ..".<br /><br />මම සර්ෆ් සංගීතයට ආසා කරන්න පටන් ගත්තෙ <a href="http://www.imdb.com/title/tt0110912/">පල්ප් ෆික්ෂන්(Pulp Fiction)</a> සිනමා පටය හින්දා. ඒක පටන් ගන්නෙ Dick Dale ගේ <a href="http://www.youtube.com/watch?v=L4SgQLgtQE8&feature=related">මිසර්ලූ(Misirlou)</a> කියන සංගීතයෙන්. ඊට පස්සේ මැදදි වින්සන්ට් වේගා(John Travolta) හෙරොයින් අරන් කාර් එක එලවගෙන යද්දි ප්ලේ වෙන්නෙ <a href="http://www.youtube.com/watch?v=TPd4ZpzIFtk">බුල්වින්ක්ල් 2(Bullwinkle Part II)</a> කියන සෙන්චූරියන්ස්ලගෙ(The Centurions) සංගීත ඛන්ඩයක්. චිත්රපටිය ඉවරවෙන්නෙ ලව්ලි වන්ස්(The Lively Ones) ගේ <a href="http://www.youtube.com/watch?v=kkwq0x-XarU">සර්ෆ් රයිඩර්(Surf Rider) </a>කියන එකෙන්. මීට අමතරව තව රොක් ඇන්ඩ් රෝල් සංගීතයත් මේ චිත්රපටයේ දකින්ඩ(ඒ කියන්නෙ අහන්ඩ ) පුලුවන්.<br />මම අහල තියන විදිහට මේ චිත්රපටය කරද්දි ටැරන්ටීනෝට ඕනේ උනාලු <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ennio_Morricone">Ennio Morricone</a> ව යොදාගෙන මේකේ සංගීතය කරන්න. මොරිකෝන් කියන්නෙ 60 දශකයේ බිහිවුන <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Spaghetti_Western">ස්පැගති වෙස්ටර්න්(Spaghetti Western )</a> චිත්රපටි වල සංගීතය කරපු මහා සංගීතවේදියා. මෙයා <a href="http://www.imdb.com/title/tt0060196/">ගුඩ් බෑඩ් ඇන්ඩ් අග්ලි (The good, the bad, and the ugly)</a>, <a href="http://www.imdb.com/title/tt0059578/">ෆොර් එ ෆියු ඩොලර්ස් මෝ(For a few dollars more) </a>වගේ චිත්රපටි වලට කරපු සංගීතය මතක ඇති. මේ සංගීත ඛන්ඩ ලංකාවේත් හරිම ජනප්රියයි. ඉතින් ටැරන්ටීනෝටත් ඕනේ වෙලා තියන්නෙ මෙන්න මේ සංගීතයලු. හැබැයි ඒ කාලේ මොරිකොන්ව අල්ල ගන්න ලේසි වෙලා නැහැ. මොකද ඒ තරමටම වැඩ. ඉතින් ඒ වෙනුවට ටැරන්ටීනෝ කලේ තමන්ගෙ චිත්රපටියට සර්ෆ් සංගීතය යොදාගන්න එක. ඒක නියමෙටම වැඩ කරලා තියනවා.<br /><br />ඇත්තටම මොකද්ද මේ සර්ෆ් සංගීතය?<br /><br />ජනප්රිය බටහිර සංගිතයේ තවත් එක් ෂානරයක්. මේක මුලින්ම පටන්ගන්නෙ 60 දශකයේ. 20 වෙනි සියවසේ මුල් කාලේ ඉඳන් ආරම්භවෙලා 50-60 දශක වෙද්දි විශාල වශයෙන් ප්රචලිත වෙන <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Surf_culture">සර්ෆ් කල්චර්</a>(Surf Culture) එක ඇසුරෙන් තමයි මෙම සංගීත රටාව බිහිවෙන්නෙ. නිජබිම වෙන්නේ ඇමරිකාවේ කැලිෆෝනියා ප්රාන්තයේ ඔරෙන්ජ් කවුන්ටිය.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjySdEDLwwGciPMD9KamwcRpnE-LwUdwvITH8jEs2wtNDEFe-Bcv2jhsgZxm3_g8_brnPnq9pgNJQHr2Ar9nsgYHqplHSlWrevtwnMT3VvrnUuLKkyM8w0Naa-0CGdPVEn5p1urc-4rb_A/s1600/19890791.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 320px; height: 202px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjySdEDLwwGciPMD9KamwcRpnE-LwUdwvITH8jEs2wtNDEFe-Bcv2jhsgZxm3_g8_brnPnq9pgNJQHr2Ar9nsgYHqplHSlWrevtwnMT3VvrnUuLKkyM8w0Naa-0CGdPVEn5p1urc-4rb_A/s320/19890791.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5657668603740301522" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />සර්ෆ් කල්තරය කියන්නෙ නිකන්ම නිකන් සර්ෆින් විතරක් නෙවෙයි. ලොකු මුහුදු රැළි හොයාගෙන යාමේ උමතුව එක්ක බැඳුනු වෙනම ජීවන රටාවක්. ඔවුන්ගේ ඒ වික්රමාන්විත සර්ෆ් සුවිසැරිය ශ්රවන මාධ්යට ගෙන ඒම සිද්ධවෙන්නෙ සර්ෆ් සංගීතය හරහා. මුල් කාලේ මේකට සම්බන්ධවෙන ගොඩදෙනෙක් සර්ෆ් කෙළියේ අත්දැකීම ඇතිඅය. ඔවුන්ගේ රැළිමත පාවෙන ඒ අත්දැකීමේ සංගීතමය ප්රකාශනය තමයි සර්ෆ් සංගීතය කියන්නෙ.<br /><br />50 දශකයේ ප්රසිද්ධවෙලා තිබ්බ රොක් ඇන්ඩ් රෝල් සංගීතයේ ආභාශය මේකට නොඅඩුව ලැබෙනව. ඒත් ඒක අනිත් සංගීත රටාවන්ගෙන් වෙනස්වෙලා ඊටම ආවේණික නාදයක් හදාගන්නෙ කොහොමද කියල පොඩ්ඩක් බලමු.<br />සර්ෆ් සංගීතය තවත් අතුරු ශානර කීපයකට බෙදුනත් පොදුවේ ගත්විට ලක්ෂණ කීපයක් ගැන කතාකරන්ඩ පුලුවන්. මේකෙ මූලිකම දේ තමයි විදුලි ගිතාරුවේ හඬ. ඒක නැත්නම් සර්ෆ් සංගීතයක් නෑ. ඒකෙත් විශේෂ දේ තමයි ගිටාර් ඇම්ප්ලිෆයරයේ <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Reverberation">රිවර්බ්(reverb - Reverberation) </a>කියන තාක්ෂණය පාවිච්චි කිරීම. ඒක තේරෙන භාෂාවෙන් කියනවනම් දෝංකාර ශබ්ධයක් මතුකිරීම. සර්ෆ් සංගීත ඛණ්ඩ කීපයක් ඇහුවොත් මේ දෝංකාර ශබ්දය පැහැදිලිව දැනෙනවා. ඒ කාලේ බිහිවෙච්ච <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Spring_reverb#Spring_reverberators">ස්ප්රින්ග් රිවර්බ්(spring reverb)</a> කියන පහසු, අඩු වියදම්, උපකරණය නිසා මේ වැඩේ ගොඩක් පහසුවුනා. මේ තාක්ෂණය තමයි එයාලා මුහුදු රැළිවල සද්දෙ නිර්මාණය කරන්ඩ පාවිච්චිකරන්නෙ. ඊට අමතරව ස්වර නැවීමේ(ස්වර කැරකවිමේ) තාක්ෂණය (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Tremolo_arm">vibrato arm</a>) නිතරම පාවිච්චි කිරීමත් තව විශේෂ ලක්ෂණයක්. ඒ වගේම සමහර සර්ෆ් සංගීතකරුවන් <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Tremolo_picking">ට්රෙමොලෝ පිකින්(tremolo picking)</a> පාවිච්චිකරනවා. ඒක ගිතාරුව වේගයෙන් වාදනය කිරීමේ ක්රමයක්. ඩබල් පිකින්(Double picking) කියලත් කියනව. ඒකෙන් සර්ෆින් වල තියන උද්වේගකර බව මතුකරන්ඩ පුලුවන්. <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Dick_Dale">ඩික් ඩේල්(Dick Dale) </a>කියන්නෙ ඒක උපරිමේට පාවිච්චි කරපු එක්කෙනෙක්. ඉහත කියපු ලක්ෂණවලට අමතරව නාදරටාවල මෙක්සිකානු සහ මැද පෙරදිග ආභාශය තියෙනව.<br />සර්ෆ් සංගීතයේදි ගිතාරුවට අමතරව සැක්සපෝනය පාවිච්චිකරන අවස්ථා දකින්ඩ පුලුවන්. ඕගන් වගේ ඒවත් ඉඳල හිටල යොදාගන්නවා. කොහොම උනත් ඩ්රම්ස්නම් අනිවාර්යයි. සර්ෆ් රිද්මය මතුකරන්ට බොහෝවිට යොදාගන්නෙ මධ්ය හා දෘත ලය.<br /><br />මුලින්ම මුහුදු රැළි වල රටා මතුකිරීම මේකෙ අරමුණ වුනත් පස්සෙ ජීවිතයේ රටා සර්ෆ් සංගීතය ඔස්සේ මතුකිරීමට ඔවුන්ට හැකිවෙනවා. මුහුදේ රැළි වල රටාව ඇතුලෙ ජීවිතයේ රටාවන් හැංඟිල තියනව. ඒක හින්ඳ මේක එච්චර අරුමයකුත් නෙවෙයි.<br /><br />60 දශකය තුළ සර්ෆ් සංගීතය මවපු මුල්පෙලේ ගුරුන් තමයි <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Dick_Dale">ඩික් ඩේල්(Dick Dale)</a>, <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_Ventures">වෙන්චර්ස්(The Ventures)</a>, <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Beach_Boys">බීච් බෝයිස්(Beach Boys)</a>, <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Surfaris">සර්ෆාරිස්(Surfaris)</a>, <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_Atlantics">ඇට්ලැන්ටික්ස්(The Atlantics) </a>වගේ අය. මේ අතර බොහෝ දෙනෙක් ගායනයෙන් තොර සංගීත වාදනා කරන අය.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn7T-trKRZUxzn_4Wtu7RFwU41Y8h-i_0qKSP7HdP9OWbJd6FiBUsRNcCjKIWX7dBzZdDavsrhyHnawxteGItKa6Mhz5p8HfHk6ynTxi1MnwR_1OvWi1AGZYOUrMfZQezBVbzkeyBHNYw/s1600/ventures+0.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 320px; height: 229px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn7T-trKRZUxzn_4Wtu7RFwU41Y8h-i_0qKSP7HdP9OWbJd6FiBUsRNcCjKIWX7dBzZdDavsrhyHnawxteGItKa6Mhz5p8HfHk6ynTxi1MnwR_1OvWi1AGZYOUrMfZQezBVbzkeyBHNYw/s320/ventures+0.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5657667957129523618" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />ඉක්මනින්ම මේ සංගීතය ලෝකෙ පුරා ජනප්රිය වෙනවා. මීට ටික කාලෙකට පස්සෙ මතුවෙන <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Psychedelic_rock">සයිකඩෙලික් රොක්(Psychedelic rock)</a> සහ පසුකාලිනව ජනප්රියවෙන <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Alternative_rock">ඕල්ටනේටිව් රොක්(Alternative rock) </a>සංගීතය සර්ෆ් සංගීත රටා වලින් ලොකු ආභාශයක් ගන්නවා. හැබැයි පස්සෙ මේවා සර්ෆ් සංගීතය යටකරගෙන ජනප්රියවෙනවා. ජනප්රියබව හීනවුනත් ඔවුන් දිගටම සර්ෆ් නාදරටා මැවීමේ යෙදිල ඉන්නවා, අදටත්.<br /><br />වර්ථමානයේ පවා සර්ෆ් සංගීතලෝලීන් රාශියක් ඉන්නවා ලෝකෙ පුරා. විශාල වශයෙන් නොවුනත් ලෝකෙ නොයෙක් රටවලින් අලුත් සර්ෆ් සංගීතකරුවන් බිහිවෙනවා. ඔවුන් නොයෙක් අලුත් අත්හදාබැලීම් කරනවා. මෑත කාලයේදී ක්රොයේෂියාවෙන් මතුවුන<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_Bambi_Molesters"> ද බම්බි මොලෙස්ටර්ස් (The Bambi Molesters)</a> කියන්නෙ ඒ වගේ සංගීත කණ්ඩායමක්. ඔවුන් සර්ෆ් රොක් සංගීතයට අලුත් මානයන් එක් කරනවා.<br /><br />මා ජීවත්වන ජපානය තුළත් සර්ෆ් ජනප්රියයි. ඒත් තරුණ පරපුර අතරනම් නෙවෙයි. මැදි වයසේ සහ මහලුවයසේ අය අතර.<br />මේ විදිහට සර්ෆ් සංගීතය ගැන මා අතින් ලියවෙන්ඩ විශේෂ හේතුවක් තියනවා. <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Nokie_Edwards">නොකී එඩ්වර්ඩ්ස් (Nokie Edwards)</a>කියන්නෙ මගේ ප්රියතම සංගීතකණ්ඩායමේ (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_Ventures">ද වෙන්චර්ස් - The Ventures</a>) ගිතාරු වාදකයෙක්. දැනට මේ කණ්ඩායම විසිරිල ගිහින් තිබුනත් ඔහු තනිව වාදනය කිරීමේ යෙදිල ඉන්නවා. මනුස්සයට බොහොම වයසයි. 76ක් විතර මං හිතන්නෙ. දවසක් අහම්බෙන් පෝස්ටරයක් දකින්ඩ හම්බවුනා. ඒකෙන් කිව්වෙ නොකී එඩ්වර්ඩ්ස් ඔබේ නගරයේ කියලා !! කලින්ම ටිකට් එකකුත් අරන් තනිපන්ගලමේම යන්ඩ ලෑස්තිකරගත්තා. ඇත්තටම කියනවනන් ඒකට එකට යන්ඩ කවුරුත් සෙට්වුනේ නැහැ. කලින්ම ගියා බියර් කෑන්නෙකකුත් බෑග් එකේ දාගෙන. හෝල් එක පිරිල සෙනඟ. හැබැයි 95%ක් විතරම වයසක අය. ඒ හැමෝම හිටියෙ හරිම උද්යෝගෙන්. කලින් කිව්ව වගේ නොකී දැන් හොඳටම වයසයි. ඒත් ගිතාරුව අතට ගත්තහම ඒ වයස කොහේ ගියාද මන්දා. සර්ෆ් සංගීතය තවමත් තරුණයි. ප්රේක්ශකාගාරයත් තරුණවෙලා. සමහරු කෑගහනවා. විසිල් ගහනවා. මම බියර් එක හිස්කරන ගමන් සර්ෆ් සංගීතයේ පාවුනා. ඒක ඒ තරම්ම සුන්දර අත්දැකීමක්. පස්සෙ හම්බවෙච්ච විවේකයේදි අපට නොකී එඩ්වර්ඩ්ස්ගෙ අත්සන ගන්ඩ පුලුවන් වුනා. ඔහුට අතට අත දෙනගමන් මං කිව්වෙ<br /><br />`මං කැමතිම සංගීතය වාදනය කරාට ස්තූතියි සර්` කියල.