මේ දවස්වල නිතරම අහන්න හම්බවෙන හොට් නිවුස් එකක් තමයි උද්‍යාන වල ඉඳලා පොලිස් මාංචුවලට අහුවුනු "ජෝඩු" අවවාද දීලා දෙමව්පියන්ට බාරදීම. එහෙමත් නැත්තන් සමහර සරසවි "ලොක්කන්" සරසවි බිමේ "නරක" විදිහට හැසිරුනු ගෑනු ළමයි රෝහල් යවා කන්‍යාභාවය පරික්ෂා කිරීම. දැනට රටෙන් පිට ජීවත් වෙන, මේ නිවුස් වලින්, මිතුරන්ගේ කතාවලින්, සහ අවුරුදු 26ක් ලංකාව තුල ජීවත් වීවෙන් ලැබූ අත්දැකීම් වලින් ලංකාව දකින මගේ වර්තමාන චිත්‍රයට අනුව පිරිමියෙකුට සහ ගැහැනියකට පාර්ක් එකක(සහ ඒ හා සමාන තැන්වල උදා: මුහුදු වෙරළේ ) නිදහසේ කතාකරමින් සිටින්නට තහංචි තිබෙනවා. ඒ වගේම විවාහක යුවලකට උනත් විනෝදශීලී විදිහට ඉන්න එම පාර්ක් වල සික්කන් සහ පොලිස් කොස්සන් ඉඩ දෙන්නේ නැහැ. කට්ටිය "විනීතව" හැසිරෙන්න ඕනේ. ඔබ මිතුරියක් එක්ක සතුටු සාමීචියකට පාර්ක් එකට යනව කියන්නෙ නිකන් කුඩු ගහනවට වැඩිය භයානක වැඩක්. මා වැරදිනම් කරුණාකරලා නිවැරදි කරන්න.
සකුරා මල් පිපෙන රටේ කුඩා නගරයක ජීවත් වෙන මට දැනට මාස කීපයකට කලින් අත්දකින්න වෙච්ච සිදුවීමක් මතක්වුනා මේ ලංකාවේ වෙන දේවල් එක්ක. මා මගේ මිතුරියක් සමග හමුවීක් යොදාගෙන තිබුනා. ඒ නගරය මැද තිබුනු කුඩා පාර්ක් එකේ. අපේ හමුවීම තිබුනේ රෑ 8ට පමණ. මා ටිකක් වේලාසන ගියේ හැමදාම පරක්කු වෙනවා කියන චෝදනාවෙන් මිදෙන්නත්, රෑ පානේ කාන්තාවක් පාර්ක් එකක තනියම බලාසිටීමට සැලැස්වීමෙන් වලකින්නටත්ය. පාර්ක් එකේ කොණක බයිසිකලය නවතා බංකුවක ඉඳගත්විට මා දුටුවේ ඊට ටිකක් එහායින් බංකුවක ප්‍රේමයෙන් වෙලී සිටින හිරිමල් යොවුන් කුරුළු ජෝඩුවක්. ඔවුන් සැරසී සිටියේ පාසැල් ඇඳුමින්. ඒ අනුව ඔවුන් අවුරුදු 14-16 වියහැකි බව නිගමනය කලෙමි. පිරිමි ළමයා බංකුවේ දිගාවී සිටි අතර ගැහැණු ළමයා සිටියේ ඔහුගේ ඇඟ උඩ. ලෝකය ගැන මෙලෝ සිහියක් නැතිව ඔවුන් ගිලීසිටියේ සිටියේ ඔවුන්ගේ පාරදීසයේ. ටිකවෙලාවකින්, මේ පාර්ක් එක බලාකියාගන්න ඉන්න මනුස්සයා මුරසංචාරයේ යෙදෙනගමන් මා අසලට පැමිණිය. ඔහු මට කතාකර මොනවාදෝ කියන්නට උත්සහ කලා. පදමට දමා සිටි ඔහුගේ ප්‍රාදේශීය භාෂා විලාශය, මගේ බස පිළිබඳ "මහා" දැනුම, සහ ඔහුගේ බඹර පදම නිසා මට කියූදෙය තේරුණේ නැත. කෙසේ හෝ ඔහු කියවා, කියවා යන්නට ගියේය. නමුත් ඔහු අර ජෝඩුව දෙස බැලුවේවත් නැත. ඔවුන් ප්‍රේම ආලිංගනය දිගටම කරගෙන ගියා.
ඊට ටිකවෙලාවකට පසු මගේ මිතුරිය පැමිණියා. ඇය අර ජෝඩුව දෙස බලමින්, ඇඟිල්ල දික් කරමින් මට එය පෙන්වමින්, සිනාසෙමින් මා වෙතට ආවා.
"දැක්කද අරක? අද සෙට් වෙච්ච දෙන්නෙක්ද කොහෙදෝ" ඈ කිව්වේ එවැනි දෙයක්.
ඉන්පසු අපි දෙදෙන බංකුවක ඉඳගෙන සිසිල් සුලං විඳිමින්, රැගෙන ආ බීර කෑන් දෙක තොලගාන්නට පටන් ගත්තා. ටිකවෙලාවකින් පොදවැස්සක් ඇදහැලෙන්නට පටන්ගත්තේ නොසිතූ විදිහට. අපගාව තිබුනේ එක කුඩයක් බැවින් එය ඉහලාගෙන වැස්සෙන් ආවරණය වී, අප සතුටු සාමීචිය දිගටම කරගෙන ගියා. නැවත වරක් අර මුර උන්නැහැ සුපුරුදු මුර සවාරිය කරමින් උන්නා. මෙවර ඔහු අප දෙදෙන අසලට පැමිණියේ නැත. කුඩය උස්සා අප කරන්නේ කුමක්ද බැලීමටවත්, අප පෙම්වතුන්ද, විවාහකයින්ද බැලීමටවත් පැමිණියේ නැත. අර පෙම් කුරුළු ජෝඩුව වැහි පොදද නොතකා තවමත් ඒ විදිහටම එතනමය. මුර මහතා ඒ දෙස බැලුවේද නැත. ඔහු නැවත තම ස්ථානය වෙතට යනු අප බලා සිටියා.
ලංකාවේ එහෙම මෙහෙම දෙයක් උනා නන් පෙම් සුව(හෝ වෙන මොකක් හරි )විඳින්නට පැමිණි ඔවුන් දෙදෙනාද, නිදහසේ, ග්‍රීස්ම සැන්දෑ සුව විඳිමින් කතාබහ කිරීමට පැමිණි අප දෙදෙනාද, දණ ගස්සවා, කුදලා, පොලීසියට දක්කනු ඇත. අඩුමගානේ "ඔය විදිහට ජෝඩු දාලා ඉන්න බෑ මෙහේ" කියා පාර්ක් එකෙන් එලවනුවත් ඇත.
(ප.ලි: මෙය සදාචාරය ගැන සටහනක් නොවන බව කරුණාවෙන් සලකන්න.)