<br /><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4RUCO8rez476vpjim78CXnJm7Xz9pIrhVvvtFbZiRczDNn_4XEsqWJ9TqZDnIpCOg0-Qe4h-6aHT1y4q2s4tJSIpjqr7EH748O-cr2HIFU37m2zwXAcgQ_2uWPOAKZarXgQSNp4nncUY/s320/Nokie_Edwards-disneyworld.jpg" style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 320px; height: 235px;" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5657669152755060674" border="0" /><br /><br /><br /><br /><br /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><div>ප/ලි </div><div><br /></div><div>තව දුරටත් සර්ෆ් සංගීතය අහන්න හිතෙනවනන් පහත සබැඳි ඔස්සේ ගිහින් බලන්න. මගේ ප්රියතම සංගීත ඛන්ඩ කීපයක්.</div></div><div><br /></div><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=hIuIIqbyEIU&feature=BFa&list=PL836A720B7E11DD34&lf=BFa">Walk Don't Run</a></div><div><br /></div><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=9u_CttIV7VY">Bombora</a></div><div><br /></div><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=sWbqcqMW_jg&feature=related">Riders in the sky</a></div><div><br /></div><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=bKgQMv05524&feature=BFa&list=PL836A720B7E11DD34&lf=BFa">As the Dark Wave Swells</a></div><div><br /></div><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=LxanY3pb11g&feature=related">Slaying Beauty - Theme</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-34508119222373340312011-04-10T20:44:00.000-07:002011-04-10T21:11:45.274-07:00පොළොව හෙලවෙන එකේ පොඩි ආතල් එකකුත් තියනවනෙ..<div><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; "><div>මෙයට සම්බන්ධ මුල් කොටස් කියවන්න.</div><div><br /></div><span class="Apple-style-span" >1 <a href="http://raaroo.blogspot.com/2011/03/blog-post.html">මං කරදරයක් නැතුව ඉන්නවා...</a><br />2 <a href="http://raaroo.blogspot.com/2011/03/blog-post_15.html">පර්ෆෙක්ට් සිකුරාදාව...</a><br />3 <a href="http://raaroo.blogspot.com/2011/03/blog-post_22.html">භූමිකම්පාවක්...එනවා...</a></span></span></div><div><br /></div><div>----------------------------------------------------------------------------------------------</div><div><br /></div><div>ඒ විදිහට මං අත්විඳපු ලොකුම හෙලවිල්ල නතරවුනා. </div><div>"මේ විදිහට හෙලවෙන එකේ පොඩි ආතල් එකකුත් තියනවනෙ..."</div><div>මට එහෙම හිතුනා.</div><div>තව ටික වෙලාවක් මෙහෙමම ඉන්න ඕනේ. ඒ විදිහට තවත් තත්පර කීපයක් ගෙවිලා ගියා...</div><div>ප්රශ්නයක් නෑ. එහෙම හිතලා මම අනිත් පැත්තට ඇවිදින්න හිතාගෙන අඩියක් ඉස්සුවා. </div><div>මෙන්න ආපහු හෙල්ලෙනව !!! </div><div>මම අඩිය ආපහු තිබ්බෙත් අමාරුවෙන්. හිටගෙන ඉන්නත් අමාරුයි. ලොකු සද්දෙකුත් එක්ක හෙල්ලෙනව.</div><div>මට මොනවද වෙන්නෙ කියල හිතාගන්න බැරි උනා. </div><div>එහා පැත්තෙන් ගෑනු කට්ටිය කෑගහන සද්දයක් ඇහෙනවා.මට හදිස්සියේම ඒ පැත්ත බැලුනා. කට්ටියම බිල්ඩින් එකෙන් ඈතට දුවනවා. සමහරු බිම ඉඳගෙන. </div><div>ඔන්න එතකොට තමයි මතක්වුනේ බිල්ඩින් එක ගැන. </div><div>බිල්ඩින් එක පාමුලම පොඩි තීරුවක් ඇරෙන්න මිදුල පුරාම අඩි බාගයක විතර හිම තට්ටුවක්. මං හිටියෙ ඒ හිම නැති පොඩි තීරු කෑල්ලට බැහැල. බිල්ඩිම කඩාගෙන වැටුනොත් නන් මාව හොයාගන්න ඩෝසර් දාන්න වෙනව. හදිස්සියේම ආව ඒ හැඟිම කකුල් දෙකට පණ දුන්න. මං එක පාරටම හිම ගොඩට අඩිය තියලා බිල්ඩින් එකෙන් ඈතට යන්න පටන් ගත්ත. හිම උඩින් අඩිය තියල යන්න හැදුවට කකුල් දෙකම හිමේ එරුනා. ඒත් අමාරුවෙන් පුලුවන් තරම් බිල්ඩිමෙන් ඈත හිම ගොඩ මැදට ගියා. මං ලඟ බනිස් කකා හිටිය ජප්පත් හිම ගොඩේ එරි එරි මාත් එක්කම මැදට ආව. එහා පැත්තෙ හිටිය පොර නන් හිටිය තැනම හිටියා. </div><div>හෙල්ලෙන එක නන් තවම එහෙමමයි !!!</div><div> </div><div>හිමේ අඩිය ගහගෙන කෙලින් ඉන්න අමාරුයි වගෙ. වැටෙන්න යනව. ඒ මදිවට සපත්තුව ඇතුලට හිම පිරිල. </div><div>එකපාරටම හෙලවෙන එක තවත් වැඩි උනා. ඒ පාර මොකක් වෙන්න යනවද කියල මට හිතාගන්න බෑ.... දැන්නම් හිටගෙන ඉන්න අමාරුයි. ඒත් මේ හිම ගොඩේ ඉඳගන්ඩ කියලයැ. මම පුලුවන් තරම් පාත්වෙලා නොවැටී ඉන්ඩ උත්සහකරා. එහා පැත්තෙ කට්ටිය කෑගහන එකත් වැඩිවෙලා. ආතල් එකෙන් එහාට බයහිතෙන තරමටම හෙල්ලුනා.</div><div>ඒ විදිහට ටික වෙලාවක් තිබිල එක පාරටම නතරවුනා !!!</div><div>බිල්ඩිම එහෙමම තියනවා. කඩන්වැටිල නැහැ. වටේ පිටේ පෙනෙන්න කරදරයක් නැති පාටයි. ඒත් ඉස්සෙල්ල වගේ ආපහු එන්න පුලුවන්. </div><div>මම ලඟ හිටිය ජප්ප දිහා බලල හිනාවක් දැම්ම. </div><div>"ටිකක් දරුණුයි වගේ නේද?" මං ඇහුව</div><div>"ඔව්, මේක නන් ලොකු එකක්" ඔහුටත් මොකද්ද උනේ කියල හිතාගන්ඩ බැරුව වගේ. </div><div>පොඩි අස්වැසිල්ලක් දැනුනත් ඊට යටින් මොකක් හෝ දරුණු දෙයක් අවට කොහේ හරි සිද්දවෙලා තියනව කියන හැඟීම මට දැනුනා. මීට කලිනුත් අපට පොඩිවට දැනුනු භූ චලන ජපානයේ සමහර තැන්වලට ටිකක් දරුණුවිදිහට දැනිල තිබ්බ. ඉතින් මේක ගැන කවර කතාද?</div><div>ආපහු අනතුරක් නෑ වගේ දැනුනට පස්සෙ මම හිම ගොඩෙන් මෑත් වෙලා බිල්ඩිමේ අයින දිගේ මිදුලෙ අනිත් පැත්තට ආවා.</div><div>එතන රැස්වෙලා ඉන්න සෙනග තවම ඒ විදිහටම ඉන්නව. ප්රොෆෙසර්ල කීප දෙනෙක්ව මූනට හම්බවුනා. එයාලත් එක්ක පොඩ්ඩක් හිනාවෙලා වචනයක් දෙකක් කතාකරල මම බැලුව මිහෝ සං ඉන්නවද කියල. මෙන්න එයා ඉන්නව කැම්පස් එකේ පිරිසිදුකිරීමේ වැඩ කටයුතු කරන සෙට් එක ලඟ බිම ඉඳගෙන. කන්දෙකත් වහගෙන වගේ හිටියෙ. හොඳටම බයවෙලා. මං එයා ඉන්න තැනට ඉක්මනට ගියා. </div><div>"මිහෝ සං"</div><div>එයා මන් දිහා අසරණ වෙච්ච මූනෙන් බැලුවා. මට හොඳටම පවු කියල හිතුනා. ඒ තරමට බයවෙලා.</div><div>"අවුලක් නෑ නේද?" මං ඇහුවා.</div><div>"අවුලක් නැත්තෙ නෑ. හොඳටම අවුල් !! හොඳටම අවුල් !!!" එයා උත්තර දෙන්න කලින් ලඟ හිටිය ජපන් කොල්ලා හයියෙන් කෑගහල උත්තර දුන්න. හරියට අර මැලිබන් ඇඩ් එකේ "අති විශිෂ්ටයි සර්" කියල කෑගහනව වගේ. එකම වෙනස ඒ කියපුවිදිහේ කිසිම විශිෂ්ට ගතියක් තිබ්බෙ නෑ. පොරත් බිම ඉඳගෙන. මිනිහ බයවෙලා මිහෝසංට වඩා. කටහඬ වෙව්ලනවා. </div><div>මට හිතුන "මාත් අහපු ගොන් ප්රශ්නයක්" කියල. </div><div>මිහෝසං ටික වෙලාවකින් ටිකක් සාමාන්ය තත්වෙට පත්වුනා. මම එයා එක්ක එතන එහෙමම හිටිය. </div><div>ඒ අතරෙ කල්පනා කලේ 'සෙට් එකේ අනිත් අය කොහෙද' කියල. රසික, සේනක අය්යා. ඒ දෙන්න නන් ලැබ් එකේ ඇත්තෙ. ඒත් මුන් එකෙක්වත් පහලට බැහැල නෑනේ. සමහරවිට රසික වැඩට ගිහින් ඇති. </div><div>දමිත් නන් හවස තුනට ගෙදර ඉන්න ඕනෙ නිසා පිටත්වෙන්න ඇති. පොර මේ වෙලාවෙ එක්කෝ පාරේ, එහෙම නැත්තන් ගෙදර. </div><div>ඉෂාර ටෝකියෝ, ප්රභාත් සයිතමාවල. ප්රභාත්ගෙ වයිෆ් නදීකා කොහෙද දන්නෙ නෑ. එයා වැඩකරන තැනවෙන්න ඕනේ මේ වෙලාවෙ නන්. </div><div>මම රසිකගේ අංකෙ එබුවා. හ්ම්ම්ම්....කෝල් කරන්න බෑ. "නෙට්වර්ක් බිසී"....</div><div>ඊට පස්සෙ දමිත්ගෙ අංකෙ එබුවා. ඒත් එහෙමමයි. ඔය විදිහට හැමෝටම කතාකරන්න බැලුවා.</div><div>ඔන්න එතකොටම තමයි ආපහු හෙල්ලෙන්න ගත්තෙ. කට්ටියම කලබල වුනා. බිල්ඩිමෙන් ඈතට දුවන්න ගත්තා. මිහෝ සං ආපහු බයවෙලා. ඒත් එක්කම හෙල්ලෙන එක අඩුවුනා. ඒක නිකන් පොඩි හෙල්ලිල්ලක් විතරයි.</div><div>"තවම ඉවර නැද්ද?" එයා බයෙන් අහනවා.</div><div>ඒකට දෙන්න උත්තරයක් මං දන්නෙ නෑ. </div><div>"ශේප් වගේ...." මං එහෙම කිව්වෙ ලොකු විශ්වාසෙකින් නන් නෙවේ. </div><div>ඊට පස්සෙ එතනට මිහෝ සංගේ යාලුවෙක් වෙච්ච අපේ චූටි ජපන් ටීචර් ආවා. දෙන්න කෑගහලා බදාගෙන සුවදුක් විමසන්න ගත්තා.</div><div>"කරදරයක් නෑ නේද? ඇති යන්තන්" ඇය කිව්ව.</div><div>"කෝ අනිත් අය?" ඒක ඇහුවෙ මගෙන්. </div><div>"ඒක තමයි සෙන්සේ මම මේ ට්රයි කරනව රසිකට කතා කරන්න. ඒත් ගන්න බැහැනෙ" මම ආපහු රසිකට කතා කරන්න උත්සහයක් ගන්නගමන් කිව්වා. පොර ලැබ් එකේ ඉන්නවනම් පහලට එන්න වෙලාව හරි. ඒත් නෑනෙ...</div><div>මිහෝ සංට යාලුවෙක් හම්බවෙච්ච නිසා මම පොඩ්ඩක් ඇවිදල වට පිට බැලුව. චීන සෙට් එකම පහලට බැහැලා. බබෙක් හම්බවෙන්න ඉන්න ලස්සන චීන ගෑනුළමයා එයාගෙ සැමියා එක්ක එතන හිටියා. ඒ දෙන්නම හිටියෙ හොඳටම කැළඹිලා. මම වටේට ඇවිදල කට්ටිය එක්ක කතාකරන අතරෙ රසිකට, දමිත්ට කෝල් කරන්න උත්සහය දිගටම කරගෙන ගියා. ඒත් ඒක සාර්ථකවුනේ නම් නැහැ. "මේ වගේ නෙට්වර්ක් මොකටද? ඕනෙ වෙලාවට කෝල එකක් ගන්න බැරි නම්..." මට එහෙම හිතුන. </div><div>ඔය අතරෙ ආපහු පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ හෙල්ලුනා. මං බැලුවා මිහෝ සං දිහා. එයා එතන නැහැ !!! වට පිටේ බැලුව. පේන්න නැහැ. "කොහෙ යනවද මන්දා, මේ වෙලාවෙ.." මට බයක් හිතුනා. සමහරවිට බිල්ඩිම ඇතුලට ගියාද දන්නෙ නැහැ. මං ඒ පැත්තට යද්දි එයා එක්ක වැඩ කරන කීපදෙනෙක්ම බිල්ඩින් එක ඇතුලට යනවා දැක්ක. ෂුවර් එකටම එයත් යන්න ඇති. ආපහු හෙල්ලෙන්න ඉඩක් තියනවා. ඒ හින්දා බිල්ඩිමේ ඉන්න එක භයානකයි කියල මට හිතුනා. මම මිහෝසංව එක්කගෙන එන අදහසින් ඇතුලට යන්න හිතාගෙන. මෙන්න බොලේ දොර ගාව වහලෙන් කෑල්ලක් කඩන් වැටිලා. එතන බිම පැලිලා. ලොකු ඉරක් ගිහින්. කට්ටිය වට වෙලා ඒක දිහ බලන් ඉන්නව. මම එතන නතරනොවී ඇතුලට ගියා. කොරිඩෝවෙ මැද හරියට වෙන්න තමයි එයාගෙ ඔෆිස් එක තියෙන්නෙ. එතනට ලංවෙද්දි දැක්ක කොරිඩෝව ප්රධාන ශාලාවෙන් වෙන්කරන තැන දෙපැත්තෙ පොඩි දොරවල් දෙක වැහිලා තියනව. ඒතන මැද ලොකු දොරකුයි, දෙපැත්තෙ පොඩි දොරවල් දෙකකුයි තියනව. ගින්නක් වගේ හදිසි ආපදාවකදි මේවා ඉබේ වැහෙන්න හදල තියෙන්නෙ. ඒකෙන් ගින්නක් වගේ දෙයක් පැතිරෙන එක වලක්වනවා. එහෙම දොරක් තියනව කියල මම දැනන් හිටියෙ නෑ. දවසක් ඔතන කැරකි කැරකි ඉන්න වෙලාවක දැවැන්ත කනුවෙ බිත්තියේ තියන අත්භූත දොර දැක්ක. පුදුම වෙලා බලන් ඉද්දි වාසනාවට මිහෝසං එතනට ආව. එයා තමයි විස්තරකලේ ඒ දොරවල් ගැන. ඒ හින්දා ඒක දකිද්දි පුදුමවුනේ නැහැ. </div><div>ඔන්න එතකොටම ආපහු පොඩ්ඩක් හෙල්ලුනා. මිහෝසං ඔෆිස් එකෙන් එලියට ආව එයාගෙ තලබනුවයි, මල්ලයි අරගෙන. එයා ඒව ගන්න ඇවිත් තියෙන්නෙ. අම්මට කතාකරන්න වෙන්න ඕනේ. </div><div>මිහෝසං ජීවත්වුනේ එයාගෙ අම්ම එක්ක. එයාගෙ තාත්ත නැහැ. පවුලෙ ඉන්නෙ එයා විතරයි. එයා අම්මට හරිම ආදරෙයි. එයා කොච්චර බයවෙලා හිටියද කියනවනන් මම හිතුවෙ නෑ ඉන්න තැනින් අඩියක්වත් හෙල්ලෙයි කියල. ඒත් ඒ ඔක්කොම අමතක කරල අම්මට කතාකරල බලන්න තමයි මේ ඇවිත් තියෙන්නෙ. </div><div>"අම්මට කතාකලාද?"</div><div>"ගන්න බෑ, ගන්න බෑ" ඇය දුකින් කිව්වා.</div><div>"අම්ම කරදරයක් නැතුව ඇති. බය වෙන්න එපා. තවම පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ හෙලවෙනව. ඇතුලෙ ඉන්න එක හරි නැහැ. එළියට යමු..." මං කිව්ව. එයා ඒකට එකඟවෙලා මාත් එක්ක එළිය පැත්තට අඩිය තියන්න ගත්ත. එතකොටම උඩ තට්ටුවේ ඉඳන් කොයේන් සෙන්සෙගෙ බිරින්දෑ කළබලයෙන් පහළට එනව. </div><div>"ඇති යන්තම්, කෙල්ලගෙන් ඊමේල් එකක් ආවා.... මේ තියෙන්නෙ" ඇය ඒක මිහෝසංට පෙන්නුවා. කෙල්ල කියල කිව්වෙ තවම ඉස්කෝලෙ යන එයාගෙ දුව. ඊ මේල් එකේ කියල තිබ්බෙ එයා කරදරයක් නැතුව ඉන්නවා, බයවෙන්න එපා කියල.</div><div>"ඇති යන්තම්" ඇය සැනසුම් සුසුම් හෙලුවා. </div><div>ඔන්න ඒ වෙලාවෙ තමයි තවත් අමුතුදෙයක් දැක්කෙ. කොරොඩෝවෙ දිගටම පොඩි පැලුම් ඉරක් ගිහින්. මම ඒක කට්ටියට පෙන්නුවා. ඔන්න කට්ටිය පුදුම වෙන්න ගත්තා. ජපන්නු පුදුම වෙන්න ගිහාම උපරිමේටම ඒක කරනවා. සද්දෙ දාලා තමයි පුදුම වෙන්නෙ. අනික පොඩි දේටත් පුදුම වෙලා කෑගහනව. ඉතින් ඒ පුදුම වීමේ වටය අවසන් වෙලා කට්ටියම ආපහු එළියට බැස්සා. </div><div>ඔය අතරේ දිගටම මම කට්ටියට කෝල් කරන්න උත්සහ කලා. ඊට පස්සෙ මට මතක් උනේ ඉන්දිකාව. එයා නෑදෑ සහෝදරියක්. මේ දවස්වල ඉන්නෙ තෝකියෝ. එයා මාස තුනක ට්රේනින් එකකට මෙහෙට ඇවිත් ඉන්නෙ. ගිය සතියෙ මෙහෙට ඇවිත් දවසදෙකක් ඉඳල ගියා. "එයා හොඳටම බයවෙලා ඇත්තෙ" එහෙම හිතල එයාට කෝල් කරන්න බැලුව. "මේ පෝන් එක දැන් හොඳයි බල්ලන්ට ගහන්න". කාටවත්ම කතාකරගන්න බැරි වෙද්දි මට එහෙම හිතුනා. </div><div>ටවුන් එක පැත්තෙන් ඇම්බියුලන්ස් නලා සද්දෙ ඇහෙන්ඩත් පටන් අරන්. මම මිහෝසංට පොඩ්ඩක් කියල ශොප් එක පැත්තට ඇදුනා. මිනකොව බලන්න. කැන්ටින් එක ඇතුලෙ සෙනග පිරිලා. ඒ පැත්තෙන් ඇතුල්වෙලා බුක්ශොප් එකට යන්ඩ ඕනේ. එහෙම හිතාගෙන කැන්ටින් එකෙන් ඇතුලට එද්දිම මිනා දුවගෙන ඇවිත් මගේ අතේ එල්ලුනා. මං ඇයව වැළදගෙන ඔලුව අතගෑවා. </div><div>"කරදරයක් නෑ නේද? මං හොඳටම බයවෙලා ඉන්නෙ...." ඈ කීවා. මිනා එක්ක එකට වැඩකරන අනිත් ලස්සන ගෑනුලමයත් එතන. කැම්පස් එන්ඩ ඉන්න අලුත් ළමයි වෙනුවෙන් අද කැන්ටින් එකේ තියන ප්රෝග්රෑම් එකේ බුක්ශොප් එකේ නියෝජනය විදිහට ඒ දෙන්න එතන හිටියබවක් මට තේරුනා. එයාල හිටිය මේසේ සල්ලි වගයක් දාපු පෙට්ටියකුත් තිබුනා. </div><div>මිනා එයාගෙ අත්දැකීම විස්තර කරන්න පටන්ගත්තා. ලොකු විස්තරයක් නෙවේ. ඒ වෙලාවෙ කොහෙද හිටියෙ, මොකද ඊට පස්සෙ කලේ වගේ වචන කීපයක එකතුවක් විතරයි ඒක. ලොකු විස්තරවලට මේක වෙලාවක් නෙවේ. ඊට වඩා හිතන්න ගොඩක් දේවල් අපට තිබ්බා.</div><div>"මට මගේ හස්බන්ඩ්ට කෝල් කරන්න බැහැනෙ අනේ....ට්රයි කරා සෑහෙන පාරක්" ඇය පෝන් එක අතට ගන්න ගමන් කීවා. එයා කිසිම දවසක එයාගෙ මනුස්සයාව හඳුන්වද්දි නම කිව්වෙ නැහැ. හැමදාම කිව්වෙ "මගෙ හස්බන්ඩ්" කියලා. </div><div>"මොකද්ද අංකේ? කෝ දෙන්න බලන්න. මමත් ට්රයි එකක් දීල බලන්නන්කො" මම මගේ සාක්කුවට අත යවන ගමන් ඇහුවා.</div><div>"අනේ ඇත්තටමද? තැන්කූ..." </div><div>මං කීප සැරයක් ට්රයිකලා. ඒත් වැඩේ හරියන පාටක් නැහැ. </div><div>"ශොප් එකට මොකද වෙලා තියෙන්නෙ?" ඒ අතරෙ මං ඇහුවා. </div><div>"ඉවරයි... ගන්ඩ දෙයක් නැහැ. ඔක්කොම බිම... එන්නකො මාත් එක්ක. පෙන්නන්න වෙලා තියන දේ.." ඇය අතිනුයි ඇස්වලිනුයි වෙලාතියන දේ තරම විස්තර කලා. ඊට පස්සෙ අනිත් ගෑනුළමයට උපදෙස්වගයක් දෙන්න පොඩ්ඩකට නතරවුනා. </div><div>"ආපහු හෙල්ලුනොත් ඔය සල්ලි ටිකත් අරන් එළියට දුවන්න හොඳේ. මං පොඩ්ඩක් එහා පැත්තට ගිහින් බලල එන්නන්" එයත් කීකරුව ඔලුව වැනුවා. අනේ පව්... සල්ලි ටිකත් අරගෙන දුවන්නලු...</div><div>"මේ.... ඔයා සල්ලි අහුල අහුල ඉන්න එපා. හෙල්ලුනොත් සල්ලි ටික දාල හරි දුවන්න එලියට" මං හිනාවෙලා කිව්වා. දෙන්නම හිනාවුනා. මං විහිලුවට එහෙම කිව්වට එහෙම දෙයක්වෙලා බැරිවෙලාවත් සල්ලි නැතිවුනොත් එහෙම අනිවාර්යෙන් මේ දෙන්නගෙ පඩියෙන් ඒක ගෙවන්නවේවි. එයාලා ඒක හොඳටම දන්නවා. ඒක නිසානෙ මෙච්චර දෙයක් වෙලාතියෙද්දිත් ලොක්ක කියනතුරු රාජකාරිය දිගටම කරගෙන යන්නෙ.</div><div>ඊට පස්සෙ මමයි මිනකොයි ශොප් එක පැත්තට ඇදුනා. ඒක ඇතුලට ආපු ගමන්ම දැක්ක දෙයින් මිනා ඔලුවෙ අතගහගත්තා.</div><div>"දෙයියනේ.....බලන්න වෙලා තියෙන දේ"</div><div>බඩු හැමතැනම පෙරලිලා. කෑම බීම බිම සී සී කඩ. පොත් රාක්කවලින් වැටිල හැමතැනම විසිරිලා. එතන වැඩකරන තවත් ගෑනු ළමයි දෙන්නෙක් ඒවා අස්කිරීමේ යෙදිල ඉන්නවා. </div><div>ඒ අතරෙ මිනකො වටේට ගිහින් එයාගෙ කැමරාවෙ ඒවා සටහන්කරගන්න පටන් ගත්තා. මට ඒ වෙලාවෙ හිතුනෙ ලංකාවෙ කැම්පස් එකක එහෙම මෙහෙම දෙයක් වුනානන් ඊටපස්සෙ සිද්දවෙන දේ. අඩුම ගානෙ කොල්ලො දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙක් හරි ඔතනට සෙට්වෙලා මොන මොනවහරි අරන් මාරුවෙනවනෙ. මේක ඇතුලටනම් මොකෙක්වත් ආපු පාටක්වත් නෑ. </div><div>ඊට පස්සෙ මම මිනකොට කියල ආපහු යන්න පිටත්වුනා. </div><div>"මේක ආරංචි වෙච්ච ගමන් ගෙදරින් හොඳටම බයවේවි, දැන් වෙලාව ඇති නිවුස් එක යන්න..." මගේ හිතට තවත් බරක් වැටුනා. මම පෝන් එක දිහා බැල්මක් දැම්මෙ කෝල් එකක්වත් දීල තියනවද කියල බලන්න. ඒත් මම හිතන්නෙ නෑ මේ වෙලාවෙ මෙහෙට කතාකරන්න පුලුවන් වෙයි කියල. ඒ හිතුවිල්ලත් එක්ක මං මුදුලට ගියේ කෝල් කරන්න 'ට්රයි' කරන 'ලිස්ට්' එකට අම්මගෙයි, තාත්තගෙයි අංක දෙකත් එකතු කරගෙන. </div><div>මිහෝසං තවම හිටපු තැනම ඉන්නවා. එතන ඉන්න තවත් කීපදෙනෙක් කැමරා අරන් පොළොව පැත්තට අල්ලලා පොටෝ වගයක් ගහනවා. ලංවෙලා බලද්දි තමයි වැඩේ තේරුනේ.</div><div>බිම පැලිලා තියන තැනකින් වතුර ගලනවා. හරියට උල්පතක් මතුවෙලා වගේ. සෑහෙන්ඩ වතුර ගොඩක් එකතුවෙලා ගලාගෙන යනවා. ඒකට හේතුවනම් මට හිතාගන්න බැරිවුනා. සමහර විට වතුර බටයක් කැඩිල වෙන්නත් පුලුවන්. </div><div>"අන්න රසික එනවා...." මිහෝසං එකපාරටම කෑගැහුවා. රසික බෑග් එකත් එල්ලගෙන කැම්පස් එකේ ඉස්සරහ දොරටුව පැත්තෙන් මිදුල දිගේ එනවා පනාවකුත් දාගෙන. මං හිතුව හරි. පොර පාර්ට් ටයිම් කලේ කැම්පස් එක ඉස්සරහ තියන සොෆ්ට්වෙයා කොම්පැණියෙ. මිනිහ එතනයි ඉඳල තියෙන්නෙ. </div><div>"ඔතනින් අයින්වෙලා වරෙන්, වතුර ගලනවා" මම මතක් කරල දුන්න. </div><div>"අම්මට සිරි !!! මේ මොකද වෙලා තියෙන්නෙ?" කියල අහගෙන, වතුරෙන් සපත්තුදෙක බේරගෙන පොර අපි හිටිය තැනට ආවා. </div><div>"මං වැඩ කර කර හිටියෙ. එතන අද මම විතරයි, කොම්පියුටර් ටික ඔක්කොම පෙරලිලා, ගන්ඩ දෙයක් නැහැ. ඊට පස්සෙ මම දොර වහල මේ පැත්තට ආවා"</div><div>"උඹ මොකද කරේ හෙල්ලෙද්දි?" </div><div>"මොනව කරන්ඩද බන්, ඔහේ හිටිය ඇතුලට වෙලා. ඊට පස්සෙ වටේ පිටේ කට්ටිය එළියට දුවනව දැකල මාත් ඔන්න ඔහෙ එළියට දිව්වා" මිනිහ කිව්වෙ වැඩිය ගානක් නැතිව.</div><div>ඊට පස්සෙ මිහෝසං එක්ක කතාවට සෙට්වුනා. අපේ සෙට් එකෙන් මිහෝසං එක්ක වැඩිපුරම හිතවත් රසික. දැන් පොර මෙතන ඉන්න නිසා මට පොඩ්ඩක් අපේ ලැබ් එක පැත්තෙ ගිහින් එන්ඩ පුලුවන්. මගේ සෙන්සෙ තවම ලැබ් එකේ ඉන්නව ඇත්තෙ. එයාට කොහොමද කියල පොඩ්ඩක් බලල එන්න ඕනේ. අනිත් එක හදිස්සියට එළියට පනිද්දි ජැකට් එකක් දාගෙන හිටියෙ නෑ. හීතල දැන් ඇටකටුවලටත් දෙන්න පටන් අරන්. අනිත් එක දවල් නාලා ඉවරවෙලා දාගත්ත අලුත් මේස් දෙක ඇතුලට හිම ගිහින් කකුල්දෙක හිරිවැටෙන්නත් වගේ.</div><div>අලි මදිවට කොටි කිව්ව වගේ ඔන්න ඒ පාර හිම වැටෙන්නත් පටන් ගත්තා. දැන්නම් ඉතින් ඇතුලට යන්නම වෙනවා වහලෙ ඔලුවට කඩන් වැටුනත්. අපි කට්ටියම ඇතුලට සේන්දුවුනා. ඊට පස්සෙ මම කට්ටියගෙන් පොඩ්ඩකට සමුඅරගෙන තුන්වෙනි තට්ටුවට නැග්ග. ලැබ් එකේ දොර බාගෙට ඇරගෙන සෙන්සෙ ඉන්නවා. එයාට වැඩි ගානක් නැති පාටයි.</div><div>"ප්රශ්නයක් නෑ නේද සෙන්සේ...?"</div><div>"නෑ...මට කරදරයක් නෑ...ඒත් බලන්නකො වෙලාතියෙන දේ..." ඔහු දොර ඇරල මට ඉඩදෙන ගමන් කිව්වා. ඇතුලට පොඩ්ඩක් මූන දාල බැලුවා. </div><div>ඔය වෙලා තියෙන්නෙ.....!!!</div><div>වහලේ කොනට වෙන්ඩ සිවිලිමේ තීරුවක්ම කඩාගෙන වැටිල.ඒකේ කෑලි හැමතැනම. ඒත් බඩුවලට ලොකු හානියක් පෙනෙන්ඩ තිබ්බෙ නෑ. හැබැයි ඔක්කොම දේවල් පෙරලිලා. </div><div>"සෙන්සෙගෙ කාමරේ මොකද?" මං ඇහුවා. </div><div>"ඒකෙ නම් එච්චර දෙයක් වෙලා නැහැ, සිවිලිම කැඩිලා නැහැ" </div><div>මං ලැබ් එක ඇතුලට ගිහින් බැලුවා. සිවිලිම තැන් තුනකින් කඩන් වැටිලා. තයිර සංගෙ පුටුව උඩ ලොකු සිවිලිම් කෑල්ලක්. පොර හිටියනම් ඔලුව උඩට තමයි වැටෙන්නෙ. වාසනාවට මිනිහ මේ දවස්වල නැත්තෙ. </div><div>මං මගේ මේසේ ලඟට ගියා. කොම්පියුටරේ බිම. වෙන කිසිම හානියක් නෑ. වැටිල තිබ්බ සමහර දේවල් පුලුපුලුවන් විදිහට අයින්කරලා එලියට ආවා.</div><div>"අර වැඩේට අපි තව ටිකකින් යමු..." එහෙම කියල සෙන්සෙ එයාගෙ කාමරේ පැත්තට ගියා.</div><div>'අර වැඩේ' කිව්වෙ එයගෙ මේසේ අරන් යන වැඩේ; ඒක අපි කලින්ම දාගෙන තිබ්බෙ හවස තුනට. මං පුදුම වුනා. මෙච්චර දෙයක් වෙලත් සෙන්සෙ ඒ වැඩේ කරන එක ගැන තාම හිතනවා. මට නන් හිතාගන්න බෑ මේ ජපන් මිනිස්සු ගැන.</div><div><br /></div><div>(ඉතිරිය මතුවට )</div><div> </div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-33097183414583209472011-03-22T02:15:00.000-07:002011-03-22T03:41:39.440-07:00භූමිකම්පාවක්...එනවා...<div>(මෙහි මුල් කොටස <span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 18px; "><b><a href="http://raaroo.blogspot.com/2011/03/blog-post_15.html">පර්ෆෙක්ට් සිකුරාදාව...</a></b></span>)</div><div><br /></div><div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNETK0RvCKS7Jwzw2F3bTJ3eKl6Yb1CuOH3OA_6KzFXONLW7JalsPMcB8Rys8vnS0pdxSXm2NjQEdorpFQr2jKz3kpqgDcwBKHPsxTC0U9VJhlzwZltSWkDXhh3ztYhDub5WbBDdKTU-U/s320/8.9-Earthquake-Wave-Japan.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 211px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586838499485147458" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>වෙලාව හවසතුනට ලංවෙලා තිබ්බෙ. සයිරන් එක කෑගහනකොට මං හිටියේ වොශ් රූම් එකේ. දත් මැදලා ඉවර උනා විතරයි. </div><div> ඒකෙ සද්දෙ නිකන් කාර් එලාම් එකක් වගේ. සයිරන් එකට පස්සෙ ගෑනු කටහඩකුත් ඇහෙනව. </div><div>"භූමිකම්පාවක්... එනවා භූමිකම්පාවක්... එනවා...." එය නොනවත්වා කියන්ඩ ගත්තා. </div><div>මට මේක අලුත්ම අත්දැකීමක් නෙවේ. මීට කලිනුත් එක පාරක් ඔය විදිහටම කෑගැහුව.ඒ දැනට මාස හයකට විතර කලින්. එදා මං හිටියෙ පළවෙනි තට්ටුවේ ජිම් එකට වෙලා, ජුලියා එක්ක. සද්දෙ ඇහුන ගමන් කෙල්ල මෙලෝ සිහියක් නැතුව දොරත් ඇරගෙන එළියට පැන්න. මාත් පස්සෙන් දිව්වා. ඔන්න එතකොටම තමයි හෙල්ලෙන්න ගත්තෙ. අපි බිල්ඩින් එකෙන් එළියටම දිව්වා. ටික වෙලාවකින් හෙලවෙන එක නතරවෙලා ඔක්කොම සන්සුන් වුනා. </div><div>"දෙයියනේ....පළවෙනිවතාවට මේ වගේ දෙයක් වුනේ..." ඇය හිනාවෙන්න හැදුව. ඒ එයා කැම්පස් එකට ආව දෙවනි දවස. ජපානෙට ඇවිල්ල සතියයි. මාව හම්බවෙච්ච පළවෙනි දවස. මාත් ඒ වෙලාවෙ බය වුනා. මෙහෙ අවුරුදු දෙකකට වැඩිය ඉඳල තිබ්බට ඒ වගේ දෙයක් අත්දකින්ඩ හම්බවුනෙ නෑ. මාස තුනකට සැරයක්වත් පොඩ්ඩක් හෙල්ලනව. හැබැයි කවදාවත් සයිරන් එක වදින්නෙ නෑ. සයිරන් එකක් තියනව කියලවත් මං දැනං හිටියෙ නෑ. කොහොම හරි එදා විනාඩි 15 කින් විතර ඔක්කොම සාමාන්ය අතට හැරුනා. </div><div>ඉතින් මෙදා සයිරන් එක ඇහෙද්දිම මං දැනගත්තා 'බඩු හරි' කියල. එදා හිටියෙ පළවෙනි තට්ටුවේ වුනාට අද ඉන්නෙ තුන්වෙනි තට්ටුවේ !!! </div><div>කරගන්න දෙයක් එක පාරටම කල්පනාකරගන්න බැරි වුනත් මගේ කකුල් මාව වොශ් රූම් එකෙන් එළියට අරන් ආවා. මම දැන් එදා කරපු විදිහටම එළියට දුවන්නයි ලෑස්ති. ඉන්න තැනේ හැටියට බේරෙන්න මං දන්න එකම ක්රමේ ඒක. </div><div>පඩිපෙළ තියෙන්නෙ කොරිඩෝවේ මැද. මම ඒ පැත්තට වේගෙන් අඩිය තියන්න පටන්ගත්තා. එක දිවිල්ලක්ම නෙවේ. වේගෙන් ඇවිදීමක්...</div><div>ඔන්න හෙල්ලෙන්න පටන් ගන්නවා.... !!!! හෙල්ලෙනවා.... !!!! හෙල්ලෙනවා....!!!!තුන් වෙනි තට්ටුව හින්දද මන්දා හෙල්ලෙන එක දරුණුවට දැනුනා. මම හෙල්ලි හෙල්ලි, වැනි වැනී, පඩි පෙළට ගියා. පහළට බහින ගොඩක් අය ඉඳීවි කියල හිතාගෙන ආවට කවුරුවත්ම හිටියෙ නැහැ.</div><div>"මුන්ට එළියට යන්න උවමනාවක් නැද්ද මන්දා...." මටම කියාගත්තා.</div><div>පඩි ටික බැහැගෙන ගියේ බැම්ම අල්ලගෙන. එතකොට තමයි දැක්කෙ පහළ තට්ටුවේ එහාට මෙහාට දඟලන මිනිස් රූප. උදේ හවස දකින අය තමයි. ඒත් ඒ වෙලාවෙ ඒ කවුද කියල වෙන වෙනම අඳුරගන්ඩ මට පුලුවන් වුනේ නැහැ. සමහරු හිටපු තැන්වලම නතරවෙලා. මෙන්න දැන් මම පළවෙනි තට්ටුවේ. ඒත් නතරවුනේ නැහැ. ඒ වේගෙන්ම බිත්තිය ගාවින් හැරිල ප්රධාන කොරිඩෝවට ආවා. දැන්නම් හොඳටම හෙල්ලෙනව. නතරවීමක් නෑ වගේ. </div><div>දිග කොරිඩෝවේ දොරවල් දෙකක් තියනවා එළියට යන්න. මම ඉන්න පැත්තෙ දොර තිබුනෙ මීටර් දහයක් විතර දුරින්. මම ඒ පැත්තට ඇවිදින්න ගත්තහම දැක්ක හරි මැද පොරක් හිටගෙන ඉන්නව. ඉද්ද ගැහුව වගේ. මම මූන දිහා බැලුවා. මොකක් වෙන්න යනවද කියල හිතාගන්න බැරි හැඟීමක් එක්ක එන බයක් ඒ මූනේ ලියවිලා තිබ්බ. ඊට අමතරම නිකන් ජොලියක් වගේ ගතියකුත් තිබ්බ. හෙල්ලෙන නිසා වෙන්න ඇති. කොහොමහරි අන්තිමටම ඔහුගෙ මූනෙන් එළියට පැන්නෙ ඒ ඔක්කොම එකතුවෙච්ච විහිලු පෙනුමක්. </div><div>පොර දැක්ක ගමන් මමත් ගමනෙ වේගේ අඩු කලා. පොරට හිනාවක් දැම්ම. "මං බොරුවට කලබලවෙලාද මන්දා, මේක තව ටිකකින් අඩුවෙලා යන්ඩත් පුලුවන්නෙ" ඒ වෙලාවෙ හිතුනෙ එහෙම.</div><div>ඒත් එක්කම කොරිඩෝවෙ අනිත් කොණට ලඟින් තියෙන දොරෙන් ෂිමිඩ් සෙන්සේ එළියට දුවනව දැක්ක. තවම හෙලවෙන එක අඩු වෙලා නෑ...</div><div>"දුවපන් එළියට, දුවපන් එළියට" මගේ හිත ආයෙත් කෑගහන්ඩ ගත්තා. මම අඩිය ඉක්මන්කරා. ඇරුනු දොරෙන් එලියට පැනගත්ත. බිල්ඩිමෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම අයින් වෙලා ගඩොල් අල්ලපු මිදුලට බැස්සා. තවම හෙල්ලෙන එකේ කිසිම අඩුවක් නෑ.... කොහොම උනත් එළියට පැනගත්ත නිසා බය සෑහෙන්ඩ අඩුවෙලා තියෙන්නෙ. ඒ හින්දා වටපිට බලන්න පොඩ්ඩක් පුලුවන් කමක් හම්බවුනා. </div><div>මේ දොරෙන් වැඩිය කවුරුවත් එලියට ඇවිත් නෑ වගේ. මා ලඟින් තව ජප්පෙක් ඉන්නවා. පොඩි එකෙක්. පොරගෙ අතේ බනිස්ගෙඩියක් !!! මෙන්න මූ ඒක කනවා. කකා හිනාවෙවී මා දිහාත් බලනවා. ඊට එහායින් බිල්ඩින් එකේ ඉඳන් පුස්තකාලෙ පැත්තට යන එලිමහන් කොරිඩෝවෙ අයිනට වෙලා තවත් එකෙක් ඉන්නව. පොර ඉන්නෙ පොඩ්ඩක් උඩ බලාගෙන, බිල්ඩින් එක වැටෙයිද නැද්ද කියල හිතනවද කොහෙද. </div><div>මම අනිත් පැත්තෙ දොරින් එළියට ආපු අය දිහා බැලුවා. එතන සෑහෙන්න සෙනගක් ඉන්නව. කාන්තා පාර්ශවයෙ කට්ටිය වැඩී. මම බැලුව මිහෝසං ඉන්නවද කියලා. අඳුරගන්න බැහැ. දුඹුරු හමක් තියන එකෙක් හරි ඉන්නවද බැලුව. පෙනෙන්ඩ නැහැ.... කට්ටියම අත් අල්ලගෙන බිල්ඩිමෙන් ඈතට යනව. ඒ වෙලාවෙ මටත් පොඩ්ඩක් උඩ බිත්තිය දිහා බැලුනා. </div><div>"කඩන් වැටෙයිද මේක?" </div><div>ඒ ප්රශ්නෙට උත්තරයක් දෙන්න වගේ හෙල්ලෙන එක අඩු වුනා. </div><div>"හ්ම්ම්ම්ම්...."</div><div>ඊට පස්සෙ සම්පූර්ණයෙන්ම නතරවුනා. </div><div>මම පොඩ්ඩක් ඇහැ කණ දාලා තවම හෙලවෙනවද කියල තව ටිකක් බලන් හිටිය.</div><div>"නෑ වගේ..." මං සැනසිලි සුසුමක් පිටකරල හිනාවෙලා මා ගාවින් හිටිය ජප්ප දිහා බැලුව. පොරත් හිනාවෙනව. සැනසිල්ලක ලකුණු ඒ මූනෙත් තියනව.</div><div>"දැන් ඉතින් නිදහසේ ඕක කාපන් පුතේ..." මං හිතින් කිව්ව.</div><div>එහා පැත්තෙ හිටිය අයත් නතරවෙලා බලන් ඉන්නව. මොකද වෙන්නෙ කියල. </div><div>හ්ම්ම්ම්..... ඔයින් ගියා ඇති. මං විඳපු ලොකුම හෙලවිල්ල.....!!!</div><div>තව ටික වෙලාවක් මෙහෙමම ඉන්න ඕනේ. ඒ විදිහට තවත් තත්පර කීපයක් ගෙවිලා ගියා...</div><div> </div><div>(ඉතිරිය මතුවට...)</div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div> </div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-67425171911098494392011-03-15T13:09:00.000-07:002011-03-19T22:48:31.014-07:00පර්ෆෙක්ට් සිකුරාදාව...<div><div><div><div><i>මං දැනට ඉන්නෙ ජපානයේ අයිසු වකමත්සු කියන නගරයේ. මේක ෆුකුශිමා ප්රාන්තයේ රට මැදටවෙන්න පිහිටල තියන ලස්සන පැත්තක්. ෆුකුශිමා කිව්වහම මේ දවස්වල හැමෝම දන්නවා. ඔව්... ෆුකුශිමා න්යෂ්ටික බලාගාරය තියෙන්නෙ අපට කිලෝමීටර සීයක් ඈතින් මුහුද අයිනට වෙන්න. </i></div><div><i>මාර්තු 11 සිකුරාදා හවස 2.46ට, මෙතෙක් කාලෙකට ජපානයේ ඇතිවෙච්ච දරුණුම භූමිකම්පාව මෙහෙටත් දැනුනා. ඊට පස්සෙ ඇතිවෙච්ච සුනාමිය මෙහෙට බලපෑමක් කලේ නැතිවුනාට ඒකෙ කම්පනයනම් ටීවී එකෙන් අපට දැනුන. ඊටත් පස්සෙ න්යෂ්ටික බලාගාරයේ කාන්දුවීම. මේ ඔක්කොම අත්දැකීම් සතියකට වඩා කාලයක් තිස්සෙ විඳිමින් තවම මෙහෙට වෙලා ඉන්නව. </i></div><div><i>මේ දවස්ටිකට සිද්ධවුන දේවල් කට්ටියත් එක්ක බෙදාගන්න හිතාගෙන ලියන්න පටන්ගත්තෙ. හිතුවට වඩා කල්ගියා. අනිත් එක තියන තත්වයත් එක්ක දිගටම ලියන්නත් අමාරුයි. ඒ හින්දා පුලු පුලුවන් විදිහට ලියලා දාන්නන්.</i></div><div><i><br /></i></div><div><i>ඒක සිද්ධවෙච්ච සිකුරාදා දවසෙන්ම පටන්ගමු. </i></div></div><div><br /></div><div><br /></div><div>------------------------------------------------------------------------------------------------</div><div><br /></div><div><br /></div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaa20RYymgMg2ejPtGbRwOCB8uOFhqguCI55NA-oOzL8J1obKnEQx5njm8L0dHCPxI-Vpjeh441-tqNfluwP-FwLT6h-KSveDCq-DUdnuazSTxqUV6GVaA1A7JFOsqK1QqKa4xmqsNyLQ/s320/18543_324929008712_642223712_3347243_8351908_n.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586034405184866834" /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>එදා සිකුරාදාව වෙනදාට වඩා වෙනස්ම එකක් වුනා. කාලෙකට පස්සෙ පාර්ට් ටයිම් නැති නිසා පොඩ්ඩක් දවල් වෙනතුරු නිදාගන්න අවස්ථාවක් ලැබුන එක තමයි පළවෙනිම දේ. කොහොම උනත් කාළගුණය අනුව නම් තවත් එක් කම්මැළි සීතල දවසක් . ඇඳෙන් බිමට අඩිය තියනකොට එකොලහහමාරත් පහුවෙලා. කලින් දවසෙ පාන්දර වෙනකන් ඇහැරලා හිටිය නිසා දවල් වෙනකන් නින්දක් ඕනෙ වෙලයි තිබුනෙ. අනික නිදාගන්න කලින් උණුවතුරෙන් නාගත්ත නිසා සැපට නින්දක්දාන්න කොහොමත් පුලුවන් වුනා. ඒ වගේම උදේම නාගන්න කරදර වෙන්න දේකුත් නැහැ. ඒ නිසා මූන පොඩ්ඩක් තෙමාගෙන ඇඳුමක් දාගෙන කෙලින්ම කැම්පස් එකට බයිසිකලේ පැද්දා. ලැබ් එකට ඇවිත් වාඩිවුනා විතරයි, මගේ ගුරුතුමා ඔසානො සෙන්සේ දොර ඇරගෙන සුපුරුදු කළබලයෙන් ආවා.</div><div>"ආ.....ගුඩ් මොර්නින්.......අද අර වැඩේට යන්න පුලුවන් වේවි නේද?"</div><div>"ඔව් සෙන්සේ මට ප්රශ්නයක් නැහැ. අද පාට් ටයිම් වැඩ නැහැ..."</div><div>"හවස 2ට මාව හම්බවෙන්න එනවා එක්කෙනෙක්. 3ට කලින් එයා ආපහු යයි. තුනට විතර අපි මෙහෙන් යමුද?"</div><div>"ඕකේ සෙන්සේ...මම ලැබ් එකේ ඉන්නන් ඒ වෙලාවට..."</div><div>"හරි...තැන්ක්යූ...ලොකු උදව්වක්..."</div><div>ඔහු එහෙම්මම පිටවී ගියා. 'අර වැඩේ' කිව්වෙ ඔහුගෙ මෙහෙ නවාතැනේ ඉඳන් තෝකියෝ වල තියන ගෙදරට ලොකු මේසයක් සමඟ තවත් බඩු කීපයක් ගෙනයාමට උදව් කිරීම. ඇත්තටම මට කරන්න තිබුනෙ දෙවන තට්ටුවේ ඉඳල පහළට ඒවා අරන් ඇවිත් කාරෙකට පටවන එක. එච්චර ලොකු වැඩක් නෙවේ. තව සති තුනකින් විශ්රාම යන්ඩ ඉන්න එතුමා මේ දවස්වල ඒකට ලෑස්තිවෙනවා. ඊයේ හවස්වරුවම මං ඔහුගේ ඔෆීසියේ පොත් රාක්ක හිස් කිරීමේ මහාමෙහෙයුමට සෙට්වෙලා හිටියෙ.</div><div><br /></div><div>හරි....!!! එතකොට ඒ වැඩේ හවස තුනට. වෙලාව තියනවා ඕනෙ තරම්, ඊට කලින් කරගන්න ඕනෙ වැඩ ටිකට.</div><div>ඔන්න ඒ වෙලාවෙ තමයි මතක් වුනේ දමිත් ඊයෙ කරපු ඉල්ලීම . පොර දැනට පදිංචිවෙලා ඉන්න කාමරය ආපහු බාරදෙන්නෙ අද. පෙරේදා හවස අවසාන බඩුමුට්ටු ටිකත් අස්කරලා,පොඩි ක්ලීන් පාරකුත් දාලා ඒ වැඩ ටික ඉවරයක් කලා. අද හවස තුනට ඒක අයිති මනුස්සයා ඇවිදින් ඔක්කොම ගණුදෙනු බේරා යතුර බාරගන්නව කියල කීවා.</div><div>"මචං උඹට පුළුවන්නන් පොඩ්ඩක් වරෙන් ඒ වෙලාවට..." ඊයෙ රෑ කෝල් කරපු වෙලාවෙ ඔහු කීවේ එහෙම.</div><div>දැන් සෙන්සේගෙ වැඩේ නිසා දමිත් එක්ක යන්න වෙන්නෙ නෑ. ඒත් දමිත්ගෙ වැඩේට මම අනිවාර්ය නැහැ. මම නැතත් වැඩේ සිද්ධවෙනව. ඒත් සෙන්සෙට තනියම මේස අදින්න බැහැ. ඒ හින්ද ඒකට යන්නම වෙනවා. ඒ ගැන කියන්න දමිත්ට කෝල් කරන් ඈක පසුවට කල්තැබුවා. පොර මේ වෙලාවේ පාර්ට් ටයිම් වැඩ.</div><div>ඊට පස්සෙ ජීමේල් එකට ගිහින් බැලුවෙ සාජි සෙන්සෙ ඉන්නවද කියල. එයාගේ ප්රොජෙක්ට් එකේ වෙබ්සයිට් එකේ වැඩ වගයක් මට පවරල තියනවා. ඒ ගැන කතාකරන්න අද හම්බවෙන්න කියලා ඊමේල් එකක් දාලා තිබ්බ. වෙලාවක් නම් කියල තිබ්බෙ නෑ...</div><div>මෙන්න එයා ඉන්නව කොළපාටට ..!!!</div><div>චැට් එක ඇරල ටයිප්කලා 'දැන් එන්නද' කියලා.</div><div>"ප්රශ්නයක් නෑ...ඒත් එද්දි පුලුවන්නන් වැකුම් ක්ලීනර් එක අරන් එන්න" තප්පර කීපයකින් උත්තරය ආවා.</div><div><br /></div><div>එයා කිව්වත් නැතත් මම ඒක අරන් යන්න හිටියෙ. . මං කලින් දවසේ ලොක්ක වගේ පොරොන්දුවුනා අපේ ලැබ් එකේ වැඩිපුර තියන වැකූම්ක්ලීනර් එකක් එයාට දෙන්නන් කියලා. ලැබ් එකේ දැන් වැඩිය කවුරුත් නැති හින්දා ඕක ප්රශ්නයක් වෙන එකක් නැහැ.</div><div>ඉතින් සාජී සෙන්සෙගෙ ඔෆිස් එකට ගියේ අලුත්ම වැකූම් ක්ලීනරයත් අරගෙන. එයා සුපුරුදු විදිහටම කාළගුණ දත්ත එකතු කරන අඩු වියදම් උපකරණ හදමිනුයි හිටියෙ. කාමරය පුරාම බිම ප්ලාස්ටික් බට කපද්දි වැටුනු කුඩු වලිනුයි, තවත් දුහුවිලිවලිනුයි පිරිල තිබ්බ. මුලු කාමරයම එක හඬින් වැකුම් ක්ලීනරයක් ඉල්ලාසිටියා.</div><div>"හරි හරි....කෑගන්ඩ එපා......මෙන්න මම බඩු ගෙනාවා...." මම කාමරයේ බඩු මුට්ටු වලට හිතින් උත්තර දුන්න.</div><div><br /></div><div>"මේක මම ඉක්මනටම ආපහු දෙන්න ඕනේද?"</div><div>"හදිස්සියක් නෑ. පස්සෙ දෙන්න. හදිසියේ ඕනෙ වුනොත් මම ඉල්ලගෙන යන්න එන්නම්."</div><div>එයින් ඔහු සෑහීමකට පත්වුනා. මේ ඔක්කොම වැඩ ඉවරකරලා වැකුම් කරන්න හිතාගෙන ඉන්නව වෙන්න ඕනේ.</div><div>ඊට පස්සෙ අපගේ ප්රොජෙක්ටුව ගැන කතාබහ කරලා සඳුදාට එහි ප්රගතියක් පෙන්වන බවටත් පොරොන්දුවෙලා මං ආපහු එන්න ලෑස්තුවුනා. නිකමට ඒ ගැජ්ට් ගැන පොඩ්ඩක් ඇහුවා. එහිදී සාජි සෙන්සේ බොහොම උනන්දුවෙන් 'කාළගුණ දත්ත රැස්කිරීම' හා 'අනාවැකි පැවසීම' ගැන කරුණු ගණනාවක් කිව්ව. ලංකාව වගේ ඝර්මකළාපීය රටවල කාළගුණ අනාවැකි කියන එක පණයන වැඩක් බව මං ප්රථම වතාවට දැනගත්තේ ඒ වෙලාවෙ.</div><div>"මෙහෙ උනත් සමර් එකට වැඩේ අමාරුයි. ඒත් හිම වැටෙන මේ කාලෙදිනම් ඒක සාපේක්ෂව ලේසියි"</div><div>ඒ ගැන වැඩිපුර අහන්ඩත්, ඔහුගේ ගැජට් ගැන ගැන දැනගන්ඩත් ආසාව වැඩි උනාට බඩ ඒකට හරස්වේගන එන බව දැනුණා. අද දවසටම කිසිම දෙයක් බඩට දාගන්නට තවම හම්බවුනේ නෑ. ඉතින් මම එතනින් සමුඅරන් කැන්ටිම පැත්තට ඇදුනා.</div><div>කොළ පාට ට්රේ එකත් අතේ තියාගෙන "කන්නෙ මොනවාද" සිතමින් ඉන්නකොට තමයි දැක්කේ බුක් ශොප් එකේ දොරෙන් මතුවෙලා කැන්ටිම පැත්තට ඇදෙන මිනකොගේ හිනාව. ඇය මං හිටිය තැනට කෙලින්ම ආවා.</div><div>"ලන්ච් ගන්නද හදන්නෙ?"</div><div>"නෑ...බ්රන්ච් ගන්න හදන්නෙ..." මම සුපුරුදු කතාව කිව්වා. මොකද මම දැන් ගන්න යන්නෙ බ්රෙක්ෆස්ට් + ලන්ච්</div><div>"එහෙනන් ඔයා අරන් එන්න. මම වාඩි වෙලා ඉන්නම්"</div><div>කාලෙකට පස්සෙ මිනා එක්ක කෑම කන්ට හම්බවෙන එක සතුටක්. මාස කීපයක ඉඳන් දවක් කෑමට හම්බවෙන්න අපි පුරුදු වෙලා හිටියා. එයාගෙ කෑම පැය හරියට මේ දවස්වල කාළගුණේ වගේ. එක දවසක් හොඳට ඉර පායල තිබ්බොත් ඊලඟ දවසෙ හිම. එක දවසක් 12 ට කෑවොත් ඊලඟ දවසෙ 3ට. ඒ හින්ද මම උදේට ශොප් එකට ගිය වෙලාවට එයා මට කියනව 'අද මගේ කෑම පැය ........ වෙලාවට' වගේ කතාවක්. ඉතින් ඒ වෙලාවට මමත් කෑමට සෙට් වෙනව; එයත් එක්ක එක එක වල්පල් කතා කර කර ඉන්නව. ඒත් පහුගිය මාසේ ඒකට ඉඩක් හම්බවුනේ නැත්තෙ මගේ පාර්ට් ටයිම් වැඩ වැටිල තිබ්බ හින්දා. ඒත් අද අහම්බෙන් අපි අයේත් හම්බවෙලා...</div><div>මං මගේ පුරුදු මෙනූ එක වෙච්ච කරාගේ , මිසො සුප් සමග බත් අරගෙන මිනා ලඟින් වාඩිවුනා. ඇගේ කෑම පෙට්ටිය කොයිතරම් පුංචිද කියලා මං විහිලුවට කිව්වහම හුරතල් හිනාවක් දාල එයා කියනව"මේක මට හොඳටම ඇති...ම්ම්ම්.... ඇති වෙයි කියල හිතනවා...." ඒ විදිහට පටන්ගත්තෙ හරිම සුන්දර කතාබහක්. </div><div>අපි කතාකලේ ජපන්-ඉන්ගිරිසි මිශ්ර බාසාවක්. එයා තවම ඉන්ග්රීසි ඉගෙන ගන්නවා(මමත් එහෙම තමයි ). මගේ ජපන් දැනුමත් හරිම අඩු ලෙවල් එකක තියෙන්නෙ. ඒත් අපි අතරෙ බාසා ගැටීමක්නම් වැඩිය සිද්ධවුනේ නැහැ. මට වදින විදිහට ජපන් වලිනුත් එයාට වදින විදිහට මගේ කැඩුනු ඉන්ග්රීසියෙනුත් කතාකරන්ඩ අපට පුලුවන් වුනා.</div><div>ඔය අතරෙ තමයි මගේ ඇහැගැටුනෙ කැන්ටිම පුරා එක එක ආයතනවලින් ආපු අය වාඩි වෙලා ඉන්නවා. අලුත් බයිසිකල් වගේකුත් පේලියට තියල තියනව දොර ගාව. </div><div>මොකද්ද යකෝ මේ සෙල්ලම? </div><div>මම මිනාගෙන් ඒ ගැන ඇහුව. </div><div>"ලබන මාසේ කැම්පස් එකට අලුතෙන් එන ළමයින්ට තියන ප්රෝග්රෑම් එකක්... එයාලට නවතින තැන්, බයිසිකල්,වගේ දේවල් මෙතනින් සෙට් කරගන්න පුලුවන්... " ඇය විස්තරේ දුන්නා. </div><div>"ආ... එතකොට මේ ඉන්නෙ අලුතෙන් එන අය වෙන්ට ඇති."</div><div>මං එහෙම ඇහුවෙ මට ලැජ්ජාවෙන් හිනාවක් දාගෙන එතනින් ගිය ලස්සන කෙලි පැටික්කියක්ව පෙන්නලා.</div><div>"වෙන්ඩ ඇති" මිනාත් හිනාවක් දානවා. </div><div>"මේක හින්දා මට හෙටත් දවසම වැඩ. හෙට වොලිබෝල් ගහන්න වෙන්නෙ නෑ අනේ..." ඇය කිව්වෙ අප්සට් එකේ..</div><div>"සෙනසුරාදා දවසම වැඩ? වොලිබෝල් කීයටද?"</div><div>"1 ඉඳන් 5 වෙනකන්...සමහරවිට මට වැඩ ඉවරවෙලා යන්න පුලුවන් වෙයි. ඒත් ෂුවර් නැහැ "</div><div>"අපරාදේ...."</div><div>"බෝලේ මන් ගාව තියෙන්නෙ. ඒක අක්රම්ට දෙන්න ඕනේ. " ඒක නන් එයා කිව්වෙ බැරෑරුම් විදිහට. </div><div>"එයා අද එනවද කෑම කන්ඩ?" </div><div>"දන්නෙ නෑ අනේ.... ඒක දෙන්ඩ බැරි උනොත් නම් හරිම පව් කට්ටිය..."</div><div>මං එයාගෙ මුහුණ දිහා බැලුවා. එහි ඉල්ලීමක සේයාවක් දකින්ඩ නැහැ. ඒත් මං ඒක අරන් ගිහින් ඌට දුන්නොත් හොඳයි වගේ.</div><div>"මම ඒක ගිහින් දෙන්නම්"</div><div>"ඇත්තටම?? ඔයාට එයාව හම්බවෙනවද?"</div><div>"නෑ..ඒත් යන ගමන් මට ඒක දීගන යන්න පුලුවන්...අවුලක් නෑ"</div><div>"තැන්ක්යූ අනේ...."</div><div>1.45 ට පමණ එයා ආපහු වැඩට පිටත්වුනා. මමත් ඒ එක්කම ගිහින් බෝලෙත් අරගෙන එයාගෙන් සමුගත්තා. මගේ ලැබ් එක තියන පැත්තට විරුද්ධ පැත්තෙ තමයි අක්රම් කියන ටියුනීෂියානුවා ඉන්න තිප්පොල තියෙන්නෙ. කොරිඩෝවෙන් ඒ පැත්තට හැරෙනවාත් එක්කම පොර අනිත් කොණෙන් මතු වුනා. මිනිහ කන්ඩ යන්නෙ දැන්. මං දුන්න බෝලයත් අරගෙන ඔහු ආපහුගියේ අත මිටි කරල මගේ අතේ වද්දලා. ඒක තමයි පොර ආචාර කරන විදිහ. </div><div>අයිසු වකමත්සු 'අන්තර්ජාතික' වොලිබෝල් ටීම් එකේ 'ජාතික' සංවිධායක වෙලා ඉන්නෙ අක්රම්. හැම සති අන්තෙම කට්ටිය සෙට් වෙලා යුනිවර්සිටියේ හරි, ලඟපාත් වෙන ජිම් එකකක හරි, වොලිබෝල් සෙල්ලම් කරනව. ඒක 'අන්තර්ජාතික' වූනේ රටවල් ගණනාවක කට්ටිය මේකට ආපු නිසා මිසක් ෆ්රොෆෙශනල් වෙච්ච නිසා එහෙම නෙවේ. මේක මේ විනෝදයට කරපු වැඩක් විතරයි. </div><div>"මේ දවස් වල වැඩත් අඩු එකේ වොලිබෝල් ගහන්න ගියොත් මොකද..." හදිසියේ මගේ අලුවට ආවේ ඒ වගේ අදහසක්. මාස ගානකින් ඒ පැත්තෙ ගියෙ නැත්තෙ වැඩ වැඩි නිසාම නෙවේ, කම්මලිකම හින්දා. ඒත් හෙට ආපහු ගිහින් බලන්න ඕනෙ කියල මං ඒ වෙලාවෙ තීරනේ කලා. </div><div>ඔන්න ඔය වෙලාවෙ තමයි මතක්වුනේ දමිත්ගෙ කෝල් එක. </div><div>"හෙලෝ මචන්... උඹ වැඩ ඉවරද?"</div><div>"ඔව් මචන්, මම ලැබ් එකට ආව. 2.45ට විතර මෙහෙන් පිටත්වෙනවා. ගිහින් වැඩ ටික ඉවර කරල දාන්නන්"</div><div>"අවුලක් නැද්ද?"</div><div>"නෑ..නෑ...උඹ එන්ඩ ඕනෙ නැහැ. සෙන්සෙගෙ වැඩේට පලයන්...අවුලක් නෑ..."</div><div>හරි...ඒකත් ශේප්. අද හවස යන්ඩ ඕනෙ පොරව හම්බවෙන්න. අපි ප්ලෑන් කරගෙන ඉන්නෙ හෙට රෑට සෙට් වෙන්ඩ. කාලෙකට පස්සෙ නිදහසේ සෙට් වීමක් !!!</div><div>ආපසු මගේ ලැබ් එකට එනකොට වෙලාව 2ට විතර ඇති. දැන් කම්පියුටරේ ගාවින් වාඩිවුනොත් නම් අයෙත් නැගිටිනවා බොරු. ඒ හින්ද කෙලින්ම තුවායත්, රෙදි බෑග් එකත්, ෂැම්පූ-සබන් මල්ලත් අරගෙන පහළට බැස්සෙ ශවර් එකක් දාගන්න. නාන කාමරය හිස්... මම ඇතුළට වැදිල හිතේ හැටියට උණුවතුර නාගත්තා. එළියට ඇවිත් අළුත් ඇඳුමකට බැස්සට පස්සෙ තියන සනීපෙ...!!! අළුත් මේස් කුට්ටමකුත් දාගෙන 'නැවුම්' වෙලා එළියට බැස්සා.</div><div>අද පර්ෆෙක්ට් දවසක් කියලා තුන්වෙනි තට්ටුවට එලිවේටර් එකේ එද්දි මට හිතුනා. පාර්ට් ටයිම් නෑ; දවල් වෙනකම් සැපට නිදාගන්ඩ ලැබුන; සාජී සෙන්සෙ හම්බවෙලා වැඩටික කතාකරගත්තා; මිනකො එක්ක දවල්ට කාලා චැට් එකක් දැම්ම. තව තියෙන්නෙ ඔසානො සෙන්සෙගෙ වැඩේ විතරයි. ඒක ඉවර කලහම මේ සතියෙ වැඩ වලින් ගොඩක් ඉවරයි. ඊට පස්සෙ හෙට දවසෙ නිදහසේ සාජි සෙන්සෙගෙ වැඩේ කරල, වොලිබෝල් වලට ගිහින්, හවස සෙට් වීම.... ඔන්න එතකොටම තමයි මතක්වුනේ දත් මැද්දෙ නෑ කියල !!! ලැබ් එකට එද්දි වෙලාව 2.35 ට විතර ඇති. 3 වෙනඩ තව වෙලාව තියනව. අවුලක් නෑ. බඩු ටික එහෙ මෙහෙ තියල බ්රශ් එකත් අරන් වොශ් රූම් එකට ගියේ දත් මදිනගමන්. වෙලාව අරගෙන වැඩේ කරල, කටත් හෝදලා බ්රශ් එක කලිසමේ සාක්කුවට දාගත්තා. දැන්නම් ඔන්න පර්ෆෙක්ට්.... !!!</div></div></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-31997330176687821662011-03-13T13:40:00.000-07:002011-04-13T08:35:01.494-07:00මං කරදරයක් නැතුව ඉන්නවා...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbEQo32NFX21aeT1C3o_Tv64hEgqN4g-UbBdz62I8gxmDqeAtBnDX0EHWizgpPXzb6PzxwZrL4EhPmAcXQ82ayJmj5hxjAolG3aO6ynD1V6h9L6jEkTffJ4eWWcqMV-vV23yiwj4Sz86o/s1600/200289_1876436427893_1150705067_2233126_3495393_n.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbEQo32NFX21aeT1C3o_Tv64hEgqN4g-UbBdz62I8gxmDqeAtBnDX0EHWizgpPXzb6PzxwZrL4EhPmAcXQ82ayJmj5hxjAolG3aO6ynD1V6h9L6jEkTffJ4eWWcqMV-vV23yiwj4Sz86o/s320/200289_1876436427893_1150705067_2233126_3495393_n.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5583679545799028818" /></a><br /><br /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>දවස මාර්තු 14 සඳුදා. වෙලාව පාන්දර 2.30යි. සිවිලිමෙන් කොටසක් ගැලවී ගොස් තිබෙන ලැබ් කාමරයේ පරිගණක තිරය ඉදිරිපිට මම වාඩි වී සිටිමි. සෝපා මත හා බිමද නිදාසිටින මා සඟයන් තදින් හුස්ම ගන්න ශබ්දය මට බාධාවක් නොවේ. දැන් දවස් දෙකක් තිස්සේ ඔවුන් ගතින්ද සිතින්ද බොහෝ සේ වෙහෙසී සිටින බව මා දනිමි.</div><div>මගේ ඉදිරිපිට විශාල රූපවාහිනී තිරයේ දිස්වන්නේ හිත සනසන ලස්සන රූප නොවේ. එයින් නැවත නැවතත් පෙන්වන්නේ ත්සුනමියේ දසුන්ය; භූමිකම්පාවේ හිත් සසල කරවන දසුන්ය. ඒත් රූපවාහිනිය වසා නිදාගන්නට නොහැකිය. ෆුකුශිමා න්යෂ්ටික බලාගාරයට මෙහි සිට ඇත්තේ කිලෝමීටර සියයක දුරකි. කොයි මොහොතේ ඒ ගැන අවදානම්සහගත තොරතුරක් තිරයේ මතුවේදැයි අවදානයෙන් සිටිය යුතුය. </div><div>රෙදි ඇසිරූ බෑග්, සීතලට එරෙහි ඝන බ්ලැන්කට්, පාන් නූඩ්ල්ස් සැමන් ඇතුලු කෑමවර්ග සහ සරල බෙහෙත් වලින් කාර් පුරවා එළියේ නවත්වා ඇත්තේ ඕනෑම අවදානම් මොහොතකදී පිටවී යාමටය. ලැබ් එකේද සරල ආහාර සමග බීමවර්ග රැස්කර ඇත්තේ එළියට යාමට නොහැකිව මෙහි සිරවුවහොත් දවසක් දෙකක් ගතකරගන්නට පුලුවන් වනු පිනිසය.</div><div>මෙහි අවදිව සිටින්නේ මා පමණි. ෆේස්බුක්, ජීමේල් සහ ස්කයිප් තුල මා මේ මොහොතේදී ඔන්ලයින්ය. යුනිවසිටිය පුරා ලැබ්වල සිසුන් මා ලෙසින්ම රැය පහන් කරනබව ඒවා මට කියයි. මගේ බ්රවුසරයේ ටැබ් රැසක නිවුස් වෙබ් පිටු ඇරී ඇත.</div><div> </div><div>දැනට ප්රධාන අවදානම් තුනක් මගේ හිතට වදදෙයි.</div><div><br /></div><div>1. ෆුකුශිමා න්යශ්ටික බලාගාරයේ 1 ඒකකයේ පිටත බිත්තියේ පුපුරායාම නිසා සිදුවන විකිරණ කාන්දුවීම හේතුවෙන් ඒ අවට කිලෝමීටර 20ක් ඇතුලත ජනතාව දෙලක්ෂයකට ආසන්න පිරිසක් ඉවත්කර ඇත.ඊට අමතරව විශාල ප්රදේශයක්පුරා ජනතාව විකිරණවලට නිරාවරණය වී ඇත්දැයි පරික්ෂාකර ඇත. අප සිටින්නේ බලාගාරයට කිලෝමීටර 100ක් පමණ දුරිනි. </div><div><br /></div><div>2. එම බලාගාරයේ 3 ඒකකය පුපුරායාමේ අවදානමක් ඇත. එවැනි සිදුවීමක් වුවහොත් එය විශාල හානියක් සිදුකලහැකි අතර මේ ප්රදේශයට සෘජු බලපෑමක්ද කරනු ඇත. </div><div><br /></div><div>3. ඉඳහිට සුලු සෙලවීම් සිදුවන අතර තවත් ඒකක 7ක පමණ භූමි කම්පාවක් විය හැකිබවට පලකරන අනාවැකි. ඒ මගින් නැවත ත්සුනමි තත්වයක් ඇතිවිය හැකි බවටද පැවසේ. </div><div><br /></div><div>මේවා ඇත්ත හෝ බොරු විය හැක. නමුත් මාධ්ය මගින් වැඩි තොරතුරක් නොදෙන වාතාවරණයක් තුළ කටකතාවලින් පවා සිත් කැළඹේ.</div><div><br /></div><div>ඉහත 1 සහ 2 අවදානම් වලින් මිදෙන්නටනම් මෙම ස්ථානයෙන් ඉවතට යා යුතුය. ඒත් කොහේ යන්නද? තෝකියෝ පැත්ත ආරක්ෂාකාරී නොවන අතර හෙට එහි විදුලිය කැපීමක්ද සිදුවනු ඇත. ෆුකුශිමා බලාගාරයට ප්රතිවිරුද්ධ වෙරළේ නීගතා වෙතට යන්නට පුලුවන. එහෙත් ඉහත 3 අවදානම නිසා ත්සුනමියක් ඇතිවුවහොත් එය ආරක්ෂාකාරී නොවනු ඇත. අනෙක භූමිකම්පාවක් කොහේ ඇතිවේදැයි කිවනොහැක. අනෙක ඉන්ධන හා ආහාර වල හිඟයක් මේ අවට පවතින නිසා කොහේ හෝ ගොස් මග හිරවීමටද නොහැකිය. එනිසා දැනට බොහෝදෙනෙකු මෙන්ම අපද මෙහි නතරවී සිටිමු. </div><div><br /></div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3lEUhu9RvBjnWUcC_JiLnWb7uWhoCd7HjlGkBCnlzx2HhHbCriDAyt21cyoBNxXYV3_FVtKf2IrfBJI32ZOzVI8fWVZiqzHCQKfEnbv1UwERs_Ya7cuGgcw6P_-HMT-NTEtMhMU3HrN4/s320/51650619_japan_quake_sendai_464-v3.gif" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 284px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5583678711391620530" /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>වාසනාවට අන්තර්ජාලය ක්රියාත්මකය. එය විශාල සහනයක්ලෙස දැනෙන්නේ අප තනි නැතිබව බොරුවට හෝ අපට ඒත්තුගන්වන්නට එයට හැකිබැවිනි.</div><div>යුනිවර්සිටියේ පොත්කඩයේ වැඩකරන මා මිතුරිය මිනා සමග හවස්වරුවේ සිදුකල ෆේස්බුක් කතාබහේදී ඇය කිව්වේ ඇය කොහේවත් නොයනබව හා හෙට උදෑසන වැඩට එන බවත්ය. "ඒ මගේ රාජකාරිය" ඇය කීවේ එහෙමය. ඈ චැට් එකෙන් සමුගන්නට පෙර ටයිප් කල වචනපේලිය මෙලෙසය "Please come and show me your fine face!!" . ඉතින් හෙට උදෑසන (නැත අද උදෑසන ) මා ඈට මාගේ 'සතුටු' මුහුණ පෙන්වීමට යාමට සිතා සිටිමි !!! </div><div><br /></div><div>ප.ලි. : මෙහි මාතෘකාව ලෙස යෙදුවේ මහ භූමිකම්පාවට පසුව මා තාත්තාට අමාරුවෙන් යැවූ SMS පණිවිඩයයි. සිකුරාදා හවස සිට මා ලැබූ අත්දැකීම් ස්වල්පය හෙට සිට ලියා මෙහි පළකිරීමට බලාපොරොත්තුවෙමි. මේ සටහන ලියන අතරතුරද සුලු සෙලවීම් හතරක් පහක් ඇතිවිය. සියල්ල හෙට සිට හොඳ අතට හැරෙනු ඇතැයි බලාපොරොත්තුවෙමි. දුකසැප විමසූ, අපගැන සිතින් වෙහෙස වූ, සියලුදෙනාට ස්තූතියි... !!!</div><div><br /></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-22930749702449865412010-11-06T06:00:00.000-07:002010-11-08T04:13:34.183-08:00‘සුළඟ එනු පිණිස’ නැවත බැලීම<div><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; ">පෙර සටහන:</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">දවස් දෙක තුනකට කලින් <a href="http://reargate.blogspot.com/">චාර්මි</a>ගෙන් ඊමේල් එකක් ලැබුනා. පින්තූර වගයක් එක්ක තවත් ෆයිල් එකක් අමුනලා තිබ්බා ඒ එක්ක, සුදුසු නම් මේ බ්ලොග් එකේ පළකරන්න කියලා. මීට වඩා සුදුසු දේවල් කොහෙන්ද කියලා මට එක පාරටම හිතුනෙ. මේක ඇත්තටම ටික දවසකට කලින් අපි කතාකරපු දෙයක් සම්බන්ධ වැඩක්. ඉතින් මේක ඉතා ගෞරවයෙන් යුතුව පළකරනවා. ඔහු විසින් හොඳ සුළඟකට කවුලු පියන් හැර ඇති බවක් මට හැඟෙනවා. ඔබට බොහොම ස්තූතියි චාර්මි....!!! </span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">-------------------------------------------------------------------------------------------------</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></div></span></span><div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvAkfNEh7codakjMapcWpJfuiEJFt_K_ExzweOPtubWrgwGto05yB4VqA3IpJORlxIMgLFNQy1EqS_JwBOSOhS6G1EECOqHag-HUsGAoFjfpJvdfYbSVkRMBHZ24B3hfqLw_qveMQXbUY/s320/grab33428.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 178px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5536426561551374130" /></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial, sans-serif; border-collapse: collapse; "><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">පහුගියදාක අපේ සි</span></span></span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">ඟිති සිනමා කවය කාලාන්තරයකට පස්සෙ ආප</span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">හු සෙට් උනා. අපි මෙතෙක් කල් පාවිච්චි කරපු පරණ ගල්මෝලක සිරිය ගත් හිතාචි ප්රෙජෙක්ටර් කබල දිවංගත උනාට පස්සෙ වැඩේ නැවතිලා තමා තිබුණේ. සුජියා ගිහින් කොහෙන්ද මන්දා රුපියල් පන්සීයකට දහසක් කොන්දේසි සමඟ ප්රොජෙක්ටර් බට්ටෙක් හයර් කරන් ඇවිත් තිබු</span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">නා. දන්නවනේ.... ලොකු මස්සිනාලා ඉතාලි ඉඳං එවන හෙනට වටින රට බඩුනේ ඕවා. අනික ඉඳලා හිටලා ‘ගැහැණු ලමයි’ බලන්ඩ ඇරුණහම අල්මාරියෙන් එලියට ගන්නෙ අපි වගේ කරදරකාරයෝ ඉල්ලුවොත් තමා.</span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">ඊට පස්සෙ බලන්ඩ තැනක් නෑ. මොකද අපි සෙට් උනේ ‘සුළඟ එනු පිණීස’ බලන්ඩ. ඉතිං ඒකෙ තියෙන 'දෙයියොත් එක්ක අහවල් දේ කොරන' කතා ගෙවල්වල ඈයින්ට ඇහුනොත් ෆිල්ම් කෙරුවාව එතනින් අහවරයි නොවැ. අන්තිමට ජානක තමා ඒකට කර ගැහුවේ. "සහෝදරවරුණි, බිය නොවන්න - බලන හැටි මම පෙන්වමි" කියල තමා ඌ කිව්වෙ. </span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">පේන විදිහට ඌ ඉස්සෙල්ලාම ගෙදර අම්බානක බය කරලා වගේ. මෙහෙම සෙට් එකක් එන්නෙ.... මෙහෙම වැඩක්.... අරක මේක කියලා. මොකද වැඩේ අහවර වෙනකං ගෙදර කට්ටිය නෑ වගේ තමා. මං හිතන්නෙ කට්ටිය කුස්සියේ. යන්තං ෆිල්ම් එක ඉවර උනාම දොර යාන්තමට ඇරිලා කෙසෙල් ගෙඩිත් එක්ක තේ </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; ">කෝප්ප ට්රේ එකක් විතරක් ඇතුලට ආවා.</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; "><br /></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span"></span></span></span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">රෑ 7.00 පටන්ගන්නවා කියපු හින්දා 8.10 වෙද්දි හැමෝම වගේ ආවා. ඊට පස්සෙ ෆිල්ම් එක දැම්මා. කොහොමත් ෆිල්ම් එකේ විනාඩි දහයක් විතර යනකං සුපුරුදු ටෙක්නිකල් ප්රශ්න ටික තමා. </span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">එකෙකුට සවුන්ඩ් මදි. එකෙක් බයයි කුස්සියට ඇහෙයි කියලා. තව එකෙකුට කලර් මදි. එකෙකුට කන්ට්රාස්ට් මදි. තව එකෙකුට පුටුව සෙට් නෑ......... ඔන්න යන්තං ෆිල්ම් එක සෙට් උනාම දෙතුන් දෙනෙක් පිටිපස්සෙන් ඩබ් කරනවා. ඔන්න ඕවට තමා මල පනින්නේ.......</span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">හැබැයි ඩබින් වලත් හොඳ පැත්තක් තියෙනවා. මොකක් හරි සිදුවීමක්/රූප රාමුවක් තව කෙනෙක් දකින හැටි දැනගන්න පුළුවන්. ඊට පස්සෙ ඒගැන එන හොඳම කියවීමත් එක්ක ඉස්සරහට යන්න පුළුවන්.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">සමස්තයක් විදිහට ෆිල්ම් එක හැමෝම වගේ හොල්මන් කලා කියලා තමා පෙනුනේ. මොකද නාමාවලියත් ඉවර වෙලා තමා හිරි ඇරගන්න නැගිට්ටේ.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">ෆිල්ම් එක ඉවර උනාම ආපු ලොකුම ප්රශ්ණේ තමා ඒකෙ තියෙන ගැබිණි කාන්තාවක් සමග යම් පුද්ගලයෙක් ගස් දෙබලක් මත සංසර්ගයේ යෙදෙන සීන් එක. ඊ ළඟට (යම්) ගැබිණි කාන්තාවක් වස ශරීරගතකරගෙන මියගොස් සිටීම. මේ සිදුවීම් ෆිල්ම් එකේ කොතැනද ස්ථානගත කරන්නෙ කියන එක තමා ගැටළුව. මොකද මේ චරිත දෙක එන්නේ ඒ දර්ශනයට විතරයි. ෆිල්ම් එකේ පසුබිමත් එක්ක කොහෙත්ම නොගැලපෙන සහ මේකෙ තේමාව කියලා අපි හිතං ඉන්න එකට කොහෙත්ම සෙට් නොවෙන මේ සිදුවීම ගැන එක එක කතන්දර කට්ටිය කිව්වා. හැබැයි ඒ කාලෙ රියර් අද්මිරාල්ලා, පැරකුම් කිවියා,</span></span></span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">ජැක්සන් බබා කියපු ජාතියේ ගොන් කතා නම් එකෙක්වත් කිව්වෙ නෑ. ආපු අදහස් ඔක්කොම මතක නැති උනත් ඒක ගැන සාධාරණ පැහැදිළි කිරීමක් හැටියට සුජියාගේ අදහස කවුරුත් පිළිගත්තා.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzzoqr0O0INyj3gMpry_VCM3VrBtJ-mrbxDK9-G6-1dDluX9BkVf33DcIPcHuUq2Bq6aYr0ZLtKRZ4UOF7ARCOdptyFw7BOf_tV-98xncPcHYZkAJEqa1MIoatrJRw7wyIqlhRprALc7Y/s320/grab49905.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 178px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5536427329773176370" /></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">සුජියාගේ තියරිය මේකයි. </span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">'යුදබිමක (හෝ පශ්චාත් යුද බිමක) තර්කානුකූල කිසිවක් නැත.'</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">දැං ෆිල්ම් එකක් බලද්දි අපිට පේන්නේ රූප රාමු. එක් රූප රාමුවකින් හදන අඩුව පුරවන්න ඊළඟ රූප රාමුව එනවා. අපි මේ ආඛ්යානය කියවනවාට අමතරව මේ එක එක රූප රාමු නැතිනම් එක් එක් සිදුවීම් අතර තර්කානුකූල සම්බන්ධයක් ගොඩ නගනවා. ඒ අනුව තමා අපි ෆිල්ම් එක කියවන්නේ. ඉතිං විමුක්ති කරන්නෙ එකපාරට අර වගේ නසරාණි සීන් එකක් ඔබලා අපි හදාගෙන යන පිළිවෙල නැතිනම් අර තර්කානුකූල දම්වැල කඩලා දානවා. ඉතිං ෆිල්ම් එක ඉවර වෙනකලුත් අපි ට්රයි කරන්නෙ අර සිදුවීමට පුරුකක් හොයාගෙන කොහොම හරි මේක අමුණ ගන්න. (එහෙම බැරි උනාම තමා ඒ කාලෙ අරගොල්ලො බෙරිහන් දුන්නෙ විමුක්තියා විදේශ සම්මාන බලාගෙන අපේ අගනා වටිනාකම් ...........)</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">සුජිත් කිව්වෙ මේක අපේ ප්රශ්ණයක් කියලා. ඇත්තනේ. විමුක්තියා කිව්වෙ නෑනේ අපිට දම්වැල් හදාගන්න කියලා. අපි මේක කරන බව ඌ දන්නවා. ඉතිං ඒකට ඌ ගේමක් දුන්නා. අපිට මල පැන්නා.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">ඇත්ත කතාව තමා යුද බිමක (නැතිනම් අද අපි වෙසෙන පශ්චාත් යුද බිමක) කිසිම සිදුවීමක තර්කානුකූලභාවයක් සනාථ කල නොහැකිවීම. උගේ උදාහරණ තමා මේවා.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">1) යුද්ධයේ මිලිටරි පාර්ශවය සාර්ථකව ජයග්රහණය කල ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා වසරකුත් මාස කිහිපයක් තුල වැලිකඩ බන්ධනාගාරයේ එල්.ටී.ටී.ඊ සැකකරුවන් සමඟ එක හැලියේ බත් බුදීම තර්කානුකූලව පහදන්න.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">2 )රටේ සියළු දෙනාගේ ජනාදරයට පාත්රවූ, දිනකට කැසිනෝ වෙනුවෙන් පමණක් ලක්ෂ ගණනක් වියදම් කල ධන කුවේරයෙක් වූ සක්විති රණසිංහ මාස කිහිපයක් තුල යකඩ කම්හලක කුලී වැඩ කරන අන්ත හිඟන්නෙකු ලෙස පොලිස් අත්අඩංගුවට පත්වීම තර්කානුකූලව පහදන්න.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">3) යන්තම් වසර දෙකකට පෙර යුද හමුදාව සමූලඝාතනය උදෙසා අති නවීන අවි ආයුධ කැරළිකරුවන් වෙත සැපයූ කේ.පී. ට සැලියුට් කිරීමට හමුදාවේම සෙබළෙකුට සිදුවීම තර්කානුකූලව පහදන්න.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">4 )දේශපාලනය තබා රංගනය පිළිබඳවවත් මොන මළ දානයක්වත් හරියකට නොදන්නා නිරූපිකාවක වන උපේක්ෂා ස්වර්ණමාලී ප්රවෘත්ති සාකච්ඡාවක් තබා 18 වන සංශෝධනය පිළිබඳ ඇගේ ස්ථාවරය පැහැදිළි කිරීම තර්කානුකූලව පහදන්න.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">5 )විධායක ජනාධීපති ක්රමයට එකඟව කටයුතු කල රවි කරුණානායක 18 වන සංශෝධනයට විරුද්ධ වෙද්දී වාසුදේව එයට පක්ෂ වීම තර්කානුකූලව පහදන්න.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">..............................<wbr>.....................</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">(ඌ කියපු සේරම මතක නෑ. හැබැයි මට හිතෙන ඒවත් දාල ලියනවනං තව සීයක් උනත් ලේසියෙන්ම ලිව්වෑකි)</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">දැං ඉහත ඒවා සේරම පුශ්න කිරීමකින් තොරවම ස්වභාවික විදිහට බාරගන්න අපි රූප රාමුවක තර්කානුකූල භාවය ගැන මෙච්චර කරදර වෙන්නෙ ඇයි? </span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">(මෙතන හරි වැදගත් දේවල් ටිකක් තියෙනවා. ඒ ටික පස්සෙ ලියන්න හිතාගෙන ඉන්නවා)</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">කොටින්ම සුජිත්ගේ අදහස සුළඟ එනු පිණිස පසුබිමේ ඕනෑම දෙයක් ඕනෑම මොහොතක වෙන්න පුළුවන් කියන එක. ඒ වගේම ඒ සිදුවීම් වලට අපේ කතිකාව තුල තර්කානුකූල සම්බන්ධයන් ගොඩනගන්න යන එක විකාරයක් කියන එක. චිත්රපටය තුල මේ කාන්තාව ගැන අනුර (මහේන්ද්ර පෙරේරා) කියන්නෙ මෙච්චරනේ.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">“මේ පළාතෙ කෙනෙක් නෙමේ වගේ......!”</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">ඉතින් එතන ජීවත් වෙන අනුරට නැති ප්රශ්ණ අපිට එන එක තමා අපි හැප්පෙන මැණික් ගල. (ඕනෙනම් විසිකරලා දාන්නත් පුළුවන්)</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVMjA0x3UsylXgmfWs0yEQvkVynUyP7WcGV5yE9zMKWOsliyeg5I7kE0mfb64f4-6YMhE-Wnp49jp88Cob9qEVeI55CiFQemWiMsWOJF-uzMwxHz599qD32rB2HYNH_U6HTzbwIsAoqK4/s320/grab18987.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 178px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5537142675309719362" /></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; ">ඊ ළඟට මතක තියෙන අදහස උනේ අන්තිම හරියේදී පාරේ සිට නිවස පෙන්වන රූප රාමුව. එතනදි මෙච්චර වෙලා මේ නිවස තුල ඉඳං මුඩුබිම දැකපු අපි, පළමු වරට මුඩුබිමේ සිට නිවස දිහා බලනවා. මේක මේ බිමේ පිහිටි තවත් එක ගෙයක් විතරයි කියන හැඟීම අපිට එන්නෙ එතනදි. සමස්ත ඛේදවාචකයේ පරිමාව අපට දැනෙන්න ගන්නවා.</span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">අධිබල විදුලි රැහැන් කිහිපයක් තුළින් නිවසේ දුරස්ථ රූපයක් පෙන්වන අන්තිම දර්ශනයත් කවදාවත් අමතක වෙන්නක් නොවෙයි. මේ මුඩුබිමට ඉහළින් කොහේදෝ සිට කොහාටද ඇදෙන මේ උස් රැහැන, මේ මුඩුබිම පුරාම පැතිරී ඇති අමනුස්ස පාළුවට/අක්රීය මිනිස් සන්තානයන්ට/නම් නොමැති මිනිස් ප්රාණීන්ගේ අතුරුදන්වීම් වලට කොච්චර දුරට වගකියනවද කියන එක හිතන්න ඉතිරි කරලා ෆිල්ම් එක ඉවර වෙනවා.</span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdqSjQfP5mlFhyjjaiwMrW8Sz8oBz0n1CRlRYabAqY79my257tc7JxtmxohLP1URsq6z2enMoc5Uesz-sQQiyB7Qj5jfWK6DtIPSNGCci2UOK7cNkHxql3qgfOb2QVpPBntwS5vDFhurA/s320/grab149902.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 178px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5536428635264616690" /></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; ">ඉතින් තවත් කතා ගොඩක් ගියා. රෙකෝඩ් කරගත්තෙ නැති පාඩුව දැනෙනවා. ඒ කතා බහ හැමදාම වෙනවා වගේ වෙන යාංහෑලි ගොඩකට පරිවර්තනය වෙන්ඩ ගත්තාම එකා දෙන්නා මාරුවීම ඇරඹුවා. ආයේ ෆිල්ම් එකක් බලන අදහසින්. විශේෂයෙන් එදා නොතිබුන පොඩි අංශෙකුත් සෙට් කරගෙනම.</span></div><div><span><span style="border-collapse: collapse; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></div></span><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">-<span class="Apple-style-span">Charmi</span></span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div></div></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-11832387281099319002010-10-19T06:35:00.000-07:002010-11-08T04:15:38.196-08:00පාර්ක් එකට යන්න, පොඩි විවේකයක් ගන්න<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGo6bOB_l-gncsxMvOVJZ_8QqDbzcJAM1IC1FTcgQaq_QeKf8xyOWNEOOBxa5YHxmLnH9CG_YgwWyDSUG6hR2bOjz9eYl4XERReFAkPs525WQV8UzAszs1_ridfpUhJWq1u2gImHXWnmQ/s1600/4510542744_1a4ebb9d2c_z.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 277px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGo6bOB_l-gncsxMvOVJZ_8QqDbzcJAM1IC1FTcgQaq_QeKf8xyOWNEOOBxa5YHxmLnH9CG_YgwWyDSUG6hR2bOjz9eYl4XERReFAkPs525WQV8UzAszs1_ridfpUhJWq1u2gImHXWnmQ/s320/4510542744_1a4ebb9d2c_z.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529759463445880066" /></a><br /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>මේ දවස්වල නිතරම අහන්න හම්බවෙන හොට් නිවුස් එකක් තමයි උද්යාන වල ඉඳලා පොලිස් මාංචුවලට අහුවුනු "ජෝඩු" අවවාද දීලා දෙමව්පියන්ට බාරදීම. එහෙමත් නැත්තන් සමහර සරසවි "ලොක්කන්" සරසවි බිමේ "නරක" විදිහට හැසිරුනු ගෑනු ළමයි රෝහල් යවා කන්යාභාවය පරික්ෂා කිරීම. දැනට රටෙන් පිට ජීවත් වෙන, මේ නිවුස් වලින්, මිතුරන්ගේ කතාවලින්, සහ අවුරුදු 26ක් ලංකාව තුල ජීවත් වීවෙන් ලැබූ අත්දැකීම් වලින් ලංකාව දකින මගේ වර්තමාන චිත්රයට අනුව පිරිමියෙකුට සහ ගැහැනියකට පාර්ක් එකක(සහ ඒ හා සමාන තැන්වල උදා: මුහුදු වෙරළේ ) නිදහසේ කතාකරමින් සිටින්නට තහංචි තිබෙනවා. ඒ වගේම විවාහක යුවලකට උනත් විනෝදශීලී විදිහට ඉන්න එම පාර්ක් වල සික්කන් සහ පොලිස් කොස්සන් ඉඩ දෙන්නේ නැහැ. කට්ටිය "විනීතව" හැසිරෙන්න ඕනේ. ඔබ මිතුරියක් එක්ක සතුටු සාමීචියකට පාර්ක් එකට යනව කියන්නෙ නිකන් කුඩු ගහනවට වැඩිය භයානක වැඩක්. මා වැරදිනම් කරුණාකරලා නිවැරදි කරන්න.</div><div> </div><div>සකුරා මල් පිපෙන රටේ කුඩා නගරයක ජීවත් වෙන මට දැනට මාස කීපයකට කලින් අත්දකින්න වෙච්ච සිදුවීමක් මතක්වුනා මේ ලංකාවේ වෙන දේවල් එක්ක. මා මගේ මිතුරියක් සමග හමුවීක් යොදාගෙන තිබුනා. ඒ නගරය මැද තිබුනු කුඩා පාර්ක් එකේ. අපේ හමුවීම තිබුනේ රෑ 8ට පමණ. මා ටිකක් වේලාසන ගියේ හැමදාම පරක්කු වෙනවා කියන චෝදනාවෙන් මිදෙන්නත්, රෑ පානේ කාන්තාවක් පාර්ක් එකක තනියම බලාසිටීමට සැලැස්වීමෙන් වලකින්නටත්ය. පාර්ක් එකේ කොණක බයිසිකලය නවතා බංකුවක ඉඳගත්විට මා දුටුවේ ඊට ටිකක් එහායින් බංකුවක ප්රේමයෙන් වෙලී සිටින හිරිමල් යොවුන් කුරුළු ජෝඩුවක්. ඔවුන් සැරසී සිටියේ පාසැල් ඇඳුමින්. ඒ අනුව ඔවුන් අවුරුදු 14-16 වියහැකි බව නිගමනය කලෙමි. පිරිමි ළමයා බංකුවේ දිගාවී සිටි අතර ගැහැණු ළමයා සිටියේ ඔහුගේ ඇඟ උඩ. ලෝකය ගැන මෙලෝ සිහියක් නැතිව ඔවුන් ගිලීසිටියේ සිටියේ ඔවුන්ගේ පාරදීසයේ. ටිකවෙලාවකින්, මේ පාර්ක් එක බලාකියාගන්න ඉන්න මනුස්සයා මුරසංචාරයේ යෙදෙනගමන් මා අසලට පැමිණිය. ඔහු මට කතාකර මොනවාදෝ කියන්නට උත්සහ කලා. පදමට දමා සිටි ඔහුගේ ප්රාදේශීය භාෂා විලාශය, මගේ බස පිළිබඳ "මහා" දැනුම, සහ ඔහුගේ බඹර පදම නිසා මට කියූදෙය තේරුණේ නැත. කෙසේ හෝ ඔහු කියවා, කියවා යන්නට ගියේය. නමුත් ඔහු අර ජෝඩුව දෙස බැලුවේවත් නැත. ඔවුන් ප්රේම ආලිංගනය දිගටම කරගෙන ගියා. </div><div><br /></div><div>ඊට ටිකවෙලාවකට පසු මගේ මිතුරිය පැමිණියා. ඇය අර ජෝඩුව දෙස බලමින්, ඇඟිල්ල දික් කරමින් මට එය පෙන්වමින්, සිනාසෙමින් මා වෙතට ආවා. </div><div>"දැක්කද අරක? අද සෙට් වෙච්ච දෙන්නෙක්ද කොහෙදෝ" ඈ කිව්වේ එවැනි දෙයක්. </div><div><br /></div><div>ඉන්පසු අපි දෙදෙන බංකුවක ඉඳගෙන සිසිල් සුලං විඳිමින්, රැගෙන ආ බීර කෑන් දෙක තොලගාන්නට පටන් ගත්තා. ටිකවෙලාවකින් පොදවැස්සක් ඇදහැලෙන්නට පටන්ගත්තේ නොසිතූ විදිහට. අපගාව තිබුනේ එක කුඩයක් බැවින් එය ඉහලාගෙන වැස්සෙන් ආවරණය වී, අප සතුටු සාමීචිය දිගටම කරගෙන ගියා. නැවත වරක් අර මුර උන්නැහැ සුපුරුදු මුර සවාරිය කරමින් උන්නා. මෙවර ඔහු අප දෙදෙන අසලට පැමිණියේ නැත. කුඩය උස්සා අප කරන්නේ කුමක්ද බැලීමටවත්, අප පෙම්වතුන්ද, විවාහකයින්ද බැලීමටවත් පැමිණියේ නැත. අර පෙම් කුරුළු ජෝඩුව වැහි පොදද නොතකා තවමත් ඒ විදිහටම එතනමය. මුර මහතා ඒ දෙස බැලුවේද නැත. ඔහු නැවත තම ස්ථානය වෙතට යනු අප බලා සිටියා.</div><div><br /></div><div>ලංකාවේ එහෙම මෙහෙම දෙයක් උනා නන් පෙම් සුව(හෝ වෙන මොකක් හරි )විඳින්නට පැමිණි ඔවුන් දෙදෙනාද, නිදහසේ, ග්රීස්ම සැන්දෑ සුව විඳිමින් කතාබහ කිරීමට පැමිණි අප දෙදෙනාද, දණ ගස්සවා, කුදලා, පොලීසියට දක්කනු ඇත. අඩුමගානේ "ඔය විදිහට ජෝඩු දාලා ඉන්න බෑ මෙහේ" කියා පාර්ක් එකෙන් එලවනුවත් ඇත.</div><div><br /></div><div>(ප.ලි: මෙය සදාචාරය ගැන සටහනක් නොවන බව කරුණාවෙන් සලකන්න.)</div><div><br /></div><div> </div><div><br /></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-54370603373103456222010-10-15T17:27:00.000-07:002010-10-16T00:19:53.182-07:00බෙනට් රත්නායක, සුළඟ එනු පිණිස සහ Flanders<div>ජීවිතේ හරිම කාර්යබහුල වෙමින් පවතින කාලයක් මේක. සිකුරාදා හවස් වරුවේ වැඩ කීපයක්ම ප්ලෑන් කරලයි තිබ්බෙ. ඉගෙනීම් කටයුතු දෙකක් ඒකෙන් මූලික වෙලා තිබ්බා. ඊට අමතරව දවල්ට ආහාර වේලක් උයා බඩ පුරවාගැනීමද මූලික අවශ්යතාවයක්නෙ. ඒ වගේම කියවීම අතරමඟ නතරකර තිබූ පොතක්ද, සිකුරාදා හවසට සෙට් වීමක්ද ප්ලෑන් කර තිබෙනවා. මේ සියලු වැඩ නවතා, බඩගින්නේ, මම මෙය ලියමින් සිටිමි. මෙසේ ලිවීමට මට බල කරන ලද චූදිතයන් තුන්දෙනෙකි.</div><div><br /></div><div>1. බෙනට් රත්නායක නැමති "සිනමාකරුවා"</div><div>2. Flanders කියන ප්රංශ ච්ත්රපටය හැදූ Bruno Dumont </div><div>3. RearGate ලියන චාමී කියන බ්ලොග්කරුවා</div><div><br /></div><div>එකින් එක ගැන වෙනවෙනම බලමු දැන්....</div><div><br /></div><div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin5GeKshMqXqejC5WThOhuob531xkZa8syK_T2p6uHNsRQ7apJhfdTqEITnr9P3hNnwMh29zYqCuCyVLPSwu2veJNLh3nQOAzgMYOXWmuqEAmCOpk0c2mskqxW6KGA_A17ONw08oddlQU/s320/ira+handa+yata.JPG" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 194px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528443467552732834" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>බෙනට් රත්නායක තමන්ගෙ "ඉර හඳ යට" කියන බයිස්කෝප් එක ගැන කියද්දි කියපු කට කැඩිච්ච කතාවක් මට මුලින්ම අහන්න ලැබුනෙ <a href="http://boondionline.blogspot.com/2010/10/cine-boondiya.html">සිනේ බූන්දියෙන්</a>. එයා කියනවලු "හමුදාව ගැන විවේචනය කලා නම් මීට වඩා සම්මාන ගන්න තිබුනා" කියලා. මෙය එතරම් පැහැදිලි කතාවක් නොවුවත් මේක දැක්කහම මට හිතෙන්නෙ එයා හිතාගෙන ඉන්නවා හමුදාව විවේචනය කරන චිත්රපටි වලට සම්මාන හම්බවෙනවා කියලා. අනිත් එක එයා කියන්නෙ "මට ඕනේ නම් හමුදාව විවේචනය කරලා චිත්තරපටියක් හදන්න පුලුවන්. ඔය අනිත් අය(සම්මාන ගත්ත අයා හැදුව වගේ. ඒ කරලා මටත් ඔය ලොකු සම්මාන ගන්න තිබුනා. ඒත් මම එහෙම කරේ නැහැ..." වගේ කතාවක්.</div><div>දැන් පොඩ්ඩක් බලමු කවුද සම්මාන ගත්ත අය කියලා. ඈත අතීතයට නොයා මෑතකදී මුලින්ම මට මතක් වෙන්නෙ හඳගම. ඊට පස්සෙ ප්රසන්න විතානගේ,විමුක්ති ජයසුන්දර සහ සුදත් මහදිවුල්වැව. හඳගම එයාගේ "මේ මගේ සඳයි" සිනමාපටයට ටෝකියෝ සිනමා උත්වයෙදී හා සින්ගප්පුරු උළෙලේදී සම්මාන ගන්නවා. ඊට පස්සේ ප්රසන්නගේ පුරහඳ කළුවර , ඉර මැදියම සම්මානයට පාත්රවෙනවා. විමුක්තිගේ සුළඟ එනු පිණිස 2005 දී කාන් සම්මානයක් ගන්නවා. සුදත් මහදිවුල්වැව සම්මානයක් ගත්තද කියලානන් මට මතක නැහැ. කොහොම උනත් මේ හැමෝටම "හමුදාව විවේචනය කලා", "යුද්ධය ගැන වැරදි ප්රතිරූපයක් මැවුවා", "හමුදාවේ මෙව්වා එක බින්දා" කියලා චෝදනා ගොඩාක් එල්ල වෙනවා. ඉතින් බෙනට්ට අනුවත් මෙයාලා හමුදාව විවේචනය කරලා. ඒ හින්දා තමයි මේ හැමෝම සම්මාන ගන්නෙ. ඒත් එහෙම කරන එක හරි නරකයි. ඉතින් උන් නරකයො. කක්කි බබාලා. මම හොඳ බබා. ඒකනෙ අවසානයේ මේ මනුස්සයා කියන්නෙ.</div><div><br /></div><div>තව ප්රශ්නයක් තියනවා. මෙතන මෙයා හමුදාව කියල අදහස් කරේ මොන හමුදාව ගැනද දන්නෙ නැහැ. පොදුවේ ලොකේම ඉන්න සියලුම හමුදාවන් ගැනද, නැත්නම් ලංකාවේ හමුදාව ගැන විතරක්ද දන්නෙ නැහැ. මොකද ඒ දවස් වල මට මතකයි මේ වගේ ලංකාවේ හමුදාවට "කෙලින"(එයාලා කියන විදිහට) චිත්රපටි වලට සම්මාන දීම විජාතික කුමන්ත්රණයක් කියල අදහසක් ප්රචාරය කරගෙන ගියා. හොඳයි...ඒක එහෙමයි කියමුකො(විහිලුවට වගේ). ඔන්න මමත් ඒ අදහසට එකඟ උනා. ඔහොම සම්මාන දෙන එක කුමන්ත්රණයක්...!!!</div><div><br /></div><div><br /></div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaaroH7_tYntcDx4amJXkf_ku23CpwLotcAWAbfVQ_OqusRP8HNvYrx4sbaVHTN_OBJBp5JmihgwmL3DpHq0UtCD07SPsgLMDs4ApQdZ8BEmZEHY0RzlB7odDZ4XGRI3O1TrrC0zA6xOA/s320/the-forsaken-land-3.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 178px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528443961276550194" /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>එතකොට මට ආපහු එන්න වෙනවා විමුක්තිගේ "සුළඟ එනු පිණිස" ලඟට. ඒකට සම්මාන දෙන ජූරියේ ප්රධානියා ඉරාන මහා සිනමාකරු අබ්බාස් කියරොස්තාමි. අහලා තියන විදිහට මේ සම්මානය දෙද්දී ජූරිය බෙදුනලු. කට්ටියකට මිරැන්ඩා ජූලී (Miranda July)ගේ චිත්රපටයට (<a href="http://www.imdb.com/title/tt0415978/">Me and You and Everyone We Know</a>) සම්මාන දෙන්න ඕනේ උනාට අබ්බාස් කියරොස්තාමි විමුක්තිගේ චිත්රපටියට සම්මානය දෙන්න ඕනේ කියලා කියා සිටියාලු. අන්තිමටම සිනමාපට දෙකටම සම්මානය ලැබුනා. මේක මම අහපු කතාවක්. අබ්බාස් කියරොස්තාමී කියන්නේ චිත්රපට වලට ඉතා දැවැන්ත වාරණ රටාවක් ගෙනියන රටක් වන ඉරානයේ මහා සිනමාකරුවා. ඉතින් ඒවාට මුහුණ දෙමින්, ඒවා සමඟ ගැටෙන්නේ නැතිව සිනමාව කරන අයෙක් තමයි ඔහු. නමුත් ලෝක පූජිත සිනමාපට රැසක් ඔහුගේ අතින් බිහි වෙනවා. මේවාට ඉරාන රජය මගින් තහංචි එහෙම වැටෙන්නෙත් නැහැ.කට්ටිය කියන විදිහට මෙයා මේ කුමන්ත්රණයේ කොටස් කාරයෙක් වෙන්න ඕනෑනෙ. ඉතින් ඔහු බටහිර ඒජන්තයෙක් කියලා කියන්න පුලුවන්ද මෙයාගෙ පැටිකිරිය අනුව?</div><div>කට්ටියට එන්න පුලුවන් තව අදහසක් තමයි මෙතන ජූරියට පිටින් ඉන්න අයගෙ බලපෑම ආවා කියලා. එහෙම ලංකාවේ වගේ එහෙ වෙනවද කියන්න දන්නෙ නැහැ. මොනව උනත් අපි දන්නෙ නැති හින්දා එහෙම උනා කියල හිතමුකො.</div><div><br /></div><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbFqu0AqTQvBvbuwbdAyT5ZVsGBIn6G57TXnyJv_2KK_MuM1zymMIrgBoKRFvEFSKru6cL3Nz4ZAQnbC-19DA9pIHdMFC8qZMohK9s3_OMGtTaehOS9qWBhVzI9kq5PDXBmt-pEMgGA0Q/s320/images.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 244px; height: 184px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528445444445846210" /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div>ඔන්න දැන් දෙවනි චූදිතයව කූඩුවට නග්ගන්නයි යන්නෙ. ගිය සතියේ මට බලන්න හම්බ උනා අපූරු සිනමා පටයක්. මේකේ නම <a href="http://www.imdb.com/title/tt0450680/">Flanders</a>. අධ්යක්ෂණය කරලා තියෙන්නෙ Bruno Dumont කියන ප්රංශ සිනමාකරුවා. ඒ කියන්නෙ මේක එලියට එන්නේ මෙච්චර වෙලා කතාකරපු කාන් සම්මාන උත්සවය තියන ප්රංශයෙන්. සුළඟ එනු පිණිස සම්මාන ගන්නෙ 2005 දී. මේ චිත්රපටය ඊට හරියටම අවුරුද්දකට පස්සෙ 2006 කාන් එකේ ප්රධාන සම්මානයක් වෙන ජූරියේ විශේෂ සම්මානය(Grand Prize of the Jury) ගන්නවා. </div><div>මොකද්ද මේකේ ඇති වැදගත්කම? ඔබ මේක නරඹලා තියනවනන් ඒක දැනටම තේරෙනව ඇති. </div><div>මේක ගලාගෙන යන්නෙ මේ වගේ සිද්ධි දාමයක් ඔස්සේ. </div><div>ප්රංශයේ උතුරු ප්රදේශයේ ගමක ගොවිපොලක් කරගෙන යන තරුණයෙක් හමුදාවට ඇතුලු වෙනව. ඔහුගේ මිතුරිය (ඔහු ඇය ඔහුගේ පෙම්වතිය බව නොකියයි )මේ නිසා දුකින් පසුවෙනව. ඇය වඩාත් දුක්වන්නේ ඇයගේ තවත් පෙම්වතෙක් වන තරුණයෙක්ද මේ සමඟ හමුදාවට බැඳීමයි. ඔවුන් දෙදෙනාම එකම රෙජිමේන්තුවේය. උන් ගිය පසු එම තරුණියට මානසික ප්රතිකාර ගැනීමටද සිදුවෙනවා. යාලුවො දෙන්නා යවන්නෙ මැදපෙරදිග ඉස්ලාම් රටකට. එහෙදි මෙයාලගෙ හමුදා කණ්ඩායම කිසිම වග විභාගයක් නැතිව මිනිස්සු මරල දානවා. තව, ගෑනු කෙනෙක් හම්බ උනහම කණ්ඩායමක් විදිහට ඇයව දූෂණය කරනවා. එයාලට පොඩි ළමයින්ව මරන්නත් සිද්ද වෙනවා. </div><div>චිත්රපටිය ගැන වෙනමම සටහනක් දාන්න හිතාගෙන ඉන්නවා. ඒ නිසා මෙතන කියන්න යන දේට මේ ටික ඇති. </div><div>ඉතින් මේකේ පෙන්නනවා යුරෝපීය(ප්රංශ) හමුදාවන් මැදපෙරදිග පැත්තෙ මොනවද කරන්නෙ කියලා. මේ රට ඉරාකය හරි ඇෆ්ගනිස්ථානය හරි වෙන්න පුලුවන්. අපේ බෙනට්ට අනුව මේකත් හමුදාව විවේචනය කරන ෆිල්ම් එකක්නෙ. දැන් තමයි මාර ප්රශ්නයක් උද්ගතවෙන්නෙ. මාර වැඩේනේ. යකෝ තමන්ගෙ රටේ හමුදාව විවේචනය කරන ෆිල්ම් එකකට ප්රංශයෙන්ම සම්මානයක් දෙනවා. ඔය රටවල දේශප්රේමියෝ නැද්ද හැබෑට. බෙනට් වගේ...</div><div><br /></div><div>ඒ අතරෙ තව පොඩි අතුරු කතාවකුත් මතක් උනා. සුළඟ එනු පිණිස සිනමා ශාලාවකින් බලපු මගේ යාලුවෙක් ඒ දවස්වල කිව්වා "ඒකෙ තියෙන්නෙ බැද්දෙ _ _ _ (සංසර්ගයේ යෙදෙන ) එව්ව බන්" කියල. මම ඒ වෙද්දි ඒක බලල තිබුනෙ නැහැ. ඉතින් Flanders චිත්රපටිය බලද්දි මට ඒ කතාව මතක් උනා. "යකෝ මේකේ තියෙන්නෙත් බැද්දෙ .........". (ඉදිරියෙදී මේ චිත්රපටය ගැන ආපහු ලියන්න හිතාගෙන ඉන්න නිසා ඉහත කතාව පැහැදිලි කිරිමට යන්නෙ නැහැ).කොහොමහරි, සුළඟ එනු පිණිස රටේ ප්රතිරූපය හානි කරාලුනේ. දැන් බලපුවහම මේ ප්රංශ චිත්තරපටියත් කරල තියෙන්නෙ ඒකමයි. ඒත් ඒකට මෙන්න බොලේ සම්මාන දෙනවා. පිස්සුද මන්දා.... </div><div>ඔන්න දැන් තුන්වෙනි චූදිතයව කූඩුවට නග්ගන්න වෙලාව හරි. RearGate ලියන චාමී නැමැති බ්ලොග්කරුවා (නිකන් ඉන්න බැරුවට ) <a href="http://reargate.blogspot.com/2010/10/blog-post_14.html">සුළඟ එනු පිණිස ගැන සටහනක්</a> ලියල තිබුනා. ඒ සම්බන්ධව මටත් තියෙන්නෙ සමාන අද්දැකීමක්. ඉතින් ඒක දැක්කට පස්සේ හිතේ තිබුන කේන්තිය නිසයි මේක මෙහෙම ලියවුනේ. ලංකාවේ සිනමා ලෝලීන්ට දිගටම "අබා සහ කොබා" වැනි නාඩගම් බලමින්, බෙනට් වැන්නන්ගේ ටෝක්ස් අහමින් සිටීමට සිදුවේවි. ඉතින් චාමී, අපි මෙහෙම මේවා ලියලා "කාලකණ්ණි" සතුටක් ලබමු..... </div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-5943772470306746487.post-71884327414411298342010-07-08T09:56:00.000-07:002010-07-08T10:26:56.784-07:00මොනව ලියන්නද මන්දා.....<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxFiFYhnDnkNNxFsUHfsfvCZtAVt4wwixO2Rs0Pa8epoVNQK29JYOLBhsU0fotyZHAmFwOMSSkaYZWdHEXptIwjH2aJSaasi9CQJYrgK3rtCh98UtKinO1egh5Vk_qUHP1N4zUeQd_QM8/s1600/4737434009_1fb1c1e3ee.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxFiFYhnDnkNNxFsUHfsfvCZtAVt4wwixO2Rs0Pa8epoVNQK29JYOLBhsU0fotyZHAmFwOMSSkaYZWdHEXptIwjH2aJSaasi9CQJYrgK3rtCh98UtKinO1egh5Vk_qUHP1N4zUeQd_QM8/s320/4737434009_1fb1c1e3ee.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5491587414292099394" /></a><br /><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">අලුතෙන් බ්ලොග් එකක් පටන් ගත්තට මේකෙ මොනව ලියවේද කියන්න මමවත් දන්නෙ නැහැ. ලියන්න හිතෙන හැමදේම ලියන්න තමයි හිතාගෙන ඉන්නෙ. ඒත් අනාගතේ ගැන කාටද කියන්න පුලුවන්. ඉතින් ඒ හින්ද අනාවැකි කිය කිය ඉන්නෙ නැතුව ලියලා දාමු. <span class="Apple-style-span" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: medium; line-height: 19px; "><a href="http://www.imdb.com/title/tt0405508/" class="l" style="color: rgb(85, 26, 139); "><em style="font-weight: bold; font-style: normal; ">Rang De Basanti</em></a></span> චිත්රපටයෙ කියනව වගේ අපි අතීතයේ එක කකුලක් තියාගෙන අනාගතේ අනිත් කකුල තියාගෙන වර්තමානයට මූත්රා කරමින් ඉන්න මිනිස්සුනෙ. ඒ වැඩෙන් මිදෙන්න හරිම ආසයි.... ට්රයි කරල බලමු....</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">මේ ලියන මොහොත තමයි ලිවීම. ඔබ මේක කියවන මොහොත තමයි කියවීම. තව වෙන මොනවත් තියනවද ඊට වඩා....</span></div>Chamilahttp://www.blogger.com/profile/00495622309204889540noreply@blogger.com0